"ทางสายกลาง"
ทางสายกลาง : บทนำ
ถ้าพูดว่า ทางสายกลาง คนรู้จัก
ความคิดมัก จะออกมา เห็นภาพถนน
เส้นประขาว เพื่อช่วยให้ รถไม่ชน
อยู่กับคน ใช้ถนน จนคุ้นตา
บ้างก็ว่า ทางสายกลาง อย่าให้ตึง
ปฏิบัติธรรม จะให้ถึง ต้องไม่เคร่ง
ต้องชิวชิว สบายสบาย สายกันเอง
ถึงจะเจ๋ง ถึงจะใช่ จริตเรา
พอไปเข้า คอร์สปฏิบัติ ต้องถ่ายรูป
ลงยูทูป เพิ่มยอดวิว ใครใครชอบ
ลงเฟสบุ๊ค ให้กดไลค์ ใจเฝ้ามอง
ว่าเพื่อนพ้อง เข้ามาเม้นท์ อนุโมทนา
ใจกระเพื่อม จิตกระเด้ง ไม่มีสุข
แถมยังทุกข์ เฝ้ามอง โซเชียลจ๋า
หารู้ไม่ ว่านั่นเติม เพิ่มอัตตา
แต่กลับว่า นี่ล่ะใช่ เห็นจิตกู
เห็นพอใจ ไม่พอใจ ใจกระทบ
ไม่ว่าลบ ไม่ว่าบวก ใช่ปัญหา
เห็นให้ได้ อย่างนี้ นี่อนิจจา
แล้ววันหน้า เมื่อเข้าถึง จะปล่อยวาง
เข้าเซเว่น กินทุกอย่าง ที่ขวางหน้า
พุ่งสายตา ดูจอ หัวคอทิ่ม
มองไม่เห็น แม้ถนน รถไอติม
ปากยังทิ่ม พล่ามว่า ทางสายกลาง
เหมือนคนพวก กินเหล้า คุยธรรมะ
โอ่พุทธะ กูรู้ กูศึกษา
กูรู้หมด พูดมาเถอะ วิปัสสนา
อ๋อครูบา องค์นี้ กูรู้ดี
องค์นี้ถึง นี่ไม่ถึง ปากเคี้ยวตุ้ย
คอยถ่มถุย ถากถาง หมดน้องพี่
แต่ไม่รู้ อยู่อย่างนึง ในปฐพี
ปากกูนี้ กับปากหมา ปากเดียวกัน
ทางสายกลาง : อธิบายความ
ในบทสวด ธัมมจักร กัปปวัตรสูตร
ท่านเริ่มพูด ทางสุดโต่ง ทั้งสองสาย
ทางสายแรก หลงโลก ติดสบาย
ส่วนอีกสาย คร่ำเคร่ง เพ่งทรมาน
ทุกธรรมะ มีทั้ง ต้นกลางปลาย
ส่วนของกาย ยิ่งดูแล ยิ่งถวิลหา
พอหลงใหล ยิ่งพอใจ นั่นอภิชฌา
พอกลับข้าง ไม่ได้มา โทมนัสจริง
กามสุขขัล ลิกา ยุโยโค
ทำจิตโย้ จมดิ่ง ในความไหล
เมื่อไม่ได้ อย่างคุ้น วุ่นหัวใจ
เป็นที่ไป ให้เร่าร้อน นิวรณ์มา
ส่วนอัตตะ กิลมถา นุโยโค
จิตกลับโง่ ยิ่งเพียร ยิ่งแสวงหา
ยิ่งทำได้ อึดได้ เร่งอัตตา
ยุคนี้หนา คงไม่มี ใครทำจริง
แต่ชั้นลึก ไม่ใช่เพียง ทรมานกาย
แค่สู้ตาย ไม่วาย อัตตาวิ่ง
แม้เพียรสู้ มีเจตนา มุ่งมั่นจริง
เก่งกล้ายิ่ง ไม่สงบ จบไม่ลง
ฟังแล้วงง อย่างนี้ ไม่ดีไฉน
เห็นใครใคร ก็บอกว่า เพียรให้ยิ่ง
ก็นั่นล่ะ ถ้าง่ายง่าย อย่างพูดจริง
จะมาอิง ทางสายกลาง กันทำไม
ทางสายกลาง : ถึงทางสายกลาง
ทางสุดโต่ง ทั้งสองสาย สร้างปัญหา
จิตไปมา ไม่สงบ ไม่จบสิ้น
เดี๋ยวหลงไหล เดี๋ยวตั้งใจ ใจระวิง
ไม่ยอมนิ่ง ยอมสงบ พบปัญญา
เพราะยังดิ้น ตัณหา พาบีบคั้น
แม้ขยับชั้น เข้าสู่ทาง สู้เดินหน้า
แต่ทำไม ใจสอง ไม่เคยซา
เห็นอัตตา กวักมือเรียก เพรียกหายัน
พอตามดู ตามรู้ หวังจัดการ
กลับพบพาน เพิ่มพลัง อัตตายิ่ง
หารู้ไม่ มุ่งแก้ผล โง่ยิ่งกิน
เวียนไม่สิ้น กลับสร้างกู สู่ดิ่งจม
มัชฌิมา ปฏิปทา ทางสายกลาง
คืนเส้นทาง ที่จะพ้น โต่งสองข้าง
ทำเหตุถูก ปลูกสัมมา กูจืดจาง
แต่ที่วาง เกิดจากไร้ ใจเจตนา
นี่จึงเป็น ความอัศจรรย์ ที่น่าฉงน
เพราะผู้คน จะแก้ผล เป็นนิสัย
เวลาเกิด เป็นอะไร ก็จัดไป
แต่นั่นไง ที่พวกเรา เมาตัวตน
เพราะงานนี้ ตรงกันข้าม กับที่คุ้น
เพราะไม่วุ่น วิ่งวน แก้ปัญหา
เพราะตัวตน ตัวนี้ เกิดมีมา
เพราะเส้นทาง ที่มา เป็นสมุทัย
ครั้งนี้เรา จึงต้องเดิน แบบกลับข้าง
เพราะสายกลาง หาใช่ ทางเดินนั่น
ที่แท้กลาง คือจิต หยุดลงพลัน
จิตหยุดนั้น นั่นจึงเจอ ดับว่างเย็น
เปรียบเสมือน ฟองก๊าซ ไข่เน่านี้
เกิดเหตุมี ผลมา พาให้วุ่น
ครั้นเหตุดับ ผลดับ ในบัดดล
จิตหลุดพ้น จบกันที่ ทางสายกลาง
.
แต่งโดย ท่านอาจารย์ประเสริฐ อุทัยเฉลิม
สวนยินดีทะเล สิชล นครศรีธรรมราช
5 มิถุนายน 2561 เวลา 07.12 น.
Photo by : Unsplash
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
