By Mom
ชมธรรมชาติ
ชมกุ้ง หอย ปู
จับกุ้งหอยปูปลาใส่ขวดโหล
มาอวดโชว์เพื่อนฝูงมือฉมัง
นำสาหร่ายให้กินเพื่อประทัง
โดนขังตัวไม่โตในขวดกลม
คิดถึงคูคลองหนองบึงเคยอยู่
มุดหัวหดคดคู้ใต้รากหญ้า
มนุษย์หนอคุกคามถึงธารา
วารินราบเวียนว่ายวนทุกวัน
ต้องจากพ่อจากแม่ไปไกลหนา
เค้าหิ้วพาหยอกล้อหัวเราะลั่น
ชี้โบ้ยบ้ายคุยโวไปจับกัน
แทะข้าวปั้นสุขใดเท่าคูคลอง
โอ้พ่อจ๋าแม่จ๋าแสนคิดถึง
ห้วยคูคลองหนองบึงแหล่งบ้านข้า
ทิ้งอ้อมกอดอบอุ่นแนบกายา
ถิ่นธาราบ้านเก่าซุกหัวนอน
ทิ้งลำพังไม่มีใครเคียงข้าง
จากเหินห่างห่วงใยใคร่จะสอน
มากองกอดด้วยกันเมื่อจากจร
หมาเห่าหอนสะดุ้งตกใจพลัน
ทิ้งพวกพ้องผองเพื่อนแหวกว่ายวน
แล่งน้ำข้นขุ่นไหลหดเหี่ยวใจ
ฝากคิดถึงถิ่นฐานวิ่งเวียนว่าย
จำทำใจไม่เยือนคืนวารินครอง
#นักเขียนติดดิน
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
