เมื่อผมเริ่มเป็นหนุ่ม เค้าเป็นวัยรุ่น
เค้าอยากได้รองเท้ากีฬา.. ผมมีเงินเพียงเล็กน้อยจึงไม่อาจซื้อให้ได้
ได้แต่บอกว่าเมื่อพี่ได้ทำงาน.. พี่จะซื้อให้
เมื่อผมสอบชิงทุนได้ไปเมืองนอกและกลับมามีเงินมากพอสมควร
ผมรอคอยน้องเดินทางจากต่างจังหวัดมาอยู่กับผม... เราสัญญากันเป็นมั่นเป็นเหมาะ
แต่เค้าไม่ทำตามสัญญา..เหลือแค่7วันที่จะได้พบกัน..เค้ามาหนีไปอยู่บนฟ้าเสียก่อน
ผมได้เพียงเดินไปบอกรักเค้าที่รูปถ่าย.. แล้ววางรองเท้าที่เค้ารอคอยไว้ใกล้ๆ
.. ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา.. ผมไม่เคยรีรอที่จะบอกรักคนที่ผมรัก...
และยินดีมอบของเล็กๆน้อยๆให้คนที่สำคัญสำหรับผมโดยไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปอีก..