⌛️ เมื่อไหร่ที่ควรจะหยุด ?
ทุกเรื่องในชีวิต ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่ทำจะดี หรือจะสำเร็จไหม ทั้งที่ใช้ความรู้ความสามารถทั้งหมดที่มีแล้ว แต่มันก็ยังไม่สามารถการันตีได้ เพราะบางครั้งปัจจัยอื่นๆ ก็ส่งผลกระทบมากกว่าความรู้ความสามารถของเราเองก็เป็นได้ แล้วเราควรทำยังไงดี ?
ตอนนี้เป็นตอนพิเศษ เป็นเรื่องที่อยากจะแชร์ให้เพื่อนๆ ได้รับรู้ เป็นเรื่องราวของชายแกร่งหนึ่งคน ที่ฝ่าฝันอุปสรรคในชีวิตมาอย่างกล้าหาญ ผ่านวันคืนดีๆ และวันคืนเลวร้ายมาก็มาก เรื่องราวของเขาทำให้เข้าใจชีวิตขึ้น ว่าทุกคนก็ทุกข์ไม่ต่างกัน ไม่ใช่แค่เราเท่านั้นที่ทุกข์ มาค่ะ จะเล่าให้ฟัง
🔥 ตอนพิเศษ : คุยกับลุงน้อย ร้านทีเฮาส์
สองสามวันมานี้ อยู่ๆ ก็มีโอกาสได้คุยกับพี่คนหนึ่งที่รู้จักกันมานานแต่ไม่ค่อยได้คุยกันมาก ซึ่งส่วนมากคนจะเรียกเค้าว่าลุงน้อยหรือเฮียน้อยก็แล้วแต่ พอดีเราแวะไปดื่มชาเก๊กฮวยน้ำผึ้งเย็นที่ร้านนี้ซึ่งพี่เค้าเป็นเจ้าของและก็อยู่ร้านพอดี บรรยากาศในร้านเครื่องดื่ม ที่ชื่อทีเฮาส์ดูผ่อนคลาย เป็นกันเองดี
ที่นี่มีทั้งเค้ก มีเครื่องดื่มพวกชาร้อน-เย็นครบทุกแบบ พี่น้อยเพิ่งเปิดร้านร่วมกับหุ้นส่วนรวมกันมีกันสามหุ้น เปิดไว้เพื่อรองรับกลุ่มลูกค้าแบบค้าปลีกจากผลผลิตจากโรงงานทำชาที่หุ้นส่วนเป็นเจ้าของ พอคุยกันเพลินๆ ก็เลยคุยกันถึงประวัติของพี่เค้ากันเล่นๆ แต่เรื่องราวหนักเอาการ 😅
เริ่มต้นที่เราสงสัยว่าพี่เค้าทำอะไรมาก่อนถึงมาทำธุระกิจประดับยนต์ และก็เพิ่งจะปิดตัวลงเพื่อมาเปิดร้านชานี่ เมื่อเดือนกว่าๆนี่เอง ข้อที่เราสงสัยคือ อาชีพประดับยนต์น่าจะต้องเป็นคนที่กว้างขวางในวงการรถพอสมควร มันไม่น่าใช่ว่าอยู่ๆใครซักคนจะมาทำได้ง่ายๆ
พี่เค้าเล่าว่า ทุกอย่างก่อนจะทำอะไรมันก็มาจากความชอบนี่ละ เมื่อก่อนอาศัยว่าเห็นพวกร้านประดับยนต์เค้าได้รายรับเยอะ ได้ทีหลักหมื่น ซึ่งเยอะมากๆ เมื่อสิบกว่าปีก่อนน่ะ ถ้ารถทำดีๆ ซักคันเต็มที่นี่สามหมื่นได้นะต่อคัน ทำให้เค้าสนใจตอนนั้นเรียนมหาวิทยาลัยเปิดที่กรุงเทพฯ เลยมีการจัดการเวลาเรียนเองได้สะดวก
ทีนี้พอมีพ่อแม่เพื่อน ญาติเพื่อนอยากแต่งรถ แต่งเครื่องอะไรแบบนี้ พี่เค้าก็จะขันอาสาไปทำให้ ไปนั่งเฝ้าช่าง นั่งรอดู ดูเค้ารื้อรถใส่เครื่องเสียง เค้าทำยังไง ลองเสียงยังไง
พี่แกนั่งฟังนั่งเฝ้าจนคุ้นเคยกับช่าง ทีนี้พอคุ้นกัน ช่างก็คอยสอนคอยอธิบายจนได้วิชามาพอประมาณ แต่แกก็ทำไม่เป็นนะ เค้าแค่เก่งในการฟังเสียง เบสเป็นไง เสียงมันใช่ไหม คือ ความเทพพี่เค้านะ ถ้ารถในจังหวัดผ่านหูพี่แกรับรองว่า เครื่องเสียงนิ้งเพลงเพราะแน่ ต้องถือว่าพี่เค้าเป็นคนดังระดับจังหวัดได้เลยในตอนนั้น
ย้อนมาที่ประวัติต่อ พอเรียนจบพี่เค้าก็เลยตัดสินใจกลับมาบ้านที่ต่างจังหวัดและเปิดร้านประดับยนต์ มันไปได้ดีมาก มากขนาดที่วันๆ นึงมีลูกค้าเอารถมาทำวันละห้า หกคัน ตกคันละร่วมหมื่น ตีตัวเลขกลมๆ ก็ วันละ ห้าหมื่น เดือนละล้านห้า!
เยอะขนาดนี้ นึกดูว่ามันเยอะมากขนาดไหนเมื่อสิบ ยี่สิบปีก่อน พี่เค้าก็ทำมาอีกเรื่อยๆ อีกหลายปี จนพี่เค้ามีเงินเยอะขึ้นและเห็นว่ากิจการดี จึงตัดสินใจขยายไปอีก สองสาขา เมื่อมีอีกสองสาขา คาดว่ากิจการน่ารุ่งเรืองหยิบเงินร่วมห้า หก ล้านต่อเดือน แต่เปล่าเลยมันตรงกันข้าม !
มาถึงคลื่นระลอกแรก กิจการที่ขยายไป ทำท่าเหมือนจะดี แต่ก็ดีอยู่ได้ไม่นานเท่าที่ควรจะเป็น จากร้านที่น่าจะมีลูกค้าคับคั่ง ปรากฏว่าที่ร้าน อยู่ๆ ไป ลูกค้ากลับลดลง ลดลงเรื่อยๆ
น่าแปลกที่รถที่หน้าร้านเหลือน้อยลงมากๆ กลับเป็นว่าลูกค้าไปจอดรถเต็มหน้าบ้านช่างของร้านแกแทนในวันอาทิตย์ที่ร้านหยุด พี่เค้าขับรถไปดูเห็นมากับตา พี่เค้าว่างั้น (ฟังแล้วช้ำใจแทน!)
ง่ายๆ คือ ลูกค้าหัวหมอไม่อยากจ่ายเงินให้ร้านมาก อยากจ่ายแค่ฝีมือช่าง เลยซื้อของมาให้ช่างทำดีกว่าถูกกว่า เรากลืนน้ำลายอึกแรกลงคอด้วยความรู้สึกแย่
ทำไมลูกค้าทำแบบนี้ แต่ก็เข้าใจว่าสิทธิ์ของเค้า เค้าอยากประหยัดใครจะห้ามได้ ส่วนลูกน้องก็กระไร บุญคุณนี่ไม่รู้จักกันเลย น่าจะลาออกก่อนจะทำแบบนี้ รู้สึกแย่แทนพี่เค้าจริงๆ
พี่เค้าก็ทนสภาพนั้นมาพักใหญ่ ยอมรับสภาพเอาว่างั้น ไม่นานคลื่นระลอกที่สองก็มา ต่อมาไม่นานเพื่อนฝูงพี่แกมาบอกว่า ช่วยไปเช็คสต็อกของหน่อยดีกว่า มันผิดปกติบ้างไหม
เพื่อนบอกว่าเพราะพวกเค้ารับซื้อของไม่ไหวแล้ว เด็กที่ร้านแกเอามาขายน่ะ แค่นั้นแหล่ะ พี่เค้าถึงได้ถึงบางอ้อ ที่ร้านกล่องเต็มร้านเช็คสต็อกก็ของมีเยอะ ที่ไหนได้มีแค่กล่อง พี่เค้าเลยตัดสินใจปิดเจ้าสองสาขานั้นเลย หมดปัญหา จนมาเหลือที่ในเมืองที่เดียว
จนมาเกิดเหตุต่อ มาคลื่นระลอกสามหรือระลอกสุดท้ายของร้านประดับยนต์ชื่อดังร้านนี้ พอเหลือร้านเดียวพี่เค้าก็ทำมาเรื่อยๆ จนยอดมันตกลงเรื่อยๆ เช่นกัน สต็อกเครื่องเสียงแบบเล่นเทปเริ่มขายไม่ได้ เพราะคนเริ่มหันไปฟังซีดีแทน
ต่อมาสต็อกเครื่องเล่นซีดีเริ่มคงค้างคลังมากขึ้นเช่นกัน เพราะคนจะเอาแบบมีเล่นดีวีดีได้ด้วย แถมจะเอาแบบมีช่องเสียบพอร์ตยูเอสบีด้วย ของใหม่ออกมาเรื่อยๆ ก็ต้องสต็อกของใหม่ด้วย กลายเป็นว่าของเก่าๆ ก็ตกรุ่นไปขายไม่ได้แล้ว ต่อมาอะไรก็ขายมันไม่ได้หมดนั่นละ
เพราะเดี๋ยวนี้เครื่องเสียงมันมีมาให้เลยจากผู้ผลิตรถยนต์ ไม่เหมือนสมัยก่อนที่ต้องมาหาซื้อใส่เอง ทีนี้จะทำยังไงดีละ เงินก็มาจมกับสต็อกของนี่แหล่ะ จะเอายังไงต่อดี รายได้หดแต่ยังต้องมีลูกน้องที่อยู่กันมาเป็นสิบกว่าปี พี่เค้าก็ใช้วิธีหาเงินจากข้างนอกมาคอยโปะที่ร้านมานานตลอดหลายปี
จนเมื่อเดือนก่อนพี่เค้าตัดสินใจ จะเปิดร้านน้ำชากับเพื่อน ตอนแรกก็คิดอยู่นาน ว่าจะทำดีไหม เพื่อนๆ ก็ช่วยกันคะยั้นคะยอให้เปิดร้านด้วยกัน
จนพี่เค้าใจอ่อนเลยคิดว่าคงมีข้ออ้างในใจแกได้แล้ว ที่ตัดสินใจปิดตัวร้านที่พี่เค้ารักและกอดเอาไว้มานานลงเสียที คงจะถึงเวลารูดม่านปิดฉากร้านประดับยนต์เก่าแก่ของจังหวัดนี้เสียที
พอพี่เค้าไปบอกลูกน้อง เด็กแกว่าดีใจที่แกจะเลิกร้านเสียที เด็กแกเค้ากินเงินเดือน กินสวัสดิการแบบไม่มีลูกค้ามานานแล้ว จนถึงขั้นละอายใจกันเลยว่างั้นน่ะ
ลุงร้านทีเฮาส์เล่าไปยิ้มไป เหมือนคนผ่านร้อนผ่านหนาวมามากมาย แต่เรารู้ว่าลึกๆ ใจแกคงหายไม่น้อย ทุกคนไม่มีใครไม่กลัวการเปลี่ยนแปลง คนเคยมีร้าน มีลูกน้อง วันนี้มาทำอาชีพใหม่มาเริ่มต้นใหม่ พอคิดแบบนี้เรากลืนน้ำลายลงคออีกอึก หายใจยากจังแหะ
พี่แกมองหน้าแล้วก็ยิ้มหลังเล่าจบเหมือนอ่านใจเราออก เราได้แต่มองหน้าพี่เค้าพลางหยิบชาเก๊กฮวยเมนูโปรดขึ้นมาดูดไปหนึ่งที เรื่องราว เรื่องเล่าจากฝั่งพี่เค้าก็จบแค่นี้
เหลือบมองนาฬิกาในมือถือ จวนเจียนต้องไปตามนัดแล้ว เลยขอตัวพี่เค้ากลับออกมาก่อน เดินมาขึ้นรถ พอสตาร์ทรถ ก็รู้สึกสะท้อนในอก จุกๆ ยังไงไม่รู้
มาคิดดู มันมี 2 อย่าง คือ เราจะรู้ได้ยังไงว่าควรไปต่อ หรือควรพอแค่นี้ แต่ละคนมันไม่เหมือนกัน มันคงต้องวิเคราะห์ และประเมินตัวเองตลอดเวลา แต่มันก็ยังมีปัจจัยอื่นๆ ที่ยังหยุดไม่ได้อีกนี่สิ
เห้อ... เราถอนหายใจ ก่อนจะขับรถออกมา เอาว่า วันนี้ขอสรุปอะไรอออกมาหน่อยละกัน ไม่ใช่ให้ใครหรอก เอาไว้เตือนใจตัวเองนี่แหล่ะ
อะไรที่เราได้รู้จากจุดนี้ที่ฟังมาทั้งหมด 10 ข้อ
1. ทุกอย่างไม่เที่ยง มีขึ้นก็มีลงเป็นธรรมดา
2. ทุกคนก็รักตัวเองทั้งนั้น ผลประโยชน์ของตนย่อมมาก่อนเสมอ ถ้าลดลงได้สังคมคงน่าอยู่ขึ้นอีกมาก
3. ทุกอาชีพต้องปรับตัว โลกหมุนไวกว่าเมื่อก่อนมาก มากจนตามแทบไม่ทัน
4. การเริ่มต้นไม่สามารถรอได้ เมื่อมันไม่ดีก็ต้องเปลี่ยนมาทำสิ่งที่ดีกว่าแทน
5. อาชีพที่ทำเกี่ยวกับเทคโนโลยีต้องตามโลกให้ทัน ต้องมีความรู้และเงินมากพอ
6. มีอาชีพเดียว เดี๋ยวนี้มันไม่พอ ต้องมีงานสำรอง ยิ่งมีทางเข้าของเงินหลายทางก็ลดเสี่ยงในการอดตายลงได้มาก
7. เมื่อมีรายได้มาก ควรแบ่งออกมาลงทุนอย่างอื่นบ้าง ควรใช้เงินต่อเงิน เป็นรายได้ทางอื่นเพิ่มเติม โลกไปไวมากขึ้นทุกวัน
8. เพื่อนคือ สิ่งที่สำคัญ คนไม่มีเพื่อนก็เหมือนนกไม่มีขน บินไม่ได้สูง ไปได้ไม่ไกล
9. ถ้าอยากรู้อะไร ต้องเข้าใกล้ผู้รู้เพื่อศึกษาต้องพยายามขนขวายหาความรู้
10. เมื่อไม่ไหวก็ต้องหยุด อย่างฝืน จะได้ผลเสียมากกว่าผลร้าย
แล้วคุณละ อ่านเรื่องลุงน้อยแล้วคุณรู้สึกยังไงบ้าง อยากเพิ่มอะไรจาก 10 ข้อนี้ไหมคะ มาแชร์ได้นะคะ
💽 ชอบก็กดไลค์ ใช่ก็กดแชร์ ถ้าจะให้รู้ว่าแคร์ ก็คอมเม้นท์มานะคะ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ติดตามและรับฟังผ่านแอป blockdit
ติดตามและรับฟังผ่านช่องยูทูป
🙏 ขอบคุณพี่น้อยที่แชร์เรื่องราวดีๆให้ฟัง
🥰 เผื่อใครอยากไปอุดหนุนพี่น้อยค่ะ
ร้านชาหยินหวงทีเฮาส์ เชียงราย
#พิกัด หลังรูปปั้นพ่อขุนเม็งราย เลยปั้มปตท.ไปนิดนึง อยู่ตรงข้ามแยกไฟแดง
- 22
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
