• ศีลข้อที่ 4: เป็นการสำรวมระวังในการใช้คำพูดที่เว้นจากการพูดเท็จ พูดปด พูดโกหกหลอกลวงผู้อื่นให้เสียประโยชน์ ซึ่งเป็นการแสดงออกด้วยเจตนาบิดเบือนความจริงให้คนอื่นหลงเชื่อ
• ยังรวมถึงการเขียนจดหมายลวง การทำรายงานเท็จ การสร้างหลักฐานปลอม การโฆษณาชวนเชื่อเกินความจริงทางสื่อสิ่งพิมพ์ต่างๆ หรือเมื่อมีใครถามข้อความที่ควรรับ การสั่นศีรษะแสดงอาการปฏิเสธ
หลักวินิจฉัยในความขาดแห่งศีล มีองค์ ๔ ข้อ คือ
1) เป็นเรื่องไม่จริง
2) จิตคิดจะพูดให้ผิด
3) พยายามพูดออกไปตามจิตนั้น
4) ผู้ฟังเข้าใจเนื้อความนั้น
• ยกตัวอย่าง ถ้าหากเราทราบเรื่องที่เป็นจริงหรือเป็นเท็จมา แต่ตนเองไม่ได้พูดเขียนหรือสื่อสารออกไปให้ใครฟัง ซึ่งไม่สอดคล้องกับองค์ 4 ข้อข้างต้น
• ก็ไม่ผิดไม่บาปอะไร แต่ถ้าใครมาถามกับเรา แล้วเราเงียบกริบหรือตอบว่าไม่รู้อะไรเลยก็ศีลขาด
• ส่วนตัวจะตอบไปเลยว่าไม่ทราบรายละเอียดชัดเจนว่าจริงแท้อย่างไร ขอไม่ตอบดีกว่า ก็ไม่เป็นการโกหกแต่แค่เลือกไม่ตอบครับ
• เพิ่มเติม: แม้ศีลไม่ขาด (สอดคล้องกับองค์บางข้อ) ก็มีวิบากกรรม น้ำหนักผลของกรรมก็ลดหลั่นลงไป
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
