รีวิวฉบับสั้น : ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกต
“น้ำเน่า ร้าวราน สามเส้า เพ้อฝัน... มายาคติแสนธรรมดาของเรื่องรักกับความขัดแย้ง” ข้อความข้างต้นเป็นคำโปรยของหนังสือเล่มนี้ครับ แรกเริ่มผมรู้สึกสับสนว่าควรจะคาดหวังดีไหม รีวิวจากหลายๆสำนักต่างชื่นชม แต่ถ้าเราอ้างอิงจากคำโปรย เนื้อหาในหนังสือก็อาจจะเป็นเพียงชีวิตรันทดของตัวละคร ในแบบที่เราเห็นตามละครก็เป็นได้ ซึ่งก็คงจะไม่ว้าวสักเท่าไหร่ แต่พอผมอ่านไปเท่านั้นล่ะ!! นี่มันเยี่ยมยอดเกินไปแล้ว ถ้าหากเปรียบก็คงเหมือนกับการที่มีวัตถุดิบที่ไม่ได้หรูหรามากมาย หากแต่ว่าเชฟมีศักยภาพมากพอก็จะรังสรรค์สุดยอดอาหารระดับภัตตาคารห้าดาวได้เลยล่ะครับ
เนื้อเรื่องของหนังสือเล่มนี้ถ้าเกิดว่าเล่าก็คงไม่พ้นคำโปรยบนปกหนังสือครับ แต่ที่ทำให้หนังสือเล่มนี้วิเศษคือภาษาที่สละสลวยมากๆ ผมจับสังเกตได้เลยว่ามีการลงคำสัมผัสในแต่ละประโยคค่อนข้างเยอะ จนบางครั้งผมเผลออ่านเป็นกลอนเลยด้วยซ้ำ(ฮา) และก็มีการแทรกชื่อดอกไม้ สัตว์ อาหาร ดนตรีไว้เยอะมาก ผมต้องเปิดกูเกิ้ลดูหลายครั้งเลยล่ะครับ(เช่นปาด ผมไม่รู้จริงๆว่าปาดมันหน้าตาอย่างนั้น ถ้าผมเจอผมก็คงนึกว่ากบ) ผมแนะนำว่าระหว่างอ่านให้เปิดดนตรีตามที่ตัวละครกำลังฟังอยู่ด้วยครับ มันช่วยให้เราเข้าถึงอารมณ์ตอนนั้นของตัวละครได้เป็นอย่างดีเลย ผมพึ่งจะรู้สึกถึงการส่งต่ออารมณ์ผ่านดนตรีได้มากขนาดนี้ก็ตอนอ่านหนังสือเล่มนี้เลยครับ
อีกอย่างนึง หลายๆครั้งตัวละครจะมีการตัดสินใจที่หุนหันพลันแล่นมากๆ จนบางทีผมแทบจะปรับตัวไม่ทัน ผมต้องมานั่งย้อนถึงภูมิหลัง และตัวแปรต่างๆที่ทำให้ตัวละครตัดสินใจแบบนี้ พอเรามานั่งวิเคราะห์ดีๆ จากการตัดสินใจที่ดูไม่สมเหตุสมผลก็กลับกลายเป็นเห็นใจและเข้าอกเข้าใจ ถือว่าทำให้ผมดื่มด่ำไปกับมันได้ดีเลยล่ะ จนมาถึงตอนที่ผมเขียนรีวิวหนังสือเล่มนี้อารมณ์เฝื่อนขมที่ตกค้างหลังอ่านยังไม่หายไปไหนเลยครับ...
สรุปเป็นหนังสือที่ด้วยการจัดลำดับเนื้อหา ถ้อยคำที่ใช้ การเซ็ตบรรยากาศในเรื่องผลักดันให้เรื่องนี้ไปสุดทางในตัวของมันอย่างสมบูรณ์แบบและอิ่มเอมใจเป็นอย่างมาก ผมคงจะไปตามอ่านผลงานอื่นของนักเขียนคนนี้อย่างแน่นอน ถ้ามีโอกาสก็ลองหาอ่านดูนะครับ ไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
