6 ธ.ค. 2021 เวลา 06:25 • ความคิดเห็น
วันนึง เราทุกคนจะต้องกลายเป็นผู้สูงวัย ( ถ้ายังมีชีวิตต่อไปได้เรื่อยๆ )
วันนั้น เราจะได้คำตอบและรู้ซึ้งด้วยตัวเอง ในสิ่งที่ข้องใจกับพฤติกรรมของผู้สูงวัยที่พบเห็น ซึ่งถ้าไม่เตรียมกายเตรียมใจให้พร้อม เราอาจแทบไม่รู้ตัวเลยว่า เวลาพาเรามาถึงจุดที่ร่างกายเสื่อมถอย สังขารเสื่อมโทรม หรือ จุดที่เรียกว่าผู้สูงวัยได้ยังไง
ยิ่งในปัจจุบันที่โลกหมุนเร็วขึ้นมากๆ การปรับตัวให้เข้ากับความเป็นไปของโลกเป็นสิ่งจำเป็น และแม้จะเตรียมตัวอย่างดี สุดท้ายแล้วทุกสิ่งก็ไม่ใช่จะเป็นอย่างที่คิดเสมอไป แต่ก็ยังดีกว่าไม่คิดไม่เตรียมการอะไรเลย
หากมองภาพในปัจจุบันของประเทศเรา เป็นการยากที่คนส่วนใหญ่จะสามารถเตรียมความพร้อมเพื่อรับมือวันแห่งการเปลี่ยนผ่านสู่ความเป็นผู้สูงวัยได้อย่างมีคุณภาพ จะด้วยความเป็นอยู่ในปัจจุบันที่นอกจากจะต้องดิ้นรนหาเลี้ยงชีวิตให้รอดไปวันต่อวัน ที่ทำให้ไม่สามารถเหลือมุมมองที่จะมองหาแนวทางหรือศึกษาหาความรู้ในเรื่องใหม่ๆที่เกิดขึ้นในโลกได้ หรือ ความเคยชินต่อการมีชีวิตในรูปแบบเดิมๆ การยึดติดกับอดีต หรือความกลัวในการเปลี่ยนแปลงก็ตาม
1
จึงเป็นเรื่องน่าเป็นห่วงอย่างมากสำหรับการขับเคลื่อนประเทศในอนาคตอันไม่ช้าไม่นานที่จะมาถึงนี้
สิ่งที่พวกเราจะทำได้คงเป็นเรื่องปัจเจกที่แต่ละคนจะวางแผนและเตรียมความพร้อมของตัวเองให้ดีที่สุด เพื่อที่ว่า จะสามารถช่วยเหลือ ประคับประคอง คนอื่นๆในสังคมเท่าที่กำลัง ความสามารถ จะอำนวยให้
สุดท้ายขอจบด้วยประโยคของ อองรี อาเมียล ที่ชอบมากค่ะ
“ การรู้ว่าจะแก่อย่างไร
1
เป็นงานชิ้นเอกของปัญญา
1
และเป็นบทยากที่สุดในศิลปะแห่งการมีชีวิต “
1
โฆษณา