เป็นหนังสั้นที่สื่อถึงการโกงกินของผู้มีอิทธิพลรัฐบาลของจริงที่มีสื่อนัยยะและปรัชญาแฝงในตัวได้อย่างเจ็บจิ๊ดไปจนถึงขั้วหัวใจ บวกกับการแสดงออกถึงรัฐบาลไทยนั้นได้กลายเป็นเงาสะท้อนของหนังสั้นเรื่องนี้ได้จริง ๆ แม้ว่าในตัวหนังจะไม่ได้มีคำพูดมากมาย แต่สิ่งที่แสดงให้เห็นถึงบนโต๊ะอาหารที่มีอาหารวางอยู่เต็มพร้อมมีบริกรหลายคนคอยเสิร์ฟอย่างไม่ขาดสายให้กับ 'แขก' ที่แต่งตัวด้วยสูท ชุดยูนิฟอร์มตำรวจและทหารยศระดับผู้บัญชาการที่ยัดห่าอาหารเข้าปากไม่ต่างจากหมู
หนังเรื่องนี่ยาวประมาณ 10 นาที แต่ด้วยการตัดต่อเล่าเรื่องที่ตัดสลับอาหารแสนอร่อยกับสีหน้าแววตาของแต่ละตัวละครนั้นทำให้แมสเสจที่สื่อออกมาชัดเจน มีอยู่หนึ่งฉากที่กล้องจับไปยังชายคนหนึ่งที่นั่งป่วยและหิวโหยอยู่ แต่ก็ไม่มีใครป้อนอาหารหรือให้ความสนใจเลย จึงเปรียบตัวละครตัวนี้เป็นเหมือนดังประชาชนที่งบประมาณนั้นถูกพวกข้าราชการระดับสูงต่าง ๆ ได้กินไปหมดแล้ว