6 ธ.ค. 2021 เวลา 16:30 • ดนตรี เพลง
History of Bass in 80’s
สวัสดีครับเพื่อนพี่น้องชาวนักตะบันเบส
วันนี้ “BEAT MAKER 101”
มีเรื่องราวของไลน์เบสระดับตำนานมาให้ได้เสพกันและเป็น Reference ให้ทุกคนนะครับ จะขอเล่าในช่วงยุคประมาณ 80’s นะครับ ตั้งแต่ช่วง Early 80’s ไปจนถึง late 80’s เลยครับ
มาลองดูกันนะ ไป !!
เปิดด้วยราชาในชื่อราชินี “Queen”
หลังจากออกวาดลวดลายในช่วงทศวรรษ 1970
วง “ Queen “ ได้รับการพิจารณาให้เป็นเจ้าพ่อร็อคของอังกฤษ และในวันที่ 30 มิถุนายน 1980 พวกเขาได้เปิดตัวสตูดิโออัลบั้มที่แปดของพวกเขา “The Game” ซึ่งมีเพลงที่เปรียบเหมือนกับเพลงชาติในขณะนั้นเลยที่เดียว ซึ่งเพลงนี้คุ้นหูคุ้นตาอมตะตลอดกาลเชียว
- Another One Bites The Dust
และนั่นเป็นตัวชี้วัดอย่างนึงว่า “John Deacon”
(มือเบสวง Queen) เขานั้นสามารถสร้างสรรค์ได้มากแค่ไหนและเล่นได้หนักแน่นมากแค่ไหน นี่ยังไม่รวมถึง ความสามารถในการแต่งเพลงของเขาที่เข้าขั้นระดับเซียนนะครับ !!
 
และ Deacon ยังนำเอาองค์ประกอบหลายๆส่วนของ R&B เข้ามาผสมผสานเข้าในไลน์เบสของเขาเอง รวมถึงการ Collab ระดับตำนาน กับ
“David Bowie” จากอัลบั้ม “Hot Space” ใน Track “Under Pressure”
ในปี 1982
ต่อไปเราจะไปต่อกันกับ “David Bowie”
ตัวของ “David Bowie” น่าจะเป็นชายหนุ่มที่จ๊าบที่สุดในจุดนั้นแล้วหล่ะครับ
ด้วยงานคลาสสิคของเขาหลายงาน
รวมทั้ง “Ashes To Ashes” Lead single จาก อัลบั้ม “Scary Monster” ในปี 1980’s เป็นหนึ่งในเพลงที่มีไลน์เบสที่ไพเราะและสุดยอด เสียงโทนปรับจูนเข้ากับเพลงได้อย่างนุ่มนวล และก็ไม่ถึงกับถูกกลืนมากเกินไป
ยังมีจุดที่โดดพ้นเหนือดนตรีอยู่ ด้วยการ Slap ส่วนนี้เป็นผลงานของ
“George Murray”
(มือเบสประจำกายของ David Bowie)
 
และในปี 1983’s “Let’s Dance” ของ David bowie และคนรับหน้าที่ตะบันเบส คือ
“Carmine Rojas”
(มือเบสมากความสามารถ ที่เคยเล่นให้ศิลปินเบอร์ใหญ่มากมาย)
ไลน์เบสของเขาในเพลงนี้ มีทั้งความหนึบ กระชับ
เป็นส่วนสำคัญที่นำพาให้ พาร์ทของ Rhythm นั่นมีเสาบ้านที่มั่นคงมากยิ่งขึ้น
ต่อไปจะหนีมาฝั่งวง Instrumental จากทาง Cannada นะครับ “RUSH”
หากจะพูดถึงเรื่อง ซาวด์ที่ Perfect การเขียนเพลงและ
โปรดักชั่นที่รังสรรค์ออกมาได้ สะอาดและสบายหู
อัลบั้ม “Moving Pictures” ในปี 1980’s อาจจะเป็นช่องทางที่เร็วที่สุดในการเข้าถึงผลงานของ “Geddy Lee’s”
สุดยอดมือเบสแห่งคณะลุงชาวร็อคบ้าพลัง “RUSH”
พาร์ทเครื่องดนตรี ในเพลง “YYZ“เป็นจุดที่แทบจะรวมทุกอย่างลงไปด้วยกัน
การเล่น Licks เป็นแบบ Unison ร่วมกับ “Neil Peart” มือกลองของวง
เบสเล่นแบบเดินเป็น Licks ทั้งเพลง แต่ก็ Clean ได้อย่างไม่น่าเชื่อ
Geddy เป็นคนใช้งานเบส ได้อย่างคุ้มค่า แต่ลืมบอกว่า
บางเพลงพี่แกก็เล่น Keyboard และบางทีก็ร้องหลักด้วย ความสามารถเหลือร้ายมากเลยครับ !!
และความดิบเถื่อนของ Geddy และชาวคณะยังไม่จบ !!
ในปี 1981 วงได้ออกอัลบั้มบันทึกการแสดงสด ที่อัดเสียงกันไว้ในทัวร์คอนเสิร์ตของอัลบั้ม “Moving Pictures”
และไม่ต้องพูดถึงเลยว่า Geddy ได้สร้างอะไรเอาไว้ ขอนิยามด้วย ประโยคเล็กๆน้อยๆนะครับ
- โหด ดิบ เถื่อน ดุดัน พุ่ง แต่ฟังเข้าใจทุกกระบวนท่า
เขาโชว์สกิลประหนึ่งว่า Bass เป็นสรีระส่วนที่ 33 ของเขาก็ไม่เชิง เหลือร้ายจริงๆ !!
ต่อไปถึงคิว วงดนตรีที่ ดัง ! ที่สุดในโลก “Motörhead”
และในช่วงปี 1980 เป็นปีของวินเทจฮาร์ดร็อกและเมทัล แต่นั้นก็ดูเป็นเรื่องซอฟท์ๆไปเลยหากเทียบกับมือเบสคนต่อไปของเรา
และนั่นคือนักร้องนำผู้โด่งดังของ “Motörhead” “Lemmy” ผู้ชายคนนี้นับเป็นตัวอันตรายจากฉายา ของเขา “Lemmy” นั้นมาจากคำว่า “Lend me” ซึ่งแปลว่าขอยืม เพราะเขาเคยเที่ยวเร่ขอเงินเพื่อนๆไปทั่วในช่วงที่เขายังเรียนอยู่ในโรงเรียน จนมีฉายาเป็นของตัวเอง แสบสันต์จริงๆ
จากนั้นในฐานะผู้เล่นเบสกับวง Hawkwind ที่จริงๆ แล้วเขาถูกไล่ออกในปี 1975 หลังจากที่เขาถูกจับในข้อหาครอบครองยาเสพติดที่ชายแดนแคนาดา การตอบสนองของ Lemmy คือการสร้าง Motörhead ขึ้นมาครับ
ยุคทองของวงน่าจะประมาณปี 1979-1983 ซึ่งสูงสุดด้วยสตูดิโออัลบั้มที่ประสบความสำเร็จสูงสุดของพวกเขา Ace of Spades ในปี 1980 และอัลบั้มแสดงสดชุดแรกของพวกเขา
No Sleep 'Til Hammersmith อีกหนึ่งปีต่อมา
 
สไตล์กีตาร์เบสของ Lemmy นั้นค่อนข้างมีเอกลักษณ์ โดยผสมผสานคอร์ดกับโทนของ Rickenbacker ที่บิดเบี้ยวอย่างหนัก แอมป์ของเขาคือ Marshall Super Bass ปี 1976 ที่ปรับแต่งเองซึ่งรู้จักกันในชื่อ 'Murder One' เลมมี่เคยบอกว่าเขาตั้งเบสไว้ที่ 0, แหลมที่ 0 และเสียงกลางที่ 10 เขาใช้ตู้ Marshall 1979L 4×15 และจัดวางให้เยอะที่สุดเท่าที่จะมากได้บนเวที
นั่นแหละเป็นเหตุผลว่าทำไม “Motorhead” ถึงได้รับฉายาว่า
"วงดนตรีที่ดังที่สุดในโลก" ที่ได้กล่าวไปตอนต้น
เรื่องราวของชาว Bassist ยังไม่จบเพียงแค่นี้นะครับ เดี๋ยวเตรียมพบกับ PART 2 คราวหน้านะครับทุกคน
โฆษณา