นิทานก่อนนอนคืนนี้ พอดีครบรอบ 1ปี ลุงขออนุญาตนำมาให้อ่านกันทุกปี ลุงอยากให้อ่านกันบ่อยๆ เพราะคิดถึงพ่อครับ
หมีฟ้า
.
หมีฟ้า เจอลูกนกถูกทิ้ง หมีฟ้าจึงเอาลูกนกมาดูแล แล้วเป็นพ่อให้ลูกนก เมื่อถึงเวลาลูกนกต้องฝึกบิน
.
ลูกนกถามหมีฟ้า "พ่อจ๋าหนูจะบินได้อย่างไร"
.
หมีฟ้าบอกไปว่า "เดี๋ยวพ่อบินให้ดู"
.
หมีฟ้ากระโดดจากยอดไม้แล้วกระพือแขนเร็วๆ เพื่อให้ลอยขึ้น แต่ทุกครั้ง หมีฟ้าก็จะหล่นลงพื้น ด้วยความหนักของตัวเอง
.
หมีฟ้าทำแบบนี้ทุกวัน ให้ลูกนกดู แล้วบอกลูกนก ให้กระพือปีกแรงๆตาม
.
"พ่อไม่เห็นบินได้เลย" ลูกนกถาม ...
"เพราะพ่ออ้วนไง แต่ลูกบินได้นะ ลองทำดูสิ" หมีฟ้าบอกลูกนก
.
"พ่อเธอไม่มีทางบินได้หรอก เพราะพ่อเธอไม่ใช่นก" ต้นไม้กระซิบบอกลูกนก
.
"ถ้าพ่อบินไม่ได้ พ่อจะทำอย่างนั้นทุกวันทำไม" ลูกนกถามต้นไม้
.
"วันไหนเธอมีคนที่เธอรักสุดหัวใจ เธอจะเข้าใจเอง" ต้นไม้ตอบ
.
ลูกนกมองหมีฟ้าที่ตัวเต็มไปด้วยแผลแล้วถามว่า "พ่อบินไม่ได้ พ่อจะพยายามบินทำไม"
.
หมีฟ้ายิ้มแล้วลูบหัวลูกนกเบาๆ พร้อมบอกว่า
.
"การพยายามทำอะไรเพื่อคนที่เรารัก มันไม่มีขีดจำกัดหรอก มันทำได้ทุกอย่าง พ่ออยากให้หนูบินได้ เพื่อที่สักวันหนูโตขึ้น จะได้บินออกไปดูโลกกว้าง บินออกไปเห็นอะไรใหม่ๆ บินออกไปหากิน และเจอคนดีๆที่พร้อมจะเคียงข้างหนู...พ่อรักหนูนะ"
.
ลูกนกไม่ตอบอะไร ปล่อยตัวลงไป กระพือปีกให้แรง แล้วก็บินออกไปสู่ท้องฟ้ากว้างใหญ่
.
มีเพียงหมีฟ้าที่มองจากต้นไม้ต้นนั้น ด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขและน้ำตาจากความใจหาย เขาไม่รู้ว่าลูกนกจะบินไปไหน เขาไม่รู้ว่าลูกนกจะบินไปหาใคร แต่เขารู้ว่า ลูกนกบินได้แล้ว เขาก็สุขใจ
.
ตะวันกำลังลับลา หมีฟ้านั่งเช็ดแผลตัวเอง พร้อมกับมองเงาฝูงนกที่บินตรงขอบฟ้า แล้วหวังว่าจะมีลูกที่เขารักบินอยู่ในนั้น ก่อนหลับตาไปด้วยความเหนื่อยล้าแต่สุขใจ
.
ไม่ทันได้หลับสนิท ก็มีอะไรแผ่นใหญ่ๆมาห่มไว้ หมีฟ้าลืมตา เห็นลูกนกกำลังบินคาบใบไม้มาห่มให้ พร้อมกับอาหารและหญ้าสมุนไพรไว้ให้ใส่แผล
.
ลูกนกบินลงบนไหล่หมีฟ้าอย่างเบาๆ แล้วกระซิบที่หูไปว่า....
.
" ห นู ก็ รั ก พ่ อ น ะ
แหล่งข้อมูล facebook บดินทร์ จันทศรีคำ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
