หลวงปู่มั่นพบพญาท้าวเวสสุวรรณบนดอยสูง
พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต พระอรหันต์แห่งแดนอีสาน ชื่อนามนี้คงเป็นที่รู้จักกันทั่วฟ้าเมืองไทย เพราะท่านพระอาจารย์มั่นถือเป็นอริยสงฆ์องค์หนึ่งแห่งสยาม กอปรด้วยธรรมะบารมี และฌาณสมาบัติชั้นสูง ครูบาอาจารย์หลายท่านถึงกับบอกว่าท่านบรรลุธรรมถึงขั้นอรหันต์แล้วด้วยซ้ำ การเดินทางจากริกธุดงควัตรของท่านเกิดเป็นตำนานเล่าขานเรื่องราวมากมาย เรื่องหนึ่งที่จะมาเล่าสู่กันฟังในวันนี้ คือเรื่องของการธุดงค์ของท่านพระอาจารย์มั่น ณ ยอดดอยทางภาคเหนือแห่งหนึ่ง
ท่านพระมหาทองสุก ลูกศิษย์ท่านพระอาจารย์ได้เล่าว่า ในปีนั้นได้จาริกธุดงค์ไปในทางภาคเหนือ เดินโปรดชาวบ้านป่า ชาวดอยไปเรื่อย จนไปถึงยอดดอยแห่งหนึ่ง เป็นที่ตั้งชุมชนชาวเขา ท่านพระอาจารย์มั่นเห็นดอยสูงลูกหนึ่งจึงชวญท่านพระอาจารย์ทองสุก ขึ้นไปปักกลดภาวนาบนยอดดอย
แต่ในปีนั้นอากาศหนาวเย็นมากกว่าทุกปีเรียกได้ว่าแทบจะติดลบเลยก็ได้ มองดูผืนดินผืนหญ้ากลายเป็นน้ำค้างแข็งหนาวเหน็บไปหมด มองลงไปด้านล่างยังเห็นควันไฟจากหมู่บ้านลอยขึ้นมา พวกชาวเขาเองก็คงผิงไฟกัน ยิ่งยามพระอาทิตย์ตกลงแสงไออุ่นจากดวงตะวันหมดไป ความหนาวเหน็บก็โหดร้ายขึ้นเรื่อยๆ ท่านพระมหาทองสุกนั้นกล่าวว่าความหนาวมันเหน็บหนาวจนลึกไปถึงกระดูก ท่านพยายามภาวนากำหนดจิตเข้าพระกรรมฐาน แต่ร่างกายกับสั่นสะท้านไปทั่ว เหลือบไปเห็นท่านพระอาจารย์มั่น ท่านยังคงนั่งสงบนิ่งอยู่ในกลด
แล้วเหมือนท่านจะรับรู้ด้วย ฌาณสมาบัติจึงกล่าวถามลูกศิษย์ของท่านว่า “เป็นอย่างไรบ้าง ไหวไหมทองสุกเอ๋ย ” “ไหวครับพระอาจารย์” ท่านพระมหาทองสุกตอบในใจท่าน เมื่อสมาทานเป็นพระป่าแล้ว ย่อมไม่หวั่นไหวต่ออุปสรรคทางกาย ทางใจทั้งมวล ตั้งจิตมั่นหากจะตาย ก็ขอตายในเพศสมณะ พร้อมกำหนดจิตมั่นพยายามๆ เจริญกรรมฐานต่อไป
แต่ทันใดนั้นก็บังเกิดไออุ่นที่มันอยู่ดีๆ อุ่นขึ้นมาอย่างฉับพลันความเหน็บหนาว มลายหายไปสิ้น ยังความสบายกายแก่ท่านพระมหาทองสุกยิ่งนักท่านสามารถเจริญสติกรรมฐานได้จนถึงรุ่งสาง พอฟ้าสางหลังจากได้ถวายน้ำชาร้อนแกพระอาจารย์แล้ว พระอาจารย์มั่นท่านจึงสอบถามว่าเมื่อคืนเป็นอย่างไรบ้าง พระอาจารย์ทองสุกจึงเล่าเรื่องราวทั้งหมดไป พร้อมความสงสัยในใจว่าเหตุใดจึงรู้สึกอุ่นขึ้นอย่างประหลาด
ท่านพระอาจารย์มั่น จึงได้กรุณาเล่าให้ฟังว่า “ ท่านเห็นเทวดาองค์หนึ่ง เสด็จลงมาพร้อมบริวารจำนวนสี่ตนในฌาณสมาบัติเห็นบริวารนั้นรูปร่างเป็นยักษ์ จึงรู้ได้ในวาระจิตว่าเป็นท่านพญาท้าวเวสสุวรรณ จึงกำหนดจิตถามไปว่าท่านเสด็จมาหาอาตมา มีสิ่งใดหรือ แต่ไม่มีเสียงตอบกลับมา มีแต่เห็นภาพในจิตเป็น บริวารยักษ์ทั้งสี่ตน กางผ้าแดงผืนใหญ่สุดลูกหูลูกตา แผ่คลุมดอยนั้นทั้งลูก แล้วท่านพระอาจารย์มั่น ก็รู้สึกถึงความหนาวเหน็บที่หายไปทันที หลังจากนั้นท่านพญาท้าวเวสสุวรรณ ก็เสด็จหายไปพร้อมเหล่าบริวาร
นับแต่นั้นช่วงเวลาที่ปฏิบัติบนดอยกับพระอาจารย์มั่น พระมหาทองสุกเล่าให้ฟังว่าทั้งที่อากาศโดยรอบหนาวเหน็บ แต่บนดอยกลับอบอุ่นอย่างประหลาดจนท่านปฏิบัติกรรมฐานได้ก้าวหน้า จนถึงเวลาลงมาจาริกไปที่อื่น นี่คือการบำเพ็ญบารมีอย่างหนึ่งขององค์พ่อพญาท้าวเวสสุวรรณที่คอยปกปักรักษาดูแล พระพุทธศาสนาตั้งแต่ครั้งพุทธกาล ตราบจนปัจจุบัน
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
