จบ ม.6 ก็โตแล้วนะแต่ถ้าทำงานก็ได้แค่การใช้แรงงาน..โรงงาน/พนักงานขาย..แต่ถ้าเลือกที่จะมีอนาคตที่ดีก็คิดให้เป็นสร้างงานสร้างอาชีพของตัวเองได้...และถ้าทำได้ดีไม่ต้องไปเป็นลูกจ้างให้เขาโขกสับ คนสมัยนี้ใบเบิกทางอย่างปริญญาเริ่มไร้ค่าเพราะคุณภาพการศึกษาย่ำแย่..แต่ถ้าอยู่ที่ตัวเราสร้างงาน สร้างอาชีพตนเองในสิ่งที่เราชอบ ทำให้สำเร็จถ้าอยากเรียนต่อทีหลังก็ได้...ต่างประเทศอย่างเยอรมันและอีกหลายไปประเทศ พอจบไฮสคูลแล้ว ถือว่าเป็นผู้ใหญ่ ต้องออกมาใช้ชีวิตด้วยตัวเองก็ว่า 90% และเมื่อจะเรียนระดับมหาวิทยาลัยต้องทำงานไปด้วยค่ะ...ดังนั้นเมื่อจบ ม.6 แล้วคุณก็เทียบกับไฮสคูลแหละ 18 แล้วเริ่มคิดเองได้ค่ะ..ลูกสาวน้าก็เท่าคุณนั่นแหละ จบม.6 ปีนี้ เขาวางแผนต่อของเขาเลย ไม่สอบเข้า แค่ใช้ยื่นพอร์ท ติดก็เรียนรอเวลา ที่มหาวิทยาลัยในต่างประเทศตอบรับ ไปเรียนที่นั่น
ปีแรกอาจต้องลำบากนิดคือไม่สามารถจะทำงานพาสไทม์ได้เลย ต้องเรียนปรับพื้นฐาน+ ภาษา1 ปี เขาเลือกเองกระทั้งมหาวิทยาลัยที่เสียค่าใช้จ่ายน้อยที่สุด
เขาวางแผนเองหลังจากที่เขาเบนเข็มจากการเรียนแพทย์ในเมืองไทย
ดังนั้นการคิดเองและพยายามทำในแต่ละขั้นนั้นคือเคริ่องชี้วัดแล้วว่าเราจะทำอย่างไรกับชีวิต มันเป็นปกตินะที่ระบบการศึกษาในบ้านเราจะทำให้เด็กๆหลงทิศทาง ขณะที่พ่อแม่บางคนตั้งเป้ากับอนาคตลูกมากไป ขีดให้เขาเดินทุกอย่าง..น้ามองว่าหนูเองก็หลงทางจากการเรียนที่ผ่านมา ถึงทำให้เคว้ง
ยังพอมีเวลาคิดใหม่ รีบคิดไว้ จำไว้ว่าเรามีพื้นฐานการศึกษามา..เพื่อคิดให้เป็นและลองทำดู
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
