เมื่อฉันอายุ 40 ฉันเพิ่งเข้าใจ สิ่งใดๆในโลกล้วนอนิจจัง ไม่มีสิ่งใดเป็นของเราไปตลอด วันนึงเราก็ต้องจากกันอยู่ดี “ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตาย”
5ปีที่ผ่านมาที่ฉันเริ่มออกจาก Comfort zone ฉันคิดว่าตัวเองโชคดีมากที่ได้อยู่กับผู้ชายคนนี้ และหากผู้ชายคนนี้ตายไป ฉันไม่ต้องการคบใครอีกแล้ว ฉันพอแล้ว
แต่ชีวิตก็เหมือนละครความจริงแล้ว 20 ปีที่ผ่านมา ฉันไม่เคยรู้จักเขาเลย เมื่อฉันค่อยค่อยมอง ค่อยค่อยคิด ดูรายละเอียดเล็กๆ ในชีวิต ฉันเริ่มเข้าใจว่าเค้ามองฉันอย่างไร
ฉันเพียงแต่คิดว่า เค้าคือคนที่สนิท คนที่ฉันไว้ใจที่สุด พูดคุยหรือแสดงความคิดตรงตรงออกมาได้ทุกเรื่อง
และการที่ฉันพูดคุยเปิดใจทุกเรื่อง นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ทำให้เขามองฉันในแบบที่เขาคิด
วันนี้ฉันเข้าใจแล้วฉันคงให้ความสัมพันธ์และความสำคัญกับเขาน้อยเกินไป ทุกครั้งที่มองหน้าเขาฉันได้แต่กล่าวขอโทษเค้าในใจ ฉันคงดูแลคุณได้ไม่ดีพอ ฉันคงไม่ได้เป็นผู้ฟังที่ดีสำหรับคุณ
ฉันไม่เคยรู้รายละเอียดชีวิตของเขา ต้องผ่านปัญหาอุปสรรคอะไรบ้าง ฉันไม่เคยได้เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเขาเลย จนวันนึงความสุขที่เคยมีก็หายไป
เมื่อเขาเปิดรับผู้หญิงคนใหม่เข้ามาในชีวิต ตอนนั้นคุณคงเคยได้ยินเรื่องโลกสองใบ มันเกิดขึ้นกับฉันเหมือนกัน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
