เด็กน้อย 5ขวบเขย่งหยิบจานที่สูงกว่าตัว รีบหาข้าวแล้วนำมาค่อยๆป้อนข้าวให้แม่ที่ข้างเตียง ในวันที่ฉันอาการหนักเมื่อกลางปี..
วันที่ฉันมีอาการกำเริบอีกครั้ง สาวน้อยคนเดิม ยื่นมือน่ารักน้อยๆมาประคองฉันออกจากห้อง พากันไปโรงพยาบาลอย่างทะลุกทุเลในวันฟ้าใกล้มืดของฤดูย่างเข้าหน้าหนาวของเขาใหญ่ ฉันพยายามรวบรวมสติ ขับรถคันเล็กคู่ใจไปโรงพยาบาลกับลูกสาว 2 คน
ระหว่างรอคิว ลูกสาวคอยเอายาดมยื่นมาที่จมูกของฉันเป็นระยะๆ
ฉันไม่เคยสอนลูกให้ต้องมาคอยดูแลฉัน และเค้ายังเล็กนักเกินกว่าจะเข้าใจ
นี่เป็นความเข้าใจผิดของฉันเอง
เธอตัวน้อย แต่สติปัญญาความสามารถเกินตัวของเธอไปมากนัก..
เหมือนเธอตระหนักรู้เสมอว่าเธอต้องคอยดูแลฉัน...
การมีลูก ฉันไม่เคยแม้แต่น้อย ไม่รอคอยคาดหวังว่าลูกๆของฉันจะต้องมาดูแลแม่คนนี้ แต่หากเค้ารู้เองได้ด้วยใจที่อยากทำให้พ่อแม่ก็จะเป็นความเจริญรุ่งเรืองติดตัวเค้าไปทุกภพชาติ เพราะความกตัญญู..
เรื่องกตัญญูรู้คุณ เป็นเรื่องที่ฉันคิดว่าไม่จำเป็นต้องสอนใคร หากแต่แล้วไซร้ควรสำนึกจากก้นบึ้งด้วยตนเอง
ฉันหวังเพียงได้เห็นลูกๆของฉันมีความสุขทุกช่วงชีวิตแม้ยามเจอเรื่องท้าทาย ยังคงยิ้มรับทุกสถานการณ์ได้ เป็นคนดีของชาติ ของโลกใบนี้ เป็นที่รักของทุกคน ฉันสำเร็จสูงสุดแล้วในชีวิตนี้ที่ได้คลอดหนูมา ฉันตระหนักรู้ตั้งแต่วันแรกที่ลูกๆของฉันลืมตา ฉันพามาสู่โลกใบนี้☺️
ขอบคุณการมีชีวิตอยู่ มองดูลูกๆเติบโตยิ่งใหญ่งดงาม
ลูกสาวในวัยขวบกว่าๆ💗
ฝากติดตามไลฟ์ยามเย็น บริหารกล้ามเนื้อใบหน้า
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
