วันสุดท้ายในอาชีพ “นักเขียน” … ในวันที่ฉันตัดสินใจลาออกจากตำแหน่ง
“กองบรรณาธิการ” 👩🏫👩💻
หลังจากที่มาเล่าถึงจุดเริ่มต้นในการทำงานสายงานเขียนให้เพื่อนๆ ฟังกัน เมื่อหลายเดือนมาแล้ว และหายไปนานมากกกก เพราะพอทำงานยุ่งเข้าก็ไม่มีเวลามาสานต่อเพจเล่าเรื่องราวให้เพื่อนๆ ได้อ่านกันเลย ขอโทษนะคะ แต่ตอนนี้กลับมาแล้ว สัญญาว่า จะมาเล่าเรื่องสนุกๆ ปนเศร้า ปนสับสน ปนความท้าทาย หลากหลายเรื่องราว และเปิดเบื้องหลังอาชีพ “นักเขียน” ให้เพื่อนๆ ได้ติดตามกันไม่ขาดแน่นอน เพราะว่าตอนนี้ “เราลาออกแล้ว”
เมื่อมีพบก็ต้องมีการจากลา 😭😩❤️
คนเราแม้จะรัก จะผูกพันกันแค่ไหน แต่วันหนึ่งเมื่อจังหวะ โอกาส ชะตาฟ้ากำหนด ประกอบกับเมื่อทุกคนต่างมีเส้นทางชีวิตเป็นของตัวเอง เมื่อนั้นก็ถึงเวลาต้องแยกย้าย เหลือทิ้งไว้เพียงความทรงจำดีๆ ที่ยังคงอยู่ และให้ได้ระลึกถึงกันตลอดเวลา
“งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา” คือสัจธรรมความจริง เพราะทุกการ “พบ” ย่อมต้องมีการ “จากลา” จากวันแรกที่เริ่มต้นงาน “นักเขียน” ในตำแหน่งกองบรรณาธิการด้วยประสบการณ์และ
ความรู้ที่เป็นศูนย์ของเด็กจบใหม่คนหนึ่ง ได้ถูกมอบหมาย ส่งมอบความไว้วางใจให้เข้ามา “ลอง” เรียนรู้การทำงานเขียนอย่างเต็มตัว ตอนนั้นยังจำคำตอบในวันนั้นที่ตอบเจ้านายก้องในหูได้แม่นยำว่า “หนูเขียนได้ แต่หนูไม่รู้ว่าการเขียนของหนูกับการเขียนในงานนี้จะเหมือนหรือต่างกันอย่างไร? เพราะหนูยังไม่ได้ลองทำ แต่หนูเชื่อว่า ถ้าเปิดโอกาสให้หนูได้ทำ ให้หนูได้ฝึกและเรียนรู้ หนูเชื่อมั่นว่า หนูทำได้ค่ะ” ทำให้เห็นรอยยิ้มจากผู้ชายสูงอายุใจดีคนหนึ่งยิ้มออกมาแล้วบอกว่า “โอเค” 5555 ตอนนั้นก็ไม่รู้ไปเอาความมั่นอกมั่นใจมาจากไหน แต่อยากทำ อยากได้งานนี้ และต้องทำให้ได้
หลังจากการสัมภาษณ์จบลง ตอนแรกเราได้รับคำตอบว่า เดี๋ยวจะแจ้งกลับอีกทีนะครับ
ตอนนั้นก็แอบกังวลในใจว่า “หรือฉันจะไม่ได้งานนี้กันแน่นะ” แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงที่แสนใจดี
ถามต่อว่า ไม่ต้องตอบกลับ บอกไปเลยว่า เอาหรือไม่เอา ตอนนั้นคือ ลุ้นมากกกก เพราะถ้าให้กลับไปรอก็คงมีโอกาส 50:50 เมื่อประโยคนั้นจบลง ได้คำตอบว่า รับเข้าทำงาน มาเริ่มงานได้วันมะรืนนะครับ ตอนนั้นคือ ดีใจมาก 🥳 เพราะเราสัมภาษณ์งานมาแค่ 2 ที่ ที่แรกไม่ผ่าน และห่างจากการสัมภาษณ์ไปนานมาก จนกระทั่งมีงานนี้เข้ามา ตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าเพราะความสามารถ โชคช่วย หรืออะไรที่ทำให้ได้งาน แต่ก็ต้องขอบคุณที่ให้โอกาสค่ะ
❤️จากวัน “แรก” ถึงวัน “ลา”❤️
นับจากวันแรกที่เข้ามาเริ่มงานเมื่อวันที่ 13 สิงหาคม 2561 จนกระทั่งนับถึงวันยื่นใบลาออกเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม นับเป็นเวลา 3 ปีเศษ ที่ฉันได้เดินทางฝ่าฟันอยู่ในอาชีพนักเขียนที่คิดว่าน้อยคนนักที่จะได้สัมผัส เราคนนึงก็ไม่เคยนึกไม่เคยฝันว่า วันหนึ่งจะได้มีโอกาสมาทำอาชีพนี้ เพราะเอาตามตรงก็ยังไม่ค่อยเข้าใจนักว่า “งานเขียนคืออะไร? กว่าจะออกมาเป็นหนังสือ 1 เล่มนั้นมีขั้นตอนอย่างไร?” นี่คือการเริ่มต้นเติมน้ำในแก้วที่ว่างเปล่าในสายอาชีพนี้ของเรา แล้วสินะ😂🤣🙂
ทุกการทำงานย่อมเจอโจทย์ที่ท้าทาย ความเครียด ความกดดัน เป็นของคู่กัน
บอกตามตรงว่า การทำงาน 3 ปี ที่ผ่านมาหากย้อนไปตั้งแต่วันแรกจนกระทั่งถึงวันสุดท้ายเรียกได้ว่า “ชีวิตล้มลุกคลุกคลาน” ผ่านมรสุมชีวิตมาหลายต่อหลายครั้งมากกก ผ่านทั้งความเครียด ความกดดัน ความสับสน หลากหลายเรื่อง หลากหลายอารมณ์ หลากหลายความรู้สึก และหลากหลายโจทย์ท้าทายที่ต้องแก้ปัญหา เพราะสิ่งที่พบเจอไม่เคยซ้ำและท้าทายชีวิตเด็กผู้หญิงคนนึงที่เข้ามาทำงานนี้แบบงงๆ อยู่ตลอดเวลาจริงๆ
เล่ามาถึงตรงนี้ หลายคนคงจะเริ่มอยากรู้แล้วว่า เส้นทางงานเขียนของเราต้องผ่านอะไร
มาบ้าง การทำงานเขียนวันแรกถึงวันสุดท้ายของเราจะดำเนินไปอย่างไร? ? ติดตามได้ ในตอนต่อไปนะคะ มีเรื่องจะเล่ามากมายจริงๆ ค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
