เราถูกท่านสั่งสอนสมัยเราไฟแรง เราคิดว่าตัวเองเก่งสุดๆ เราเป็นคนประเภทเป้าหมายมีไว้พุ่งชน วีนแตกใส่คนโน้นคนนี้ไปทั่ว ท่านเรียกเราไปคุยในห้องส่วนตัว แล้วพูดว่า "คนเก่ง ไม่ใช่เก่งแค่เรื่องงาน คุณจะต้องเก่งคนด้วย และคนที่หายากที่สุด คือคนที่เก่งคน จำคำผมไว้นะ ผมเชื่อว่าคุณเป็นคนมีสติปัญญาดี และสามารถใช้สติใคร่ครวญ ในสิ่งที่ผมพูดได้" คุณเอ้ย! ตั้งแต่วันนั้น ความมั่นใจของเรา ลดลงฮวบฮาบ เราเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยค่ะ เรากลายเป็นคนที่คุยเรื่องละเม็งละครดราม่ากับลูกน้องได้ หาเรื่องโจ๊กมาเล่าให้ลูกน้องงงงวยได้ด้วย