เราจะได้เจอกันอีกไหม?
"Stay" to meet you again.
เข้าสู่เดือนธันวาคม ลมหนาวพัดมา จากฤดูหนาวที่เป็นแค่ชื่อเรียก ก็ได้สัมผัสกับความหนาวเย็นจริงๆ ซะที
กิจกรมวันหยุดในฤดูหนาวคืออะไรนะเหรอ ตอบแบบไม่ต้องใช้ความคิดเลย นั่นก็คือการไปเดินห้างยังไงล่ะ
กิจกรรมอันแสนง่ายดาย สะดวก ไม่ต้องวางแผนการใดๆ และที่สำคัญที่สุดในช่วงเวลาแบบนี้ จะมีไฟประดับระยิบระยับประดับประดาต้นคริสต์มาสอย่างตระการตา มีให้ชมกันแบบฟรีๆ
เดินกินลมชมบรรยากาศไปแบบเหงาๆ ผู้คนก็ช่างมากมาย ถ่ายรูปคู่กันให้คนโสดต้องอิจฉาเล่น
"เฮ้อ...อยากถ่ายรูปกับต้นคริสต์มาสบ้างจัง"
"ขอโทษนะ...ช่วยถ่ายรูปให้เราหน่อยได้มั๊ย" เสียงใสเอ่ยขึ้น พร้อมกับยื่นโทรศัพท์ถือให้คนถูกถามที่กำลังพยักหน้าตอบรับ
ระหว่างที่ถ่ายรูปให้คนตรงหน้าอยู่นั้น...
เฮ้ย!...หนังสือที่เราอยากได้ หนังสือที่เรากำลังยอดกระปุกเก็บเงินซื้อมัน กำลังอยู่ในมือของคนๆ นั้น
ทำไมกัน ทำไมนะ เขาถึงได้ทำและมีในสิ่งที่เรากำลังต้องการมัน
แต่ก็นั่นแหละ มันเป็นเพียงคำถามที่อยู่ในใจ
"หนึ่ง สอง สาม"... แชะ..."อีกรูปนะกันเสีย"
"หนึ่ง สอง ยิ้ม..."
รอยยิ้มนั้นพร้อมกับดวงตาสระอิ มันทำให้เรายิ้มตามอย่างไม่รู้ตัว
เสียงใสที่กล่าวขอบคุณ และรอยยิ้มเบาๆนั้น หัวใจกลับเต้นแรงทุกครั้งที่นึกถึง
คนแปลกหน้าจากไปพร้อมกับความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้นกับหัวใจ
ใต้ต้นคริสต์มาสต้นนั้น มันกลายเป็นความทรงจำที่ทำให้ชวนคิดถึงทุกครั้งที่ลมหนาวมาเยือน
เราจะได้เจอกันอีกมั๊ย ใต้ต้นคริสต์มาสของความทรงจำ
#shortstoryfiction
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
