ซีรี่ย์ผู้ใหญ่ ที่ควรค่าในการรับชม
ประกายจ้าในตาเธอ
ดูผิวเผิน เรื่องนี้คือเรื่องราวที่มีองค์ประกอบแฟนตาซี เรื่องราวของหญิงสาวที่สามารถย้อนเวลาได้ แต่ต้องเสียสละในการย้อนเวลาแต่ละครั้งด้วยราคาที่แพงลิบลิ่ว...
เธอหมุนเวลากลับ และต้องจ่ายคืนด้วยเวลาชีวิตของตนเอง
เมื่อมีเหตุการณ์สำคัญที่ทำให้เธอต้องย้อนเวลาเพื่อแลกกับชีวิตหนึ่ง เธอจึงสละความสาวไปจนร่างกายแก่หง่อมลงเหมือนคนอายุ 80 ปี
เธอต้องหาทางย้อนกลับอีกครั้ง เพราะดูเหมือนร่างกายนี้จะแบกสังขารได้อีกไม่นาน แต่ทำอย่างไรก็ดูเหมือนจะไม่สามารถทำได้
แม้เหตุการณ์จะดูสิ้นหวัง แต่ผมกลับมีความหวังในใจอย่างประหลาด
ซี่รีย์เรื่องนี้นำเสนอความรัก 2 แบบพร้อมกันในเบื้องหน้า
ความรักแสนธรรมดาของคนขี้แพ้ ของพี่ชาย คู่ขนานกับความรักที่มหัศจรรย์ปาฏิหาริย์ของนางเอก
แต่ในเบื้องหลังที่เราคนดูจะได้รู้ในตอนใกล้จบ คือความรักอีก 3 แบบ ของคู่รักสามีภรรยา ของแม่ลูก และของผู้หญิง 2 คนที่ต้องมาผูกพันเป็นครอบครัวเดียวกันจากการแต่งงานเข้าบ้าน
ใช่เลยครับ ซีรี่ย์เรื่องนี้ไม่ใช่อะไรที่จะดูผ่านๆ ไว้ฆ่าเวลา แต่เป็นเรื่องราวที่คับคั่งด้วยคุณค่า และความหมายทางจิตใจ ที่คนที่ชอบอะไรที่ลึกซึ้งมีความหมายสมควรได้ดูจริงๆ
ในตอนต้น เรื่องราวการย้อนเวลาของนางเอก สะท้อนอะไรมากมาย ถ้าได้ลองไปอ่านรีวิวอื่นก่อนรับชมก็จะได้ข้อคิดต่างๆไป
แต่ในส่วนตัวผม ผมพบความหมายที่ทรงคุณค่าอยู่สองสามข้อ จากแนวคิดย้อนเวลาในเรื่องนี้
ประกายของตาตรงกันมั้ยล่ะ
1. เรายังคงเป็นเด็กในร่ายกายที่เติบโตและแก่ลง
ผ่านมาจนเข้าวัยสี่สิบกว่า ผมลองถามเพื่อนฝูง ปรากฏว่าใครๆ ก็ยังได้ยินเสียงตัวเองเป็นเสียงเด็กคนเดิม ไม่ได้แก่ลงตามร่างไปด้วยแต่อย่างไร
ซีรีย์เรื่องนี้ทำให้สิ่งนี้มองเห็นได้เป็นรูปธรรม จับต้องได้ เมื่อยายแก่ยังพูดจาตีหน้าสาวเพราะผู้หญิงในร่างของเธออายุแค่ 25 ราวกับเป็นการอุปมาอุปไมยให้ผู้ชมเข้าใจในสัจธรรมข้อนี้ที่คนแก่หลายคนอยากจะบอกนั่นเอง
สองคน สองมุมมอง สองเรื่องราว
2. คนบางคน ข้างนอกเปลี่ยนไป แต่ข้างในเหมือนเดิม เหมือนนางเอกของเรา
แต่บางคนข้างนอกเหมือนเดิม แต่ข้างในกลายเป็นคนละคน เหมือนพระเอก
เมื่อคนเราเผชิญสิ่งต่างๆ เข้ามามากมายในชีวิต เราคงจะเปลี่ยนไปไม่แบบใดก้อแบบหนึ่งนี้ จริงๆ
แล้วคุณล่ะ เป็นแบบไหน?
นางเอกนะจ้ะ
3. หากเราดูแลคนแก่ในบ้านด้วยความรักแบบที่เขาเป็นลูก คนแก่และลูกหลานก็จะอยู่ด้วยกันได้อย่างดี แต่เพราะเราดูแลคนแก่แบบดูแลพ่อแม่ เราเลยปล่อยและไม่แคร์ความรู้สึกเท่าที่แคร์ความรู้สึกลูก
พอเห็นพ่อแม่นางเอกดูแลอ่อนโยนต่อนางเอกในร่างยายแก่ มันสะท้อนให้ฉุกคิดจริงๆ ในความแตกต่างนี้
การปฏิบัติต่อลูก และ การปฏิบัติต่อพ่อแม่ ความจริงแล้วมันไม่น่าต่างกันได้มาก เพราะสองสิ่งนี้คือคือความรักแท้หนึ่งเดียวของมนุษย์ทุกคน
และพอยิ่งนึกถึงคำพูดที่ว่า เรายิ่งแก่จะยิ่งเหมือนเด็ก ทำให้เกิดความสงสัยว่า ถ้าเราทรีตพ่อแม่แก่ๆ อย่างอ่อนโยนเหมือนที่เราทรีตเด็กน้อยๆ ที่เรียกว่าลูก มันคงจะปลอบประโลมพวกเขาได้ไม่น้อยเลยทีเดียว
พระ-นาง .... เอากับเขาสิ
ผมไม่ขอกล่าวถึงหัวข้อยิ่งใหญ่กว่าเหล่านี้ ที่มีฝังรอไว้แล้วในตอนจบของเรื่อง ผู้แต่งจะทำให้เราได้ทึ่งกับการถักทอผสานเรื่องราวให้คิดต่อได้อีกสวยงามมากมาย ประหนึ่งการอ่านนิยายดีๆ เล่มหนึ่ง
รู้แต่ว่า... แม้มันจะเป็นเรื่องแฟนตาซี มีการย้อนเวลา
ทว่าตอนท้าย เรื่องราวดันพาเรากลับสู่โลกความเป็นจริง ที่พอมาคิดดู เรามีการย้อนเวลาได้เพียงรูปแบบเดียวเท่านั้น คือการย้อนเวลาในรูปแบบของความทรงจำ นั่นเอง
ตราบใดที่เรามีความทรงจำ เราทุกคนก็สามารถมีพลังย้อนเวลาได้ทุกคน
จริงมั้ยล่ะครับ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
