บุตรที่มีปัญญาย่อมฟังคำสั่งสอนบิดาของตน, แต่คนประมาทเยาะเย้ยย่อมไม่ฟังคำต่อว่าตักเตือน. บุคคลจะได้ของดีสมกับผลอันเกิดจากปากของตน; แต่จิตต์ใจของคนเจ้าเล่ห์จะได้แต่ความโหดร้าย. บุคคลผู้ระวังปากของตนก็รักษาป้องกันชีวิตของตนไว้; แต่บุคคลผู้เปิดริมฝีปาก. ของตนออกกว้างจะได้ความหายนะ. จิตต์ใจของคนเกียจคร้านมักอยากได้แต่ไม่ได้อะไรเลย; ส่วนจิตต์ใจของผู้ขยันจะอ้วนท้วน. ผู้ใดที่ชังพระคำก็นำความพินาศมาสู่ตนเอง; แต่ผู้ที่ยำเกรงต่อพระบัญญัติจะได้รับบำเหน็จ. โอวาทของคนมีปัญญาเป็นเหมือนนำพุแห่งชีวิต; เพื่อคนจะได้หนีจากเครื่องดักแห่งความตาย. คนใดที่ไม่ยอมรับคำสั่งสอน คงจะเป็นคนยากจนค่นแค้นและอับอายขายหน้า; คนใดที่เคารพต่อคำตักเตือนจะเป็นที่น่านับถือ.
สุภาษิต 13:1-4, 13-14, 18 TH1940
บุคคลผู้เหยียดเพื่อนบ้านของตนก็ทำบาปแล้ว; แต่บุคคลผู้มีใจเมตตาคนยากจน, เขาก็เกิดมีความสุข. บุคคลผู้กดขี่เบียดเบียฬคนจนก็ทำความอัปยศแก่พระผู้สร้างตน; แต่บุคคลผู้มีความเมตตาแก่คนยากจนก็ถวายเกียรติยศแก่พระองค์.
สุภาษิต 14:21, 31 TH1940
ผู้ใดที่เยาะเย้ยคนจนก็ติเตียนพระผู้สร้างคนจนนั้น; และบุคคลผู้ยินดีในภัยพิบัตินั้นจะไม่ต้องโทษก็หามิได้.
สุภาษิต 17:5 TH1940
มีทรัพย์น้อยและยำเกรงพระยะโฮวายังดีกว่ามีทรัพย์สมบัติมากและมีความทุกข์.
สุภาษิต 15:16 TH1940
ความยำเกรงพระยะโฮวาเป็นที่สอนให้เกิดปัญญา: และใจถ่อมลงนำมาถึงเกียรติศักดิ์
สุภาษิต 15:33 TH1940
ลิ้นของคนที่มีปัญญาย่อมกล่าวความรู้ที่ถูกต้องออกมา; แต่ความโฉดเขลาย่อมพลุ่งออกมาจากปากของคนโฉดเสมอ. ลิ้นที่สุภาพเป็นดุจต้นไม้แห่งชีวิต; และลิ้นที่กะด้างหลงผิดย่อมทำให้จิตต์ใจแตกร้าวไป. ริมฝีปากของคนมีปัญญาย่อมเผยแพร่ความรู้; แต่ใจของคนโฉดเขลาหาเป็นเช่นนั้นไม่. ที่ไหนที่ไร้การปรึกษาความมุ่งหมายต่างๆ ย่อมไม่เป็นที่จุใจ; แต่เมื่อมีที่ปรึกษาหลายคนก็ความมุ่งหมายสมบูรณ์.
สุภาษิต 15:2, 4, 7, 22 TH1940
จงมอบธุระการงานของเจ้าไว้กับพระยะโฮวา, และจุดประสงค์ของเจ้าจะสำเร็จผล. มนุษย์ย่อมกะทางของตนไว้; แต่พระยะโฮวาทรงกำหนดย่างเท้าของเขา.
สุภาษิต 16:3, 9 TH1940
เบ้านั้นใช้สำหรับหลอมทดลองเงิน, และเตานั้นใช้เป็นที่หลอมทดลองทองคำ; แต่สำหรับจิตต์ใจของมนุษย์นั้นพระยะโฮวาทรงเป็นผู้ทดลอง. ใจที่ร่าเริงเป็นเหมือนโอสถวิเศษ; แต่จิตต์ชอกช้ำเป็นที่ให้กะดูกเหี่ยวแห้งไป.
สุภาษิต 17:3, 22 TH1940