เมื่อชีวิตมามากย่อมเห็นชีวิตจริงที่ประสบ สอดคล้องและเป็นจริงตามพุทธพจน์ ไม่ว่า เรื่องความไม่เที่ยง กรรมวิบาก กิเลสตัณหา อำนาจแห่งโทสะ ความเชื่อความศรัทธา จึงชัดขึ้นมากขึ้น
และหลายคนก็รู้ดีว่าอานิสงส์แห่งบุญ หรือบุญกิริยาวัตถุ10 น่าสนใจขนาดไหน เมื่อเข้าใจเรื่องกรรม ภพชาติ เรื่องของศรัทธาความเชื่อยิ่งทวี
พระพุทธเจ้าท่านสรรเสริญปฏิบัติบูชา ซึ่งมีอานิสงส์สูงสุด หลายคนมุ่งปฏิบัติ ปรารถนามรรคผล อย่างน้อยโสดาบันในชาตินี้ก็ยังดี
เพราะรู้ดีว่าถ้าได้สภาวะนี้ ไม่ลงอบายภูมิสี่ แน่นอน และด้วยความเป็นโสดาบันบุคคลนี้ จะส่งผลให้เกิดอีกเพียง 7 ชาติเท่านั้น
โดยแต่ละชาติจะได้สภาวะที่เป็นสัปปายะ มีเหตุปัจจัยเกื้อหนุนให้ปฏิบัติต่อยอดจึ้นไปอีก
สิ่งที่น่ากังวลคือ ความเชื่อและศรัทธา และการมุ่งสู่การปฏิบัตินั้นจะรู้ได้อย่างไรว่ามาถูกทางแล้ว สมาธิและสภาวะธรรมนั้น
ขอบอกว่าไม่ใช่ได้กันง่ายๆ อุปทานกันไปเองก็ไม่น้อย ไปทางมิจฉาทิฐิก็มีมาก
ครูท่านบอกว่า ให้ตัดสินที่นิวรณ์5 ผู้ใดยังมี หรือไม่เบาบางลงเลย ก็ชัดว่าสิ่งทำนั้นผิดทางไม่ได้ผล ไม่ต้องทะเลาะกันว่าสายไหนดีกว่า
ตัวโลภ โกรธ หลง ยังมีอำนาจครอบงำได้ง่ายก็เป็นสัญญาน พอตกอยู่ในอำนาจเหล่านี้ก็ถอนออกได้ช้า นี่ก็อีกสัญญาน
แล้วถ้าถึงขั้นลงมือลงไม้สร้างกรรม นี่สอบตกชัดเจน ไม่ง่าย ต้องศึกษา ต้องตรวจสอบ หมั่นตรึกตรองข้อธรรมต่างๆ :)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
