5ปี chapecoense โศกนาฎกรรมเครื่องบินตก คุณเชื่อไหมว่าความเป็นกับความตายมีระยะห่างกันไม่กี่เมตร
ย้อนกลับไปวันนี้เมื่อ 5 ปีที่แล้ว โลกและวงการฟุตบอลได้รับข่าวร้ายชนิดที่ว่าทำเอาผม”ช็อค”ไปเลย
เนื้อหาข่าวใหญ่ในวันนั้นคือเครื่องบินเช่าเหมาลำขนาดเล็ก Avro RJ85 ของสายการบิน LaMia ที่ผู้โดยสารคือนักเตะและทีมงานของทีมฟุตบอล Chapecoense ตกลงบริเวณเทือกเขาแห่งหนึ่งในเมืองเมเดยิน ประเทศโคลอมเบียส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 71 ราย จากผู้โดยสารทั้งหมด 77 ชีวิต นับว่าเป็นหนึ่งในอุบัติเหตุทางอากาศยานที่สร้างความสะเทือนใจเป็นอย่างมาก ไม่ใช่เพียงเพราะอุบัติเหตุครั้งนี้ปลิดชีวิตผู้โดยสารไปเกือบหมดหากแต่มันได้พรากความฝันและความหวังไปด้วย..
Chapecoense(ชาเปโคเอนเช่) สโมสรเล็กๆไม่มีชื่อเสียงอะไรมากมาย พวกเขากำลังเดินหน้าทำความฝันของพวกเขาให้เป็นจริง ในปีนั้นพวกเขาสู้ฝ่าฟันจนได้เข้าถึงรอบชิงชนะเลิศ copa sudamerica
หลังจากที่พวกเขาเข้ารอบชิงได้พวกเขาฉลองกันอย่างสุดชีวิตในห้องแต่งตัว “ถ้าผมตายวันนี้ นั่นคือผมตายอย่างมีความสุข” คาโย จูเนียร์ ผู้จัดการทีมในตอนนั้นให้สัมภาษณ์ไว้หลังจากที่พวกเขาทะลุเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศได้ เป็นเรื่องน่าเศร้าที่การตายอย่างมีความสุขของเขามาเร็วกว่าที่คิด
ความหวัง ความฝัน ของคนกลุ่มหนึ่งได้กับวูบไปพร้อมกับชีวิตของพวกเขาแต่ไม่ใช่ทั้งหมด
ผู้เหลือรอดชีวิต 6 คน รอดตายมาได้ราวกับปาฏิหาริย์...
ในการรอดชีวิตครั้งนั้น 6 ชีวิต ต่างมี6เรื่องราวที่แตกต่างกันว่าระหว่างนั้นพวกเขาพบเจออะไรบ้างก็จำเหตุการณ์อะไรไม่ได้เลย บ้างก็ฝันว่าเครื่องบินตกก่อนจะเดินทางไม่กี่สัปดาห์ แต่มีหนึ่งเหตุการณ์ที่ผมได้รับรู้แล้วรู้สึกว่าความเป็นความตายมันเฉียดกันขนาดไหน
ผมขอยกเรื่องราวจากคำบอกเล่าของอลัน รัชเชล หนึ่งในนักเตะที่รอดชีวิตมาอย่างปาฏิหารย์มากจริงๆเพราะเขาแทบจะบาดเจ็บน้อยที่สุดจากอุบัติเหตุครั้งนี้ อลัน รัชเชล ได้ให้สัมภาษณ์ผ่านสื่อดังอย่าง BBC ว่าที่เขารอดตายมาได้เพราะการเปลี่ยนใจเลือกที่นั่งก่อนเครื่องบินจะออกเดินทางไม่กี่นาที
ปกติอลันจะเลือกที่นั่งด้านหลังของเครื่องบินเสมอ แต่ไม่รู้เพราะว่าความบังเอิญ ดวง หรือจังหวะชีวิต ทำให้วันนั้นอลันถูกขอให้เปลี่ยนที่นั่งเป็นด้านหน้าเนื่องจาก ต้องการให้นักข่าวนั่งด้วยกันบริเวณที่นั่งด้านหลังของเครื่องบิน
ในตอนแรกอลันไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยนที่นั่งเพราะปกติเขานั่งบริเวณท้ายเครื่องบินตลอด แต่ก่อนที่เขาจะต่อรองขอนั่งที่โปรดของเขา แจ็คสัน โฟลแมน ผู้รักษาประตูของทีมก็ได้เรียกเขาให้ไปนั่งข้างเขาได้เนื่องจากมีที่ว่างพอดี อลัน จึงยอมไปนั่งแม้จะไม่พอใจเท่าไหร่ก็ตาม
เครื่องบินเดินทางมาถึงเมเดยินแต่ประสบปัญหาเชื้อเพลิงหมด เรื่องเชื้อเพลิงหมดดังกล่าวมีการสืบสวนอย่างละเอียดพบว่าเป็นความผิดพลาดส่วนบุคคลของการคำนวนการเติมเชื้อเพลิงที่ส่งผลให้เกิดอุบัติเหตุครั้งนี้
เมื่อไม่มีเชื้อเพลิงเครื่องบินก็เป็นได้แค่เศษเหล็กลอยอยู่บนอากาศก่อนที่ตกสู่พื้นจนเป็นเหตุโศกนาฎกรรมครั้งใหญ่
อลัน กับ โฟลแมน ทั้งคู่รอดชีวิตมาด้วยกัน เรียกได้ว่าโฟลแมนช่วยอลันมาจากความตายได้อย่างหวุดหวิดหากเขายังดื้อรั้นต่อรองที่นั่งที่เขาชอบป่านนี้เขาคงเสียชีวิตไปแล้ว
หลังจากเหตุการณ์นั้นทั้งคู่ก็ได้กล่าวว่าพวกเขาก็ไม่ทราบเหมือนกันว่ารอดมาได้อย่างไรคงมีแต่พระเจ้าที่อธิบายเรื่องนี้ได้
จากเรื่องนี้ทำให้ผมตระหนักว่าเป็นกับความตายนั้นบางทีมันมีแค่เส้นบางๆกั้นไว้เท่านั้นเอง ระยะทางเพียงนิดเดียว การตัดสินใจเพียงหนึ่งครั้ง ก็ส่งผลต่อชีวิตเราได้ คนเราไม่มีใครรู้ว่าจะตายจากโลกนี้ไปวันไหน เวลาใด ดังนั้นขอให้ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ในทุกๆวัน อย่ามาเสียใจทีหลัง หากเราต้องตายวันนี้จริงๆขอให้เป็นการตายอย่างมีความสุขเพราะเราได้ใช้ชีวิตเราอย่างดีที่สุดแล้ว
If I die today I’m die happy. (ciao junior)
5 ปีเราไม่ลืม Chapecoense
RIP
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
