16 ธ.ค. 2021 เวลา 18:27 • ความคิดเห็น
เพราะดีเกินไปนั้นจริง ๆ แล้วมันไม่ดีครับ ผมไม่ได้พูดเล่นและไม่ได้ประชด
นึกถึงว่าทำรายงานสักฉบับ แต่ใช้เวลา 3 วันปรับขนาดตัวอักษรหน้าปก เปลี่ยนสีปก เพื่อให้ดู "ดีที่สุด" ก็แล้วกัน คุณว่ามันจะไร้สาระขนาดไหน
การตั้งเป้าดีที่สุดบางทีก็กินต้นทุนคนอื่น เช่นถ้าเราส่งงานช้าเพราะมีเส้นที่ไม่สำคัญนักเส้นหนึ่งในรายงานมันไม่ตรง คนที่รับงานต่อจากเราเขาก็เหลือเวลาทำงานของเขาน้อยลง
มีคนเคยเล่าให้ฟังว่าในงานต่าง ๆ นั้นคนมักใช้เวลา 20 เปอร์เซนต์กับงาน 80 เปอร์เซนต์ และใช้เวลาอีก 80 เปอร์เซนต์ทำงาน 20 เปอร์เซนต์ที่เหลือ ดังนั้นคนที่ทำงานเร็วเขาจะใช้เวลาราว 50 เปอร์เซนต์พยายามทำงานไม่ต้อง 100 เปอร์เซนต์ก็ได้ แต่ต้องให้มันผ่านเกณฑ์และใช้การได้ เสร็จแล้วเขาก็ไปทำงานอื่นจัดการกับปัญหาอื่นต่อไป
เมื่องานดีพอผ่านเกณฑ์มาตรฐานและใช้การได้แล้ว พึงพิจารณาว่าส่วนที่ดีเกินขึ้นไปนั้นจะก่อให้เกิดประโยชน์เพิ่มเติมเพียงใด มีราคาหรือไม่ และใครจ่าย (ฝีมือ ต้นทุน เวลา) เมื่อคิดถี่ถ้วนแล้วหากเห็นว่าคุ้มค่าจะทำดีขึ้นอีกก็คงไม่เป็นไร
เมื่อเราหลุดพ้นจากการผูกมัดตัวเองเจ้ากับทำงานดีที่สุด 1 ชิ้น เราอาจเข้าถึงการทำงานที่ดีกว่าแบบองค์รวมทั้งระบบก็ได้เพราะเรามีเวลามากขึ้น มีเวลาคิดเพื่อปรับขั้นตอนหรือระบบงานในส่วนของเราได้มากขึ้น ก็เป็นอีกมุมมองหนึ่งที่อยากแบ่งปันครับ
โฆษณา