' ยังมีชีวิตอยู่ '
ตอนที่ 1
วันศุกร์ที่ 10 เดือน ธันวาคม พุทธศักราช 2564
เวลา 09:37 น.
ขณะจะจอดรถให้ตรงกับจุดสิ้นสุดของหมุดตามกูเกิ้ลแมพ ผมเหลือบเห็นผู้ชายกำลังเปิดประตูเหล็กบานใหญ่ของอพาร์ทเม้นท์
ชายคนนั้นมองมาที่รถผม
"สวัสดีครับ..แกร็บใช่มั๊ยครับ" ชายคนเดิมเอ่ยถามตอนเปิดประตูรถ
"ใช่ครับ" ผู้เขียนตอบรับ
"รบกวนไปส่งตามหมุดครับ" ผู้โดยสารเอ่ย
"ครับผม" ผู้เขียนรับคำ
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยลงตัว ผมยิงคำถามทันที
"คุณเป็นผู้กำกับใช่มั๊ยครับ" ผู้เขียน
"ใช่ครับ..รู้ได้ยังงัย" ผู้โดยสารตอบ
"ผมดูการแต่งตัวครับ รับคนทำโฆษณา และผู้กำกับ มาพอสมควร" ผู้เขียนให้เหตุผล
ขอขยายภาพที่ผมเห็นเพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจตรงกัน..
เสื้อคลุมสีขาวตัวโคร่ง กางเกงสีดำทรงซามูไร ผมยาวมัดที่ปลาย ปล่อยด้านหน้าแสกกลาง ลักษณะเส้นผมหยักศกเล็กน้อย
นั่นคือบุคลิกโดยรวม ผสมกับชื่อสถานที่ปลายทางระบุว่า 'สตูดิโอ' นี่ถ้าบทความครบตามที่ตั้งใจ อาจจะไปเป็นหมอดู 5555
พอจะเห็นภาพแล้วนะครับคุณผู้อ่านที่น่ารัก
ผู้เขียนมองตาผู้โดยสารผ่านกระจกมองหลัง
ต้องการจะสื่อว่า ผมตั้งใจที่จะคุยกับคุณนะ
"คุณกำกับหนังประเภทไหนครับ"
"โฆษณาครับ" ผู้กำกับนั่งที่เบาะหลังตอบ
"งานที่คุณทำแตกต่างยังไงกับวีดีโอตามเพจเฟสบุ๊คดังๆ ที่มีให้เห็นทางฟีด" ผู้เขียนอยากหาข้อแตกต่าง
"สื่อของผมเอาไปลงทางทีวีได้ครับ ความแตกต่างคือ มีการเซ็นเซอร์เนื้อหาที่ไม่เหมาะสม" ผู้กำกับตอบ
"คุณจบนิเทศศาสตร์เหรอครับ" ผู้เขียนถาม
"เปล่าครับ..ผมจบศิลปะ" ผู้กำกับหนุ่มตอบ
และนี่คือการแปลถ้อยคำให้กลายเป็นฉากที่สมจริง..
ณ สถานศึกษาแห่งหนึ่งของกรุงเทพมหานคร
"ไอ้ยศจบแล้วมึงจะไปทำอะไรว่ะ" เพื่อนนักศึกษาเอ่ยขึ้นขณะที่กำลังซ้อมรับปริญญา
"กูว่าจะไปเรียนต่อด้านการออกแบบที่เมืองนอกอ่ะ" ยศตอบ
นั่นคือบทสนทนาของนักศึกษาศิลปะหนุ่ม
ที่หอบหิ้วความฝันเต็มตระกร้ามุ่งหน้าสู่ต่างประเทศเพื่อขีดเขียนประสบการณ์ให้เป็นจริงด้วยพู่กันชีวิต
เวลาล่วงเลยผ่านไปจนใกล้จบการศึกษาจากเมืองนอก ซึ่งยศต้องทำโปรเจคส่งอาจารย์
ยศผู้รักงานศิลปะดั่งลมหายใจ
เค้าเลือกที่จะทำคลิปวีดีโอส่งงาน
'ท้าทาย' ความจริงวีดีโอก็คือการนำภาพแต่ละเฟลมมาต่อเรียงร้อยจนเป็นเรื่องราวนั่นเอง
ปรากฎว่าผลงานของยศออกมาดีเกินคาด
ขอนำพาคุณผู้อ่านเข้าสู่บรรยากาศภายในห้องโดยสาร..
"แสดงว่าคุณชอบศิลปะแล้วชอบการออกแบบ
แต่ผมงงว่า..ทำไมคุณมาจบที่การเป็นผู้กำกับ" ผู้เขียนถามหลังจากทราบเรื่องราวจากปากของผู้โดยสาร
"ผมชอบศิลปะแต่ไม่ชอบการออกแบบ ที่ไปเรียนเพราะต้องการรู้เท่านั้นจริงๆ" ผู้กำกับตอบ
"แล้วสิ่งที่คุณเรียนมาช่วยต่อยอดงานที่ทำอยู่ตอนนี้อย่างไรครับ" ผู้เขียนถามต่อ
"ผมชอบคิดงานหลังจากที่รับโจทย์จากผู้ว่าจ้าง แสงที่ใช้ถ่าย องค์ประกอบโดยรวมของฉาก ทุกสิ่งล้วนเป็นศิลปะ" ผู้กำกับตอบ
"วีดีโอที่คุณทำมาตั้งแต่แรกประมาณกี่ชิ้นครับ" ผมถามเพื่อจะหาข้อมูลสำหรับคำถามต่อไป
"ประมาณ 200 เรื่องครับ จากระยะเวลา 11 ปี" ผู้กำกับตอบ
"โอ้โห..เยอะมากและนานมาก ได้รับรางวัลอะไรมั๊ยครับ" ผู้เขียนถาม
เรื่องราวจะเป็นอย่างไรโปรดติดตามตอนต่อไป
เรื่องเล่าหลังพวงมาลัย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
