30 พ.ย. 2021 เวลา 01:54 • นิยาย เรื่องสั้น
ต่อจากตอนที่เเล้ว
แต่ที่น่าสนใจก็คือ เมื่อตอนอายุสัก 20 กว่านี้เอง ฉันกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ชื่อเล็ก เคยเปิดร้านขายของกิฟท์ช็อปด้วยกัน ที่ อ.ฝาง จ.เชียงใหม่ ในคืนแรกก่อนจะเปิดร้าน หรือคืนสุดท้ายของการจัดเตรียมสิ่งของในร้าน เราทำงานกันอยู่สองคนจนดึก ร้านที่เราไปเปิดกิจการตอนนั้น สถานที่เป็นห้องไม้ชั้นเดียวให้เช่า ด้านหน้าเป็นประตูบานเฟี้ยม อยู่ติดกับถนน ถ้าเปิดประตูกว้าง ก็จะมองทะลุตลอดร้านได้ขณะที่กำลังจัดของกันโค้งสุดท้าย เป็นเวลาสักประมาณใกล้ๆ เที่ยงคืนได้ ในปีนั้นแถบแถวนั้นก็ถือว่ายังเป็นบ้านนอกอยู่มาก เพียง 3-4 ทุ่ม ผู้คนก็ปิดบ้านนอนกันหมดแล้วแล้วเล็กก็ได้ยินเสียงม้าวิ่งควบอยู่ข้างนอก เหมือนมีม้าหลุดออกมากลางถนน แต่ความที่มันดึกมากๆ แล้ว และพอชะโงกมองไป ก็ไม่มีสิ่งใดเลย ตลอดสองฟากทางว่างเปล่าและที่น่าแปลกใจคือ ฉันเองก็จัดของอยู่ด้วยกัน กลับไม่ได้ยินอะไรสักอย่าง
เรื่องนี้ เล็กก็ยังจำได้จนถึงทุกวันนี้ และยืนยันว่า ได้ยินเสียงม้าชัดเจนเต็มสองหู ซึ่งในครั้งนั้นเมื่อเล็กบอกให้ฟัง ฉันก็หวนคิดทันทีว่า มันอาจจะเป็น “ผีม้าบ้อง”
อ้อ! พอมาเขียนเล่าย้อนหลังถึงแม่กับยาย ก็ทำให้หวนคิดได้อีกอย่างว่า การที่พี่สาวเคยเห็นม้าตัวหนึ่งขึ้นมาเดินอยู่บนบ้านในคืนที่ยายตาย (เล่าไว้ในตอนก่อนหน้า) จะเกี่ยวอะไรกันไหมนะ หรือว่า ผีม้าบ้องจะมาส่องดูศพยาย
โฆษณา