Blockdit Logo (Mobile)
สามก๊ก ฉบับเทพเซียน
•
17 พ.ย. 2021 เวลา 03:22 • การเมือง
#วาทะเทพ วาทะเซียน#
@กลยุทธ์โจโฉ ตอนที่ 1@
(โจโฉ ตัดผมตัวเอง)
....ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง...
อันปุถุชนคนเดินดินย่อมกลัวตายเป็นเรื่องธรรมดา
คุณเคยหนีตายมั๊ย 😖😖😖 เคยเห็นคนกำลังดิ้นหนีตายมั๊ย .....
เขาจะทำทุกอย่างและทุกวิถีทางเพื่อให้ชีวิตของเขาได้อยู่รอดปลอดภัย
ไม่ว่ามันจะแลกมากับอะไรก็ตาม.....
เขาก็พร้อมยอมและยินดีที่จะแลกกับมัน
ครั้งนั้นโจโฉ กรีฑาทัพเรือนแสนออกจากเมืองฮูโต๋ว
เพื่อที่จะออกไปปราบเตียวสิ้ว (ผู้ที่เริ่มมีใจคิดคดทรยศ และเห็นต่าง)
แต่การยกทัพครั้งนี้จะต้องเดินผ่านไร่นาของชาวบ้าน
ที่กำลังผลิดอกออกผล และชาวบ้านเหล่านี้ก็หาได้มีใจสวามิภักดิ์ต่อโจโฉ
ด้วยความจริงใจไม่.....ก็มีแต่ความกลัวตายเท่านั้นเอง.....
โจโฉ จึงคิดอุบายเพื่อจะได้ใจชาวบ้านมาครอบครองและเพื่อเพิ่ม
ค่านิยมให้กับตัวเอง...... จึงมีคำสั่งให้ทหารเขียนประกาศ
ไปแปะไว้ในที่ต่างๆ...
(ดีนะยุคนั้นไม่มีโซเชี่ยลไม่งั้นได้รู้ข่าวนี้กันทั่วทั้งสามก๊ก)
ว่า..... หากทหารม้า ทหารบก ทหารเรือ พลเรือน หรือใครก็แล้วแต่
พวกตัวเอง...ทำความเสียหายแก่ไร่นาของชาวบ้านแม้แต่น้อยนิด
จะมีโทษ ถึงประหาร....
กลนี้ ...ตรงกับคำไทยที่....ว่าเขียนเสือให้วัวกลัว
ประกาศนี้จากโจโฉ...ก็ได้ใจจากชาวบ้านไปไม่น้อย
เหล่าพลทหารทั้งหลายก็พยายามเดินกันอย่างระมัดระวังเพราะกลัว
ในภัยของอาญากฎ
**แต่ทันใดนั้น!!!!! **
ม้าของโจโฉ เกิดพยศ กระโดดโลดเต้นบังคับไม่ได้
วิ่งวนอยู่ไปในทุ่งข้า่วสาลี สร้างความเสียหายไปหลายกระบุง
เมื่อม้าสงบลงทุกคนต่างมองมาทางเดียวกันด้วยความตกใจ
อ้าปากค้าง.... โจโฉเองก็ได้แต่นั่งทำตาปริบๆ
และในตอนนั้นด้วยความหลักแหลม.......หรือกลัวตาย
เขาก็ชักกระบี่มาวางไว้ที่คออย่างรวดเร็ว** (แต่ก็ไม่เชือดสักที)**
และก็ได้มีทหารหลายนาย เข้ามาห้ามปรามด้วยเหตุผลต่างๆนานา
ยื้อกันอยู่นานสองนาน เหตุการณ์ก็ยังไม่คลี่คลาย...สักที
จนกุยแก ผู้รอบรู้และมีความเฉลียวฉลาด
(ผู้มีความไถลไถเถือกได้ทุกสถาณการณ์) ที่จะแก้ต่างให้นาย....
ยืนมองอยู่ห่างๆ นึกในใจว่า หากไม่ทำอะไรสักอย่าง
ภัยต้องมาถึงตัวเป็นแน่แท้
ก็เลยเอ่ยขึ้นว่า ท่านยังตายไม่ได้นะ ถ้าท่านตายแล้วใครจะเป็นแทน...
กฎที่ข้าตั้งขึ้ันเอง แต่ทำผิดเสียเอง แล้วใครจะนับถือ///โจโฉ กล่าว
กุยแกก็ กล่าวตอบกลับไป ....
อันกฎต่างๆ มันก็ต้องมีความยืดหยุ่นได้.....
อันท่านเป็นเสนา และกฎนั้นใช้เฉพาะข้าราชการที่ลดหลั่นลงมา
เพราะท่านไม่ใช่ข้าราชการธรรมดา แต่เป็นถึงเสนา
ที่แต่งตั้งมาจากฮ่องแต้.... (ว่าไปนั่น)
จึงถือว่าความผิดแค่ลหุโทษ ความผิดเล็กน้อยเท่านั้นเอง หากว่า
ประหารเสียตอนนี้งานใหญ่ก็จะเสีย
ให้ทำคุณไถ่โทษเห็นจะเป็นการอันสมควรกว่า.....
แล้ว.....โจโฉเริ่มปวดแขน.... เพราะถือกระบี่นานเกินไป
เห็นการพูดของกุยแกมีเหตุผลเข้าที ก็นึกในใจว่า
มิเสียทีที่ชุบเลี้ยงและอุ้มชูมา
เลยตอบกลับว่า ยังไงก็แล้วแต่.....ความผิดได้เกิดขึ้นซึ่งงหน้าแล้ว
เพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างยังไงก็ต้องลงโทษ.....
ว่าแล้วโจโฉ ก็เอากระบี่ตัดผมตัวเอง หนึ่งกระจุก
(หากยังยืดเยื้อนานกว่านี้....ตะคริวจะกินแขนเอา)...
ท่านจงเอาผมของข้านี้ไปป่าวประกาศ ให้ทุกคนได้รู้ว่า
อันกฎที่ ข้าตั้งไว้ถ้าทำผิดก็ต้องรับผิด ไม่มีข้อยกเว้น แม้แต่ข้าเอง
ทั้งเหล่าทหารและชาวบ้านที่ไม่รู้ในกล .....
่ต่างชื่นชมในการกระทำของโจโฉ ว่าเป็นผู้ที่เที่ยงตรง สุภาพบุรุษ
ขนาดเป็นถึงท่านผู้นำทำผิด ก็ยังยอมรับผิด
ดั่งคำพังเพยไทยที่ว่า** เชือดไก่ให้ลิงดู....**
ก็เท่านั้นเอง...
ทิ้งไว้แต่กุยแก ยืนลอยทำหน้าซื่อๆ แต่เพียงผู้เดียว.....
เพราะเขาล่วงรู้ทุกอย่างนั้นเอง.....
ข้อนี้สอนให้รู้ว่า รู้ใจเจ้านายนั้นดี แต่รู้ทันเจ้านายนั้นไม่ดีแน่
อาจโดนสอยตกเก้าอี้.....
แล้วคุณล่ะ ในการใช้ัชีวิต จริงๆ
รู้หรือเปล่าว่าเหตุการณ์ไหน จริง หรือ เท็จ หรือ แค่ สร้างภาพ
และเคยเห็นท่านผู้นำคนไหน เป็นแบบนี้บ้างหรือเปล่า
.....ด้วยความปรารถนาดี จาก .... ปรมาจารย์เชน
โฆษณา