" ห้อง 508 ห้องนี้ไม่เคยลืม "
สำหรับอาชีพหนึ่งที่ต้องเดินทางบ่อยๆ คงไม่พ้นอาชีพเซล หลายๆคนคงนึกถึง แค่อาชีพเซล หรือไม่ก็ไกด์นำเที่ยว เพราะสองอาชีพนี้ต้องเดินทางบ่อยๆ
แต่อาชีพของผมเป็นคนขับรถส่งของตามร้าน อาหาร ซึ่งบริษัทที่ผมทำเป็นบริษัทขายเบียร์นำเข้าของชาวต่างชาติ หน้าที่ผมคือต้องขับรถไปส่งของตามร้านต่างๆที่สั่งออเดอร์เข้ามา ผมจึงต้องขับรถไปส่งของต่างจังหวัดอยู่บ่อยๆ และเหตุการณ์สยองในคืนนั้น ทำให้ผมเลิกทำงานขับรถส่งของที่ต้องไปค้างต่างจังหวัดเลย ไม่เอาแล้วเข็ด....
เหตุการณ์วันนั้น ผมยังจำได้ดีย้อนไปเมื่อประมาณ 12 ปีที่แล้ว ผมยังทำงานขับรถส่งเบียร์ยี่ห้อหนึ่งของนักธุรกิจชาวต่างชาติ ชาวอังกฤษ ซึ่งร้านที่เซลของบริษัทไปดิวเสนอขายก็มีลูกค้าอยู่ทั่วประเทศ ลูกค้าหลักๆจะเป็นชาวต่างประเทศส่วนใหญ่ที่ดื่มเพราะคนไทยไม่ค่อยรู้จัก...
ผมได้ถูกเรียกจากบอสให้ไปส่งสินค้า ต.หนึ่งใน จ.ภูเก็ต ผมและเด็กรถก็ช่วยกันโหลดของขึ้นรถตามปกติเพื่อให้ทันออกรถช่วงเที่ยงคืน เมื่อไปถึงร้านตามใบส่งสินค้าไม่น่าเกินบ่ายยังพอมีเวลาลงสินค้าจนเสร็จ
ในการเดินทางแต่ละครั้งบอสจะให้ค่าที่พักมา 1000 บาท และค่าอาหารกับเครื่องดื่มอีก 1000 บาท และไม่ได้จองห้องพักไว้ล่วงหน้ามืดแถวไหนก็หาที่นอนเอา สายชิวครับผม.. ชิวสะจนบางครั้งต้องนอนในรถเพราะหาที่นอนไม่ได้ ฮ่าๆๆ..
ผมกับเด็กรถ ชื่อเจ้า " ต้อง "ก็ออกเดินทางตามกำหนดนัดหมายคือเที่ยงคืนมันก็เหมือนทุกครั้งที่ไปคือผมจะขับระยะยาว แล้วพักตามปั้มใหญ่ๆ ถึงภูเก็ตตามกำหนดการจัดการลงของตามออเดอร์ตามร้านต่างๆจนเสร็จ... ถึงเวลาที่ต้องหาโรงแรมหรือรีสอร์ทนอนละ
" ไอ้ต้องมึงเลือกเลยนะวันนี้มึงจะนอนไหน เดี๋ยวเช็คอินอาบน้ำเสร็จค่อยออกมาหาข้าวกินกัน "
" จัดไป ครับลูกพี่ "
" พี่ๆรีสอร์ทนู้นๆ ซ้ายๆพี่ " เสียงไอ้เจ้าต้องมันบอกพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ป้ายไฟขิงรีสอร์ท
ผมก็ชลอๆรถ เตรียมเลี้ยวตามที่มันบอก ผมไม่คุ้นเลยรีสอร์ทนี้ ปกติผมขับผ่านถนนเส้นนี้ทั้งไปทั้งกลับ ผมเลยถามไอ้ต้อง
" เห้ย ไอ้ต้อง ทำไมกูไม่คุ้นเลยวะ ไม่เคยเห็น หรือว่ากูไม่ได้สังเกตุวะ "
" ไปๆถามราคาค่าห้องเหอะพี่ จะมืดแล้ว ขี้เกียจนอนในรถ " ไอ้ต้องมันบ่นให้ผมฟัง ผมก็หัวเราะ ตอบมันไป
"เออๆ เตรียมของเลยนะมึง เดี๋ยวพี่ไปถามราคาก่อน เอ็งรอที่รถแปป " ผมขับรถเข้ามาจอดในลานจอดรถของรีสอร์ท แล้วเดินไปหน้าเค้าเตอร์ของรีสอร์ทเพื่อถามราคาค่าห้อง ผมจำได้ว่าคืนละ 600 - 700 ซึ่งมันก็ไม่แพงอะไรกับห้องเตียงคู่ คือมันเงินบอสไม่ใช่เงินผมขอแค่ราคาไม่เกิน 1, 000 บาทผมนอนหมด ฮ่าๆ
เครดิตภาพ - วิทยา แสงสว่าง
ผมได้ตกลงเข้าพัก จ่ายเงินค่าห้องเรียบร้อยได้ห้องเบอร์ 8 เลขกุญแจ 508 ผมเลยกลับไปที่รถเตรียมกระเป๋าเสื้อผ้าและก็เรียกไอ้เจ้าต้องไปอาบน้ำอาบท่าแล้วจะออกไปหากินข้าวกัน.. ทุกๆอย่างไม่ว่าจะเป็นบรรกาศหน้ารีสอร์ท หรือภายในห้องมันปกติทุกอย่างผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร ทำธุระกันเสร็จก็พากันขับรถออกไปกินข้าวกันซึ่งก็ไม่ได้ไกลจากที่รีสอร์ทมากนัก...
ผมกับไอ้เจ้าต้องก็กินข้าว ดื่มเบียร์หมดไปหลายขวดนั่งคุยเล่นกันผมมองนาฬิกามัน 3 ทุ่มกว่าๆเริ่มกรึ่มๆละเลยชวนกันกลับ งบจะหมดแล้วกลัวติดลมจะไม่มีตังกินขากลับ ฮ่าๆ ผมกับเจ้าต้องถึงรีสอร์ทก็ต่างคนต่างอาบน้ำ เตรียมตัวนอน แล้วผมก็หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้....
" ซ่าๆๆ " ผมสะดุ้งตื่นตอนนั้นไม่ได้ดูนาฬิกาไม่รู้ว่ากี่โมง เสียงน้ำฝักบัวแรงมากมากนึกในใจไอ้ต้องมันคงอาบน้ำ ผมเลยตะโกนไป
เครดิตภาพ - วิทยา แสงสว่าง
" ไอ้ต้องอาบเบาๆโว้ยยยพี่จะนอน " ผมตะโกนบอกมัน ได้ผลแหะมันปิดฝักบัวเลยทันที ด้วยความง่วงผมก็หลับต่อ... รอบนี้มีเสียงฝักบัวไหลอีกแล้ว ไอ้ต้องมันจะอาบอะไรนักหนาวะ ผมลุกขึ้นมางัวเงียนั่งกำลังจะตะโกนด่าไอ้ต้อง ผมหันไปดูที่เตียงไอ้ต้อง มันก็นอนอยู่นี่หว่าแล้วใครเปิดน้ำวะ ผมเลยเปิดไฟหัวเตียงเดินเข้าไปดูในห้องน้ำ เห้ยฝักบัวเปิดน้ำอยู่จริงๆ...
ในใจผมก็คิดในแง่ดีไอ้ต้องคงอาบน้ำรอบที่แล้วมั้งคงลืมปิด " ไอ้ห่าเอ้ยพรุ่งนี้กูด่ามึงแน่ " ผมนึกในใจ ผมเอื้อมมือไปฝักบัวแล้วกลับมานอนต่อ.. เอะรอบที่แล้วมันปิดฝักบัวแล้วนี่หว่า ทำไม่มันถึงเปิดอีกวะ มันนอนคิดอยู่พักใหญ่ แล้วหลับต่อ..
" อิๆ อิๆ อิๆ อิๆ " เสียงผู้เล็กๆแหลมๆเบามากดังอยู่ข้างๆหู ด้วยความง่วงผมก็ยังไม่ได้คิดอะไร นอนไปได้สักพัก เอาอีกละ เสียงเดิมเลย " อิๆอิๆ " มาเต็มๆสองหูเลยทีนี้ ผมเลยลืมตาจะมาดูว่าไอ้ต้องมันแกล้งผมเปล่า จ๊ะเอ๋กันเลยทีเดียว...
คนที่อยู่ตรงหน้าผม หน้านี่คือคนปรกติเลยครับแค่จะดูจางๆ ผมไม่แน่ด้วยเพราะมันมืดหรือผมเพิ่งตื่นการรับแสงของตาเรายังไม่เต็มที่ ทุกอย่างมันวูบไปหมดอะ ตอนนั่นเพิ่งรู้ว่าอาการของคนจะเป็นลมมันเป็นแบบไหนก็ตอนนั้นแหละเพราะผมไม่เคยเป็นลม... ทุกอย่างมัน อธิบายยากมากช่วงนั้น หายใจไม่ทั่วท้อง หัวใจแทบจะดิ้นออกมาอยู่ข้างนอก เต้นแรงมากจนผมรู้สึกได้..
ผมหลับตาอยู่หลายรอบเพื่อให้สายตามันเข้าที่ ผู้หญิงที่ลอยอยู่ข้างบนก็ยังไม่ไป " เออ ใช่ละกูโชคดีละ เต็มๆ " ผมนึกในใจช่วงเวลานั้นคือเข้าใจเลยที่ฟังรายการผีๆคนมาเล่าแล้วบอกว่าเจอผีแล้วเป็นไง เข้าใจความรู้สึกนั้นขึ้นมาเลย...
ผมตั้งสติได้ ยกมือขึ้น อาราธนา นะโม ขึ้นตามด้วย บท อิติปิโส คือได้แค่นะโม3จบ กับอิติปิโสภะคะวา อะระหังสัมมาสัมพุทโธภะคะวา แค่นี้จริงๆมันนึกท่อนต่อไปไม่ออกจริงๆ ทั้งๆที่ผมจะท่องได้ทั้งไปและกลับ คืออิติปิโสถอยหลังนั่นแหละ เวลานั้นบอกตรงๆ ลืมสนิด ผมสวดมนต์แบบนั้นอยู่พักใหญ่ มันก็ยังไม่ไป ทำไงดีวะนึกในใจ นอนเลยละกันข่มตานอนเลยงั้น พรุ่งนี้ต้องขับรถ ตื่นพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน...
เหมือนผีมันเหงาอะครับ มันเล่นดึงขาผมเลย ด้วยความตกใจผมแหกปากโวยวายเลยทีนี้ หันไปทางไอ้ต้อง..
" ไอ้ต้องช่วยพี่ด้วย ผีหลอกพี่ " ผมตะโกนเรียกไอ้ต้องอยู่หลายที มันก็นอนนิ่งไม่ได้ยิน นึกในใจทำไงดีวะเนี่ย ฟังเรื่องผีมาก็เยอะตอนฟังอะเฮฮา ตอนโดนเองมือไม้ เรี่ยวแรงแม้แต่สมองนี่มึนไปหมด ยาวแน่กูคืนนี้...
ทีนี้ผมไม่นอนละครับ ลุกขึ้นนั่งเปิดไฟหัวเตียง อย่างกับมันอ่านบทละครหนังผีมา มันยืนอยู่ข้างๆห้องน้ำจริงๆ โถ่ไอ้งามไส้ มึงหายไปเลยก็ได้ไม่ต้องไปฟังผู้กำกับหนังผีมากนัก ดูหนังผีเยอะสิมึงมาตามบทเลยเชียวนะ... ผมไม่รู้ว่าทำไงดี คืนนี้มันคงเล่นผมทั้งคืนแน่...
" ตั้งสติ ใช่ ในใจผมคิดว่าต้องมีสติก่อน " ผมนั่งมองมันอยู่นาน นานมากมันก็ยืนอยู่แบบนั้นไม่ขยับ นึกขึ้นได้ เออรายการผีเคยมีคนบอกว่า " ถ้าเจอผีให้ด่ามัน สาปแช่งมัน มันจะไปเอง " เอาวะ
" น้องครับพี่กับน้องไม่เคยรู้จักกัน พี่ไม่รู้น้องมาหลอกมาหลอนพี่ทำไม ถ้าไม่เลิกรังควานพี่ ไม่เลิกหลอกพี่ พี่จะแช่ง ไม่ให้ได้ผุดได้เกิดเลยนะ "
เห้ยได้ผลวะ แค่ขู่ผีสาวข้างห้องน้ำหายไปแล้วสุดยอดจริงๆวิธีนี้ ระหว่างที่ผมกำลังดีใจ ลมเบาๆแผ่วๆก็พัดมาข้างๆหู
" ผมเลยหันควับเข้าให้หงายหลังตึงเลยสิครับ" มันเล่นมาจ่อตาประสานตา ห่างจากหน้าผมไม่เกินสองนิ้วทุกอย่างมันวิ้งไปหมด.....
" พี่โจ้ตื่นน เช้าแล้วพี่กลับบริษัทกันพี่ " เสียงไอ้ต้องมันปลุกผม
หลังจากนั้นผมรีบตื่นมาอาบน้ำ ทำธุระส่วนตัว และไม่ลืมใส่บาตรให้ผีตนนั้นด้วย แล้วขับรถดิ่งกลับบริษัท จากวันนั้นมาผมเอาเรื่องนี้เล่าให้ไอ้ต้องฟัง เล่าให้บอสฟัง ไม่มีใครเชื่อผมสักคน ผมทนทำงานที่นั่นอีกไม่กี่เดือนก็ลาออกมา นี่แหละครับประสบการณ์ เจอผีแบบเห็นเต็มๆสองตา จะๆแบบไม่ต้องไปนั่งฟังรายการผีแล้วมามโนตามคนเล่า เจอแบบนี้เข็ดไปจนตายครับบ..
หลังจากวันนั้นผมได้ถามไอ้ต้องว่าพี่แหกปากเรียกมึงอยู่นานมึงไม่ได้ยินเลยหรอวะ มันตอบว่าไม่รู้เรื่องเลย คงใช่หละผีหลอกกูจริงๆคงไม่ได้ฝัน..
เพื่อนๆที่ผมเล่าให้ฟังถามกันว่ามึงได้ไปสืบประวัติ รีสอร์ทนั่นป่าววะ หลังจากวันนั้นคือผมขอบอสไม่ลงสายใต้ตั้งแต่วันนั้นยันถึงวันสุดท้ายที่ลาออก ผมเลยไม่มีโอกาสได้ลงไปเพื่อจะถามประวัติห้องนี้อีกเลย พอกันทีห้อง 508...
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
