นิทานเซนสอนใจ ตอนที่ 2
“เคล็ดลับแห่งความสำเร็จ”
เครดิตภาพ: Pixabay by truthseeker08
นิทานเซน หรือ Tales of Zen เป็นเรื่องราวคำสอนของศาสนาพุทธนิกายเซน ชื่อตัวละครในเรื่องอาจแตกต่างกันบ้างตามคนที่แปลและเรียบเรียงมาครับ พอดีอ่านเจอเลยอยากแชร์ให้อ่าน โดยผมตั้งใจจะลงให้เป็นทุกหัวค่ำของวันอาทิตย์ก่อนจะขึ้นวันจันทร์สัปดาห์ใหม่ จะได้เป็นข้อคิดทบทวนในสิ่งที่ผ่านมาและได้เริ่มต้นสิ่งดีๆต่อไป
เรื่อง “เคล็ดลับแห่งความสำเร็จ”
เหล่าลูกศิษย์ถามพระอาจารย์ว่า “ทำอย่างไรถึงจะประสบความสำเร็จ”
อาจารย์จึงพูดว่า “วันนี้พวกเราจะเรียนเรื่องธรรมดาๆและง่ายที่สุด”
ให้ทุกคนแกว่งแขนไปข้างหน้าให้สุด แล้วแกว่งไปข้างหลังให้สุดเช่นกัน
พระอาจารย์สาธิตให้ดู พร้อมกับกำชับว่า “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ให้แกว่งแขนวันละ 300 ครั้ง ทุกคนทำได้หรือเปล่า?”
เหล่าลูกศิษย์รู้สึกสงสัยจึงถามว่า “ทำไมต้องทำเรื่องอย่างนี้”
พระอาจารย์ตอบว่า “หลังจากทำเรื่องนี้แล้ว ผ่านไปหนึ่งปี พวกเจ้าจะรู้ว่าทำอย่างไรจึงจะประสบผลสำเร็จ”
เหล่าลูกศิษย์คิดในใจว่า “เรื่องง่ายๆอย่างนี้ ทำไมถึงจะทำไม่ได้”
หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน พระอาจารย์ถามเหล่าลูกศิษย์ว่า “เรื่องที่อาจารย์สั่งให้ทำ มีใครยังทำอยู่หรือเปล่า?”
ลูกศิษย์ส่วนใหญ่ยังตอบอย่างมั่นคงว่า ยังทำอยู่ พระอาจารย์รู้สึกพอใจ พยักหน้าบอกว่า “ดีๆ”
และเมื่อผ่านไปอีกหนึ่งเดือน พระอาจารย์ก็ถามอีกว่า “ตอนนี้ใครยังทำอยู่อีก”
ที่สุดก็เหลือเพียงครึ่งเดียวที่บอกว่าทำแล้ว
หนึ่งปีผ่านไป พระอาจารย์ถามทุกคนว่า "พวกเจ้าจงบอกซิว่า การออกกำลังกายด้วยการแกว่งแขนแบบง่ายๆ ยังมีใครยังคงทำอยู่?”
ตอนนี้มีเพียงคนเดียวที่ตอบว่ายังคงทำอยู่
พระอาจารย์จึงพูดว่า “อาจารย์เคยบอกกับพวกเจ้าว่า เมื่อทำเรื่องนี้เสร็จพวกเจ้าจะรู้ว่าทำอย่างไรจึงจะประสบผลสำเร็จ”
ตอนนี้สิ่งที่อาจารย์อยากจะบอกพวกเจ้าคือ “เรื่องที่ทำง่ายที่สุดในโลก บ่อยครั้งก็เป็นเรื่องที่ทำยากที่สุด”
“เรื่องที่ทำยากที่สุด ที่บอกว่าง่าย เพราะขอเพียงยอมไปทำ ใครๆก็สามารถทำได้”
และที่บอกว่าเรื่องง่ายทำยาก ก็เพราะว่าคนที่ทำได้อย่างแท้จริง ต้องทำอย่างสม่ำเสมอและต่อเนื่อง ซึ่งเป็นสิ่งที่น้อยคนจะทำได้
หลังจากนั้นพระรูปที่ทำต่อเนื่องและสม่ำเสมอ ก็ได้เป็นเจ้าอาวาสองค์ต่อไป ในบรรดาศิษย์ทั้งหลายมีพระรูปนี้ที่ประสบความสำเร็จอยู่รูปเดียว
สรุปข้อคิดจากนิทานและถอดเป็นความคิดออกมาได้ว่า
1. จงตั้งเป้าหมายในชีวิตไว้ให้ชัดเจนว่าต้องทำอะไรบ้าง ถ้าเป็นการทำงานเราอาจจะเรียกว่า Action Plan โดยที่เป้าหมายนั้นจะต้องเป็นไปได้ด้วย ไม่ใช่ตั้งไว้จนเลยความเป็นจริงที่ขีดจำกัดของร่างกายตัวเองจะรับได้ เหมือนดั่งในนิทาน อาจารย์เพียงแค่ให้ลูกศิษย์แกว่งแขนไปมา
2. เดินไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอ อาจมีช้าลงบ้างเป็นบางช่วงเนื่องด้วยปัจจัยต่างๆ ขอจงมุ่งมั่นไปเรื่อยๆไม่ย่อท้อ อย่างที่กล่าวไปในนิทาน อาจารย์ไม่ได้ระบุว่าต้องทำนานขนาดไหน เป็นปลายเปิดไว้ เพื่อที่ต้องการทดสอบดูว่าลูกศิษย์คนไหนผ่านเรื่องความมุ่งมั่นบ้าง
3. ถ้าพูดในมุมมองธุรกิจก็เหมือนกับว่าใครพยายามคงอยู่ในตลาดนานที่สุด คนนั้นย่อมอยู่รอดและประสบความสำเร็จ เพราะคู่แข่งยอมแพ้กันหรือไม่ได้จริงจังในตลาดดังกล่าวเหมือนที่เราอยู่ คนที่จริงจังและมุ่งมั่นคือผู้ที่ตลาดเลือก เปรียบเหมือนอาจารย์เลือกลูกศิษย์ในเรื่องนั่นเอง
ผมขอยกตัวอย่างคำคมที่เกี่ยวข้องกับนิทานเรื่องนี้ มาอีก 2 ประโยค คือ
“ไม่สำคัญหรอกว่าคุณจะเดินช้าสักแค่ไหน ตราบใดที่คุณไม่หยุดเดิน” ― ขงจื้อ (Confucius)
”ความอ่อนแอที่ใหญ่หลวงที่สุดของมนุษย์ก็คือ การยอมแพ้ และวิธีที่ดีที่สุดในการจะทำให้มันสำเร็จได้นั้นก็คือ การลองใหม่อีกครั้ง” ― โทมัส เอดิสัน (Thomas Edison)
- 35
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
