.
พลันเห็นเอี้ยก่วยกำลังจะชักนำเซียวเล้งนึ่งจากไป
หลังจากนี้ไม่ทราบได้พบกันอีกหรือไม่
สร้างความหดหู่ใจจนน้ำตาเอ่อคลอหน่วย
เตียกุนป้อขณะจะขอบคุณก๊วยเซียง
กลับเห็นในดวงตาก๊วยเซียงปรากฏประกายน้ำตาเอ่อคลอหน่วย
.
สร้างความสงสัยใจยิ่ง ไม่ทราบว่านางเศร้าเสียใจด้วยเหตุอันใด
ได้ยินเอี้ยก่วยกล่าวเสียงกังวานว่า
.
“ การพบกันครั้งนี้สร้างความหรรษาไม่น้อย
วันหน้าประสบพบในยุทธจักร
ย่อมต้องโอภาปราศรัยอีกครั้ง
พวกเราแยกจากกันในลักษณะนี้”
.
กล่าวพลางโบกแขนเสื้อ จูงมือเซียงเล้งนึ่ง เดินเคียงคู่ลงจากเขา
ยามนั้นจันทร์กระจ่างอยู่กลางนภา🌕
ลมเฉื่อยฉิวโชยพัดกิ่งใบ 🍃
นกกาบนยอดไม้ส่งเสียงร่ำร้อง🐦
.
ก๊วยเซียงไม่อาจสะกดกลั้นสืบไป น้ำตาทะลักจากเบ้ามา
ตรงบทกวีของลี้แป๊ะที่ว่า