ในทางพุทธไม่มีอะไรเกิดหรือตาย เพราะนั้นคือสภาวะที่เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลากับทุกสรรพสิ่ง มีการเกิด ขึ้น ตั้ง อยู่ ดับไปเป็นวัฎจักรอย่างรวดเร็ว แต่ตาของมนุษย์มองไม่ทัน ไม่ว่าจะเป็นเซลร่างกาย สิ่งของ เครื่องใช้ สสาร พลังงาน แม้แต่อนุภาคมูลฐานพวก อิเล็กตรอนก็ไม่มีตําแหน่งที่อยู่ที่แน่นอน มันรวมตัวเป็นกลุ่มและเกิดๆ ดับๆในที่ว่าง วัตถุที่เราเห็นเป็นตัวเป็นตน เป็นก้อนหรือมีตัวตน จริงแล้วไม่มีอยู่จริง ในระดับควอนตัมหรือ ระดับเล็กมากๆ ในระดับใหญ่ๆที่เข้าใจว่ามีการเกิดและตายก็เช่่นเดียวกัน เป็นการเปลี่ยนสภาวะรูปแบบหนึ่ง นั่นคือกายได้สูญสลายแต่ จิตยังดํารงค์อยู่ ไม่ได้ตายไปด้วย จิตก็มีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป แต่ตอนตายจิตดวงสุดท้ายก็ยังทํางานแต่จะเปลี่ยนสภาวะ คือดับไปในภพเก่าและเกิดในภพใหม่ จึงไม่มีตายแล้วสูญ แต่ตายแล้วจะเกิดใหม่เสมอ (เป็นสมมติ) ถ้ายังมีวิบากกรรมและอวิชชาอยู่โดยมีตัณหาเป็นตัวล่อ