เพลงนี้ประพันธ์ขึ้นเมื่อปี คศ. 1974 โดย Harry Chapin และขับร้องเองเป็น version ต้นฉบับ Harry Chapin ถูกจัดเป็นนักร้องประเภทดังเพลงเดียว คือ นอกจากเพลงนี้แล้ว ไม่มีเพลงอื่นๆของเขาที่เป็นที่รู้จักเลยหรืออาจจะมีบ้างในวงแคบๆ เพลงนี้ถูกตัดออกมาเป็นแผ่นซิงเกิ้ล ออกวางจำหน่ายได้เพียงไม่นานก็ขึ้นถึงอันดับ 1 ของนิตยสารบิลบอร์ดอยู่นานหลายสัปดาห์ ซึ่งก็สมควรอยู่หรอกเพราะลุงชาลีฟังเพลงนี้ครั้งแรก ก็เกิดอาการ “ปิ๊ง” ขึ้นมาทันที
ในเนื้อหาของเพลงกล่าวถึง พ่อที่เลี้ยงดูบุตรชายมาตั้งแต่วัยแบเบาะ ตัวพ่อเองก็อยู่ในวัยทำงานก่อร่างสร้างตัว จึงไม่ค่อยมีเวลาได้เล่นหัวกับลูกได้บ่อยนัก ขณะที่เจ้าตัวเล็กก็เริ่มโต เป็นวัยที่กำลังต้องการพ่อแม่ อยากเล่นกับพ่อ ชวนพ่อเล่นขว้างลูกเบสบอล พ่อก็บอก เอาไว้วันหลัง วันนี้พ่อเหนื่อยจากการงาน เจ้าลูกชายก็ไม่ได้ติดใจอะไรนัก เพียงแต่คิดในใจว่าโตขึ้นจะเป็นเหมือนพ่อ ( I’m gonna be like him )
วันเวลาผ่านล่วงเลย ไอ้หนูเติบโต เรียนจบมหาวิทยาลัย เริ่มต้นชีวิต ทำงานอยู่ในต่างเมือง ฝ่ายพ่อก็เริ่มย่างเข้าสู่วัยเกษียณ และกลายเป็นฝ่ายโหยหา อยากพบปะพูดคุยประสาพ่อลูก ก็ทำได้เพียงแค่พูดกันไม่กี่คำทางโทรศัพท์ เจ้าลูกชายก็บอกว่า คิดถึงพ่อเหมือนกัน แต่งานยุ่งมาก ไม่สามารถปลีกเวลาได้จริงๆ ขอบคุณที่โทรมานะพ่อ คุณพ่อวางโทรศัพท์อย่างห่อเหี่ยว อ้างว้าง พร้อมกับครุ่นคิด เออ.....ไอ้หนู เอ็งมันช่างเหมือนพ่อจริงๆ ( My boy was just like me )