1 ธ.ค. 2021 เวลา 19:39 • ปรัชญา
diary of world💛🌈
นวมินทร์เมื่อวานนี้
เราโมโห ทีี่พ่ออยู่ๆก็พับโต๊ะสำหรับวางอาหารลงมา เราถาม ..พ่อตอบว่าเกรงใจเค้า ...หืออ ..เค้าไหนอ่าพ่อ บ้านนี้ไม่มีใครให้ต้องเกรงใจ นี่เนื้อที่บ้านเราเอง
เรากางโต๊ะขึ้นมาใหม่ แล้วบอกพ่อว่า ต่อไป ..ห้ามพับลงมาอีกนะ ตอนนี้วางจานที่ล้างแล้ว และวางบนนี้ ..ถ้าพ่อพับโต๊ะลงมา จานก็จะร่วงมาแตก และพ่อจะไม่มีจานเพื่อใส่ข้าวไว้กินข้าวอีกนะพ่อ ...พ่อเข้าใจใช่ไม๊ ...พ่อบอก "เข้าใจครับ" ...เดี๋ยวรอดูตอนต่อไป ว่าจะพับไม๊
..เราบอกพ่ออีกว่า ถ้าพ่อไม่ดื้อนะ ..หมายรวมถึงไม่ดื้อในเรื่องอื่นด้วย เช่น ให้น้าที่ช่วยดูแลได้เปลี่ยนแพมเพิร์สง่ายๆ ไม่ดื้อว่า เพิ่งเปลี่ยนๆ ...จนพ่อเริ่มมีแผลที่ต้องคอยทายา
เราพูดต่ออีกว่า..พ่อเชื่อฟังนุชนะ นุชจะได้ซื้อราวเกาะหัดเดินให้พ่อ ..พ่อก็ตอบว่า "ครับ" อีก
ก่อนเรากลับ เราบอกพ่อว่า
พ่อดูแลตัวเองดีๆนะ พระคุ้มครองนะพ่อ สวดมนต์ขอบคุณแม่ด้วยนะพ่อ เพราะแม่เป็นคนบอกให้นุชมาดูแลพ่อแทนแม่นะ ...ถ้าแม่ยังอยู่ แม่ก็จะเป็นคนดูแลพ่อแบบนี้แหละ
กว่าเราจะเข้าใจกันได้ เราโหดกับพ่อมาเยอะมาก ทุกวันนี้เราเหนื่อย
แต่เรารู้สึกว่าเรามีคุณค่า และเรา 'โตขึ้น'
อยากให้ทุกคนเข้าใจ แต่ไม่ต้องสงสาร เพราะไม่ใช่เรื่องที่ต้องร้องขออะไร ...อย่าทักหาเรา ในเรื่องที่ไม่จำเป็น หรือเรื่องผลประโยชน์ของตัวเอง อย่าอ้างว่ารักน้อง อย่าอ้างว่ารักพี่ ..อย่าใช้คำว่ากันเอง แบบที่เข้าใจไปเอง
...เพราะแต่ละคน มีความสำคัญทางจิตใจไม่เท่ากัน
เมื่อสิบปีที่แล้ว เราเคยรู้จักกัน วันนี้แต่ละคนมีการเปลี่ยนแปลง รู้สึก นึกคิด เติบโตขึ้น เขาอาจไม่ใช่คนใน 10 ปีก่อน แต่เราจะมีมิตรภาพที่พร้อมให้ ในเวลา โอกาส และความรู้สึกที่ควรค่าแก่การตอบสนองในเวลาปัจจุบัน ..มันจะเป็นแบบนี้
ไม่ได้เย่อหยิ่ง เพราะไม่รู้จะเอาอะไรมาหยิ่ง ไม่เคยลืมใคร เพราะไม่รู้จะเอาอะไรมาลืม
....ออกจะเป็นบ้าด้วยซ้ำ
แค่วันนี้ เรา 'โตขึ้น'
#รัก💛
ซอยนวมินทร์๒๔ บ้านเรา🌼💛🔔
โฆษณา