"เรื่องแค่นี้จะเสียใจอะไรนักหนา"
อย่าตัดสิน ว่ามันเรื่องเล็ก
เพราะคนเรา มีความเศร้า ที่ไม่เท่ากัน
เศร้า
เสียงร้องให้ของบีฮุนดังขึ้น เมื่อกระทงที่ทำจากน้ำแข็งภายในถูกเรียงรายด้วยดอกไม้หลากสี ลอยออกจากท่าน้ำ
ด้วยความสงสัย แม่เฌอ ตั้งคำถามด้วยความใคร่รู้ ว่าเหตุใดจึงทำให้ฮุนๆร้องให้ออกมา
คำตอบที่ได้มันช่างแสดงถึงความไร้เดียงสาของเด็กน้อย
เขาเสียใจที่กระธงที่เขาตั้งใจทำกับมือ ได้ลอยออกไปจากเขา นั้นคือคำตอบที่ฮุนๆพยายามจะพูดออกมาทั้งที่น้ำตายังอาบเต็มสองแก้ม
จากเรื่องนี้เองทำให้ผมเริ่มกลับมามองในชีวิตของผมเองถึงสิ่งที่เคยเสียใจในอดีต และผมก็เห็นตัวเองชัดมากเวลาที่ผมเจอเรื่องเศร้าเสียใจ
เวลาที่เป็นเช่นนั้นผมมักจะหลบมานั้งอยู่เงียบๆคนเดียว และพยายามพูดกับตัวเองว่า เรื่องที่ผมเสียใจมันเป็นเรื่องเล็กดังนั้นแล้วผมต้องเข้มแข็ง
ผมเห็นตัวเองในอดีตเวลาที่ผมเสียใจ ใครๆก็ตามบอกให้ผมหยุดเสียใจ และให้เข้มแข็งเอาไว้
เรื่องทั้งหมดมันจึงบรรจบตรงคำว่าด้านชา ผมเห็นตัวตนว่าเป็นเช่นนี้มานาน นานจนผมจำไม่ได้ว่าความด้านชามันเข้ามาในชีวิตผมตอนไหน
สิ่งที่เป็นผลกระทบที่มันหนักมากสำหรับผมคือความอึดอัด ผมอึดอัดมากเวลาที่ผมเศร้าแต่ไม่สามารถแสดงความรู้สึกออกมาได้ ผมอึดอัดมากเวลาที่ผมโกรธแล้วผมต้องกดมันไว้
จากจุดนี้เองทำให้ผมรู้ว่า ทุกอารมณ์ความรู้สึก ควรได้แสดงออกในแบบที่มันควรจะเป็น โดยเฉพาะความเศร้า
มันไม่ได้มีคำว่าใหญ่หรือเล็กสำหรับคำว่าเศร้า เพราะว่าเศร้ามันก็คือเศร้า
ความเศร้าที่เกิดขึ้นกับเด็กเพียงเล็กน้อย มันเปรียบเหมือความเศร้าของผู้ใหญ่ที่ต้องผิดหวังกับสิ่งที่ไม่ได้คาดคิด
ดังนั้นแล้วเราไม่ควรตัดสิน ว่าเศร้าไหนเล็ก เศร้าไหนใหญ่ เพราะว่าเศร้าก็คือเศร้า
สิ่งที่พวกเขาต้องการคือการคือการมีเพื่อนเคียงข้าง รับฟังเขาอย่างจริงๆ เพียงแค่นี้พวกเขาก็จะผ่านความเศร้านี้ไป
สิ่งที่ผมค้นพบนี้เป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่ในชิวิต วันนี้ผมไม่ต้องเป็นคนที่ด้านชาอีกต่อไป ไม่ว่าผมจะอยู่ในอารมณ์ไหน ผมก็พร้อมที่จะพูดออกไปอย่างรับผิดชอบและตรงไปตรงมา
สำหรับใครที่อ่านบทความนี้แล้ว มีประสบการณ์อะไรที่เปิดใหม่สำหรับความเศร้า เอามาแชร์ แบ่งปัน และพูดคุยกันนะครับผม
ขอบคุณที่เข้ามารับชมและติดตามกันนะครับผม
#DaddyBear #พ่อหมีมีเรื่องเล่า
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
