พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเรื่องมงคลสมรสไว้สั้นๆเพียงคำเดียว
ว่า สังคหะ แปลว่า การสงเคราะห์กัน และให้ปฏิบัติตามหลัก สังคหวัตถุ เพื่อเป็นการยึดเหนี่ยวน้ำใจกัน ดังนี้
1.ทาน คือ การให้ปันแก่กัน คนเราถ้ารักกัน อยู่ด้วยกัน ต้องปันกันกินปันกันใช้ หามาได้แล้วควรรวมกันไว้เป็นกองกลางแล้วจึงแบ่งกันใช้ หากไม่เอามารวมกัน อาจเกิดการระแวงกันได้ การปันกันกินนี้รวมทั้งการปันทุกข์กันในครอบครัวด้วย เมื่อฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดมีความทุกข์ มีปัญหา ก็ควรนำมาปรึกษากันได้
2.ปิยวาจา คือ พูดกันด้วยวาจาไพเราะ
เเม้การตักเตือนกันก็ต้องระมัดระวังคำพูด ถ้าถือกันเป็นกันเองเกินไป อาจเกิดทิฏฐิมานะ ทำให้ครอบครัวไม่สงบสุข โดยถือหลักว่า ก่อนแต่งงานเคยพูดไพเราะอย่างไร หลังแต่งงานก็พูดไพเราะอย่างนั้น
3.อัตถจริยา คือ ประพฤติตนเป็นประโยชน์ต่อกันเมื่อรู้ว่าอะไรดีหรือไม่ดีควรหรือไม่ควรก็นำมาเล่าสู่กันฟังพยายามศึกษาหาความรู้ทางธรรมะ เอาใจมาเกาะกับธรรมะให้มาก สามีภรรยานั้น เมื่อทะเลาะกัน ย่อมมีความผิดด้วยกันทั้งคู่
4.สมานัตตตา คือ การวางตัวให้เหมาะสมกับที่ตัวเป็นเป็นพ่อบ้านก็ทำตัวให้สมกับเป็นพ่อบ้าน เป็นแม่บ้านก็ทำตัวให้สมกับเป็นแม่บ้าน ต่างก็วางตัวให้เหมาะสมกับหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายทั้งในบ้านและนอกบ้าน ซึ่งข้อนี้จะประพฤติปฏิบัติให้ดี ต้องฝึกสมาธิให้ใจผ่องใสเป็นปกติ เพราะคนที่ใจผ่องใสจะรู้ว่าในภาวะเช่นนั้น ควรจะวางตนอย่างไร ไม่ระเริงโลกจนวางตนไม่เหมาะสม
โดยสรุป คือ การปฏิบัติสังคหวัตถุ ๔ คือ การปฏิบัติตนตามวิธี การทำบุญในพระพุทธศาสนา ๓ ประการ คือ
-ทาน - การให้ปันสิ่งของ
-รักษาศีล - เพื่อให้มีคำพูดที่ไพเราะ และเพื่ออุดข้อบกพร่องของตนจะได้เป็นคนมีประโยชน์
-เจริญภาวนา - การฟังธรรมและทำสมาธิ เพื่อให้ใจผ่องใส เกิด
ปัญญา จะได้วางตัวเหมาะสมกับที่ตัวเป็น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
