อยู่ดีไม่ว่าดี ก็อยากไปใช้ชีวิตเก๋กู๊ดในชนบท3 first impression+++!!!
สวัสดีเจ้า ยะหยั๋งอยู่ เป็นคำที่ได้ยินจนติดหู เวลาปลูกต้นไม้หน้าบ้านแล้วมีคนขับรถเครื่อง(มอเตอร์ไซค์)ผ่านมาแล้วเค้าเห็นเราทำอะไรอยู่หน้าบ้าน เค้าก็จะทักทายเล็กๆน้อยๆแล้วก็ขับผ่านไป เราก็ยิ้มให้เค้าพอเป็นพิธี หลังจากมาอยู่ได้ประมาณเดือนกว่าๆ บ้านช่องก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง ต้นไม้ที่ปลูกก่อนย้ายเข้ามาอยู่ก็เริ่มโตแตกกิ่งก้าน ต้นหูกระจงนี่โตเร็วมาก ปลูกสองต้นห่างกันสองเมตร พอมันโตมันชนกัน แล้วต้นใกล้บ้านกิ่งก็แผ่มาถึงหน้าต่างชั้นสองของบ้าน และน่าจะมีโครงการต่อยอดของมันเองคือ ดันหลังคาสังกะสีแน่ๆเลย....
พอทุกอย่างในบ้านเริ่มลงตัว เปลี่ยนสายไฟใหม่ทั้งหลัง ปูกระเบื้อง ทำซิงค์ครัวปูน เคาเตอร์บาร์ และตกแต่งเล็กๆน้อยๆติดบานหน้าต่าง80บาน ติดกระจกข้างบนหน้าต่าง และสำคัญสุด ห้องน้ำ ห้องน้ำใหญ่มากใหญ่เกินไปเพราะตอนทำก็ไปๆมาๆ ไม่ได้อยู่คุมช่าง ปล่อยเลยแต่ช่างซึ่งเป็นคนพื้นที่ก็ดีและมีน้ำใจครับ(มีช่างทำแค่สามคน เค้าเรียกช่างทางเหนือกันว่า สล่า อายุก็60อัพกันหมดเลย)
พอเริ่มมีเวลาจากการทำบ้านแล้ว ก็เริ่มสำรวจกันแล้วทีนี้ ว่าแถวนี้เค้ามีอะไรกันบ้าง ตอนนี้เริ่มรู้จักผู้คนบ้างแล้วแต่ก็อยู่ในวงที่ติดต่อ เช่นช่างหรือคนแถวๆนั้นที่เค้ามาดูตอนทำบ้าน เอาล่ะมันถึงเวลาไปสำรวจกันแล้ว อ้าวขับรถเก๋งไม่มันๆ มีคนมาบอกขายมอเตอร์ไซค์คันละ5,000บาท รถเก่าๆแต่ก็ขี่ได้ สีแดงตัดขาว เค้าเรียกอะไร y90อะไรซักอย่างยี่ห้อยามาฮ้า จะรออะไรไปเลย ขับไปตัวอำเภอ ก็ไม่ไกลประมาณ4กิโลกว่า ขับไปกาดเย็น ซึ่งก็จะมีของขายมากมายในตลาด
กาดเย็นหรือตลาดนั้น คือตลาดตอนเย็น ซึ่งตลาดก็เป็นลักษณะชนบทๆมีกบเป็นๆ และพืชผักพื้นเมือง มะแขว่น ที่นี่ฮิตกันมากเลยเห็นบางคนเค้าเอาหมักกับเหล้าเป็นเหมือนยาดอง ตลาดที่นี่จะฮิตมากเลยคือ สลัดโลว์ ขายสี่มุมกาดเลย เพราะเค้านิยมปลูกผักไฮโดรกัน ผักก็เยอะราคาถูกมาก ถ้าคุณคิดจะมาอยู่ย่านเมืองเหนือแนะนำ ธ.ออมสินนะ เพราะตู้จะเยอะกว่าเพื่อน แต่ถ้าเป็นจังหวัดนี้ก็ k bank ก็จะเยอะหน่อย เดินไปเจอป้ากำลังม้วนๆใบอะไรซักอย่าง ก็เลยถามเค้าว่า เมี่ยง หือ....??? เมี่ยงคำ??? ไม่ใช่ๆมันเป็นเมี่ยงเป็นของกินพื้นเมืองของที่นี่เหมือนหมาก ก็ลองซื้อดู 3บาทหรือ5บาทจำไม่ได้ มันเป็นใบใม้หมักมีเครื่องอยู่ข้างใน มีรสเปรี้ยว แล้วก็เปรี้ยว แล้วก็เหมือนเคี้ยวใบไม้ (ก็ถือว่าได้ลอง)
ระหว่างเดินซื้อของจนครบแล้ว ขี่รถกลับก็แวะร้านข้างถนน ร้านที่อยู่ในรูปด้านบนที่มีแมวอยู่ตรงซ้ายฟุตบาท เห็นกันมั้ย ซื้อไข่แผงนึง!!! เสียงเรียกจากเรา คนในร้านไม่มีใครอยู่ ป้าร้านข้างๆเดินมาดูแล้วช่วยขายให้ แกบอกสงสัยไปเข้าห้องน้ำ ป้าแกก็ถามเอาไข่เท่าไหร่ เอาแผงนึงป้า แกก็หยิบไข่มาแผงนึงแล้วบอกให้เรากางถุงก็อปแก็ป (กางทำไมถุงเล็กกว่าแผงไข่น่ะ!!!) แล้วแกก็จะเทไข่ทั้งแผงลงในถุง!!! เราก็รีบคว้า ป้าๆเดี๋ยวมันแตกหมดซิ คือป้าเค้าจะเทให้ได้ ลุงร้านไข่เดินออกมาพอดี ส่งเป็นภาษาเหนือประมาณว่าไม่ต้องช่วยๆ ลุงแกพูดช้าๆ แล้วก็หยิบแผงไข่มาจากป้า ยิ้มช้าๆแล้วบอกประมาณว่าป้าแกไม่สบาย เรากับแฟนก็ยิ้ม........
ลุงแกก็ถามย้ายมาอยู่ใหม่ใช่มั้ย เห็นคนบ้านใต้เค้าพูดถึงกัน เพิ่งเจอกันวันนี้หนา... คุณลุงคนนี้แกชื่อลุงหน่องครับ ร้านแกอยู่ตรงข้ามเซเว่น แต่เด็กเซเว่นหรือเด็กอื่นๆก็มักจะมาซื้อของร้านแก วันนั้นไม่ได้เอาไข่ใส่ถุงก็อปแก็ปมา แต่ลุงหน่องให้กะละมังใบใหม่เอี่ยมสีน้ำเงินมา1ใบเอาใส่ไข่มาเลย
สิ่งที่สังเกตได้ จากการเดินตลาดหรือไปมาในระแวกบ้านร้านค้า เหมือนมีคนรู้จักเราก่อนที่เราจะรู้จักเค้าก่อนซะอีก เพียงแค่รอเวลา พบปะพูดคุยกันเท่านั้น ยินดีที่ได้รู้จักครับ......
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
