ฉันลืมตาตื่นในห้องนอนห้องเดิม ของแฟรต
บ้านพัก สองอาทิตย์แล้วที่ฉันไม่ได้กลับบ้าน และนี่คือวันอาทิตย์ อากาศของช่วงสายๆ ค่อนข้างร้อน ในห้องมีแต่เสียงพัดลมเครื่องเล็ก ที่เป่าระบายความร้อนมาทั้งคืน ฉันพยุงร่างกายอันเเสนเหนื่อยล้า ลุกไปปิดสวิตมัน เพื่อให้มันได้พักบ้าง
กาแฟซองสำเร็จรูป รสชาติเดิมๆที่คุ้นชิน ฉันจิ๊บมันอย่างช้าๆ พลางนึกถึงเรื่องเมื่อคืน งานมงคลสมรสของรุ่นพี่ในกลุ่มของฉันเอง พวกเราต่างสนุกสนานเฮฮา กับบรรยากาศงานเลี้ยงเเบบ อบอุ่น มันช่างน่าอภิรมณ์ยิ่งนัก
หากพิจารณาดูแล้ว นี่ก็ไม่ใช่งานมงคลครั้งแรกที่ฉันได้ไปร่วมเเสดงความยินดี จะขอเท้าความก่อนว่า สมาชิกในกลุ่มพี่น้องเพื่อนร่วมงานที่สนิทสนมกันมีอยู่ราว 6 คนเห็นจะได้ พี่ผู้ชายคนโตสุด แกแต่งงานจนได้ลูกสามคนแล้ว ส่วนพี่สาวคนรอง ก็สมรสกับทหารเรือเมื่อปีก่อน รองลงมาก็เพื่อนสนิทฉันเอง เธอแต่งกับพี่ตำรวจน้ำดีคนหนึ่งไปเมื่อปลายปีก่อน และเมื่อคืน ก็พี่สาวคนรอง อีกคน ที่พวกฉันไปร่วมงานนั่นแหละ ถ้าให้นับรวมน้องชาย น้องสุดที่ไปขอหมั้นสาวเมื่อต้นเดือนก่อน ก็คงจะเหลือเพียงฉัน และเพื่อน(สาว)อีกคน ที่ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีข่าวคราวในด้านนี้เลย
"งานแต่งที่ใด เป็นได้แค่แขกรับเชิญ" เพลงท่อนนี้ของนักร้องลูกทุ่งคนหนึ่ง คงจะเป็นแคปชันโพสต์เฟซบุ๊คสุดฮิต ของทีมคนโสดเราๆแน่นอน ไม่ว่าจะกี่งานแต่ง กี่งานหมั้น ที่ฉันไป มักจะเป็นประเด็ดให้ใครเเซวเล่นอยู่ร่ำไป ใครๆก็บอกให้ฉันเลือกเอาเลย ในงานเยอะแยะ เพื่อนเจ้าบ่าวงานดีๆทั้งนั้น (หัวเราะแห้งๆ) คนนะไม่ใช่ปลา จะได้ชี้เอาๆ ให้แม่ค้าทุบหัวแล้วใส่ถุงกลับบ้านมาได้ง่ายๆ
มันก็มีบ้างแหละ "ว้าว!คนนั้นงานดี" "คนนี้น่ารัก" แต่มันก็ไม่ได้ไง(หัวเราะ) เขาก็ต่างมีคู่กันหมดแล้ว ถึงเขาโสด เขาก็ใช่ว่าจะชอบเรา หรือพอคนที่เขาชอบเรา เราก็กลับไม่ชอบเขาอยู่ดี ของมันต้องมีเวลา และจังหวะ ใดๆคือต้องรอ รอไปก่อน จังหวะเดียวที่มีคือ จังหวะสเต็ปเต้นโยกย้ายอยู่หน้าเวทีดนตรี สนุกกับเพื่อนๆพี่ๆที่ยังไม่มีคู่เหมือนกันไปก่อน พร้อมขานนิยามชีวิตด้วยกันว่า "ทีมคนโสดจงเจริญ!"
: 21/03/64
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
