สามสิ่งในโลกที่ไม่อาจซ่อนเร้น ดวงตะวัน ดวงจันทร์ และความจริง !!
The Whole Truth (2021) ปริศนารูหลอน
Cr. Google
เปิดเรื่องมาเราก็จะพบกับครอบครัวสุขสันต์ มีแม่ชื่อใหม่ พิมพ์ลูกสาว และพัทลูกชาย พัทเป็นกล้ามเนื้ออ่อนแรงตั้งแต่เกิด จึงต้องดามขาเอาไว้ ทั้งสามได้พูดคุยกันบนโต๊ะอาหารในขณะทานมื้อเช้ากัน
ในระหว่างที่แม่กำลังขับรถส่งลูก ๆ ไปโรงเรียนนั้น แม่ก็ได้บอกข่าวดีกับลูก ๆ ว่าวันนี้เราจะเลี้ยงฉลองกัน เพราะว่าแม่ได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้า ลูก ๆ ทั้งสองคนดีใจพร้อมเซิตหาร้านอาหารที่อยากไป
เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนทั้งสองได้กลับบ้านและรอแม่พาไปฉลองกันอย่างใจจดใจจ่อ พิมพ์ โทรหาแม่ถามว่าแม่จะกลับเมื่อไหร่หนูหิวแล้ว ใหม่ตอบกลับลูกสาวว่า วันนี้แม่คงกลับดึก เราคงต้องไปฉลองกันวันอื่นแล้วแหละ พิมพ์ตอบ โอเคไม่เป็นไรค่ะ หนูจะได้หาของกินในตู้เย็น แล้วเด็ก ๆ ทั้งสองก็ต้มมาม่ากินกัน
Cr.Google
ใหม่นั่งทำงานจนดึก เมื่อเสร็จจากงานเธอก็ขับรถกลับบ้านแต่ก็ดันมีฝนตกหนัก เธอขับรถกลับบ้านด้วยความรีบร้อน เธอก้มหน้าลงไปดูเวลาที่โทรศัพท์ ทันใดนั้น ก็มีรถอีกคันพุ่งตรงเข้ามาชนด้วยความเร็วอย่างจัง
ใหม่อาการโคม่าและรักษาตัวอยู่ที่ห้อง ICU
ตัดภาพมาที่ลูก ๆ ทั้งสองคน ที่นอนรอแม่อยู่ที่บ้าน จู่จู่ก็มีคนมาเคาะประตูเรียก พิมพ์จึงตื่นขึ้นพร้อมกับเดินไปดูที่ประตูแล้วถามว่าใคร เสียงชายข้างนอกตอบกลับมาว่าตาเอง พิมพ์จึงเปิดประตู คุณตาแนะนำตัวเองว่าหนูพิมพ์ใช่ไหม ฉันเป็นตาของเธอ เป็นพ่อของยายใหม่แม่ของเธอเอง ขอเข้าไปหน่อยได้ไหม แล้วสักพักพัทก็ตื่นขึ้นพร้อมกับเดินมาหาพี่พิมพ์แล้วถามว่าใครมาหรอพี่พิมพ์ คุณตากล่าวทักทายพัท
เธอคือพัทใช่ไหมฉันเป็นตาของเธอสองคน พร้อมกับบอกข่าวเรื่องที่แม่ของเขาคนเกิดอุบัติเหตุให้เด็กทั้งสองคนทราบ
แล้วพากันมาที่โรงพยาบาลเพื่อดูอาการแม่
Cr.Google
เด็ก ๆ ทั้งสองเห็นแม่นอนอยู่ในห้อง ICU ด้วยอาการหลับไม่รู้สึกตัว ทันใดนั้นก็มียายเข้ามาทักทายเด็กทั้งสองคน ยายโอบกอดพิมพ์ และแนะนำตัวว่าตนเองเป็นแม่ของใหม่ และเป็นยายของพวกเธอ คุณตาและคุณยายบอกว่าต่อไปนี้ให้พวกเด็ก ๆ ไปอาศัยอยู่ที่บ้านตายายกันก่อน แม่จะได้ไม่เป็นห่วง
แล้วทั้งสี่คนก็พากันกลับบ้านไป
เมื่อมาถึงบ้านตายาย พิมพ์และพัทก็พากันสำรวจรอบ ๆ บ้าน ก่อนที่จะเข้านอนกันไป
เช้าวันต่อมา … พิมและพัทก็เดินลงมาจากห้อง และก็พบคุณตาที่กำลังจัดเตรียมอาหารไว้ให้ ตาเรียกให้เด็ก ๆ มานั่งทานอาหารและพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องของคุณยาย ตาบอกว่าคุณยายเป็นโรคสมองเสื่อม และอยากให้เด็ก ๆ ช่วยกันดูแล คอยเตือนให้ยายกินยาด้วย แล้วคุณตาก็พาหลานทั้งสองคนไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาล หมอตรวจร่างกายของใหม่แล้วแจ้งอาการให้ตากับลูก ๆ ฟังว่าร่างกายภายนอกและภายในไม่เป็นอะไรมาก แต่สมองอาจจะกระทบกระเทือนนิดหน่อย
หลังจากเสร็จจากโรงพยาบาลพิมพ์และพัทก็ขออนุญาต ตาไปบ้านเพื่อไปเอาเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัว แล้วคุณตาก็พาไป
พอกลับมาถึงบ้านพัทยกกระเป๋าเข้าบ้าน เขาเงยหน้าขึ้นมาแล้วมองไปที่ผนังบ้าน พัทเห็นรูอยู่ที่ผนัง จึงเดินเข้าไปส่องดูใกล้ ๆ ก็พบว่าเป็นห้องโล่ง ๆ ห้องหนึ่ง มีบรรไดขึ้นไปชั้นสอง และประตูห้องใต้บรรได แล้วประตูห้องใต้บรรไดก็ค่อย ๆ เปิดออกมา จนสุด ก็มีร่างของเด็กหญิงใส่ชุดสีขาวยืนอยู่ในนั้น พี่เห็นแล้วก็ตกใจมาก จึงรีบเอาหน้าออกมาจากรูนั้น
ทันใดนั้นพี่พิมพ์ก็เดินถือของเข้ามาพอดี พิมพ์มองไปที่ผนังก็เห็นรูดังกล่าว เธอจึงถามพัทว่า พัท พัททำหรอ พัทตอบ เปล่า พัทไม่ได้ทำ เข้ามาถึงมันก็มีรูอยู่แล้ว พิมพ์ได้ฟังจึงพูดว่า สงไสบ้านข้าง ๆ เขาคงเจาะรูหล่ะมั้ง เดี๋ยวค่อยบอกคุณตาละกัน
Cr.Google
เมื่อคุณตากลับบ้านมา พิมพ์จึงบอกคุณตาว่าที่ผนังมันมีรูอยู่ คุณตาทำหน่า งง ๆ พร้อมถามกลับไปว่ารูอะไร พิมพ์จึงพาคุณตาเดินไปดู แต่เมื่อเดินไปถึงแล้ว ตาบอกว่า ตาไม่เห็นมันจะมีรูอะไรเลย พิมพ์จึงชี้ให้คุณตาดู ว่ารูนั่นมันอยู่ตรงไหน แต่ตาก็ยังมองไม่เห็นอะไร จึงตะโกนเรียกยายมาช่วยดู พอยายมาถึง ยายก็บอกว่าไม่เห็นเหมือนกัน ทุกคนเถียงกันไปมา แล้วตาก็โมโหแล้วเดินจากไป
จากเหตุการณ์นั้นทำให้ทั้งสองงุนงง และได้มาปรึกษากันว่าทำไมตายายจึงไม่เห็น หรืออาจเพราะว่าเราตาฝาดไปเอง พัทบอกเราไม่ได้ตาฝาดหลอกแต่อาจจะเป็นเพราะบ้านนี้นี่แหละ พิมพ์ตอบ ไม่ใช่หลอกมั้ง พัทคิดมาก พัทมีท่าทางเครียดและถามพิมพ์ว่า พี่พิมคิดว่าเค้าเป็นตากับยายเราจริงไหมทำไมแม่ไม่เคยพูดถึงเลย พิมพ์ฉุกคิด
วันต่อมา ทั้งคู่เตรียมตัวไปโรงเรียน ทั้งสองคนเริ่มจับตาดูตายายว่ามีพิรุธอะไรไหม พัทเดินไปที่ผนังที่เคยมีรูแต่ก็ไม่มีรูนั้นอยู่แล้ว พัทจึงเดินมานั่งกินข้าว ยายเดินมาพร้อมแก้วนมใบใหญ่และเอามาให้พัทดื่มให้หมด แล้วทั้งคู่ก็ไปโรงเรียน
Cr.Google
หลังเลิกเรียน พิมพ์ไปเยี่ยมแม่ที่โรงบาลพร้อมกับพูดระบายความอึดอัดที่ต้องอาศัยอยู่บ้านตายาย ตัดมาที่พัทที่ตอนนี้กลับมาถึงบ้านแล้ว พัทพาเพื่อนมาเล่นด้วยที่บ้านตายาย และในขณะที่กำลังนั่งคุยกันอยู่นั้น พัทก็ได้ยินเสียงดังออกมาจากรูที่ผนัง เขาจึงลุกเดินเข้าไปส่องดูที่รูนั้น เพื่อนของพัทเดินตามมาถามแล้วถามว่าเป็นอะไร พัทถามว่าเห็นรูนี้ไหม แต่เพื่อนก็ไม่เห็น พัทจึงบอกให้เอาหน้าส่องเข้าไปดูใกล้ ๆ เพื่อนจึงเอาหน้าส่องเข้าไปดูใกล้ ๆ กับผนัง แล้วทันใดนั้น หัวของเพื่อนก็โขกเข้าที่ผนังอย่างแรงทำให้เลือดไหลออกมา เพื่อนโมโหมากคิดว่าพัทเป็นคนผลักเขา จึงต่อยกัน
ทันใดนั้น พิมพ์ก็กลับมาถึงพอดี พิมพ์รีบมาห้ามน้องไม่ให้ทะเลาะกัน แล้วเพื่อนของพัทก็เดินหงุดหงิดกลับออกไป
คืนนั้นทั้งคู่เข้านอนด้วยความเหนื่อยล้า พอถึงกลางดึกก็มีเสียงคนร้องวี้ด ๆ ดังมาจากชั้นล่างของบ้าน ทั้งสองคนตื่น และพากันเดินออกมาดู ก็พบคุณตากำลังเดินลงไปดูเหมือนกัน คุณตาสั่งให้หลานทั้งสองคนยืนรออยุ่ข้างบนเดี๋ยวตาจะลงไปดูเอง เมื่อตาลงมาถึงก็พบคุณยาย นั่งฟุบคว่ำหน้าอยู่กับพื้นแล้วร้อง อาละวาด เสียงดัง คุณตารีบเดินไปจับยายแล้วพาขึ้นบ้านไป
เช้ามาเด็ก ๆ ก็ลงมานั่งทานอาหารเช้าเหมือนทุกวัน วันนี้คุณยายเป็นคนทำอาหารเช้าให้ พัทเริ่มมีอาการไอ และ ร่างกายอ่อนแอลง ยายเห็นพัทไอจึงเอานมแก้วใหญ่มาให้พัทดื่มเช่นทุกวัน ก่อนที่ทั้งสองจะไปโรงเรียน
เย็นวันหนึ่งพิมพ์กับพัทกำลังนั่งเล่นกันอยู่ในบ้าน ทันใดนั้นก็มีเสียงดังออกมาจากรูนั้นอีก ทั้งสองคนจึงลุกเดินไปดู พัทกำลังจะส่องเข้าไปดูแต่พิมพ์ก็ถามขึ้นมาก่อนว่าพัทเคยเห็นอะไรในนั้น พัทตอบ ในนั้นมีบ้านหลังนึงข้าง ๆ บ้านเรา และก็มีเด็กผู้หญิงท่าทางแปลก ๆ พิมพ์สงไสจึงอยากส่องดูบ้าง เธอเห็นเด็กผู้หญิงชุดสีขาวหน้าตาบูดเบี้ยว กำลังค่อย ๆ คลานออกมาจากห้องใต้บรรได พิมพ์ตกใจจึงรีบเอาหน้าออกมา พัทจึงเข้าไปส่องดูบ้าง แล้วเขาทั้งคู่ก็ต้องตกใจเพราะเห็นเด็กผู้หญิงคนนั้นกำลังอุ้มเด็กทารกคนนึง พร้อมกับฮัมเพลงกล่อม แล้วก็อ้วกออกมาเป็นเลือด ทั้งคู่มีอาการหวาดกลัวรูนี้ จึงตกลงกันว่าจะไม่มายุ่งกับรูนี้อีก
Cr.Google
กลางดึกคืนนั้น พัทก็ได้ยินเสียงตึก ตัก เหมือนมีคนกำลังเดินขึ้นมาในห้อง พัทรีบเอาผ้ามาคลุมโปรง แล้วก็มีเสียงฮัมเพลงกล่อมเด็กดังขึ้นใกล้ ๆ พัทแอบดูจากในผ้าห่ม ก็เห็นผีเด็กคนนั้น นั่งอยู่บนเตียงข้าง ๆ กับพิมพ์ เขาร้องลั่นด้วยความตกใจ แล้วพิมพ์ก็ตื่นมาเรียก พัท ๆ เป็นอะไรนี่พี่เอง พิมพ์เปิดไฟพร้อมเรียกสติน้อง
พัทลืมตาขึ้นมาแล้วเล่าถึงสิ่งที่เห็นให้พี่สาวฟัง พิมพ์ปลอบน้องแล้วก็พากันเข้านอนต่อไป
เช้ามาพิมพ์กำลังแต่งตัวไปโรงเรียน เธอจึงปลุกพัท แต่พบว่าพัทมีเลือดไหลออกจมูก กับปาก และมีอาการไม่สู้ดีนัก พิมพ์จึงรีบวิ่งไปเรียกยายให้มาช่วยดูหน่อย ยายเดินเข้ามาดู พร้อมเอานมแก้วใหญ่มาให้พัทดื่ม ยายบังคับให้พัทรีบดื่มนมเยอะ ๆ แล้วนอนพัก
หลังเลิกเรียนพิมพ์รีบกลับบ้านมาดูอาการน้อง ก็พบว่าพัทมีอาการแย่ลง เพราะเขามักจะได้ยินเสียงออกมาจากรูนั้น แล้วก็ไปส่องดูทุกครั้ง พัทไอออกมาเป็นเลือด พิมพ์จึงรีบโทรบอกคุณตาให้รีบพาไปหาหมอ ขณะที่ทั้งสองคุยกันอยู่ในห้อง ก็มีเสียงดังออกมาจากรูนั้นอีกครั้ง ทั้งคู่จึงลงไปดู พิมพ์บอกพัทว่า พัทอย่าดูอีกเลยเพราะกำลังป่วยอยู่ เธอจึงเข้าไปส่องดูเอง แล้วพิมพ์ก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นเด็กชุดสีขาวเนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือด กำลังคลานออกมา และยังมีผู้ชายนอนอยู่บนโซฟาข้าง ๆ เด็กคนนั้นด้วย
Cr.Google
พิมพ์ตกใจมากเลยรีบเอาหน้าออกมา พัทถามพี่พิมพ์เห็นอะไร
เธอเล่าสิ่งที่เห็นให้พัทฟัง พัทคุยกันพิมพ์ว่า พัทเคยอ่านเรื่องทฤษฎีรูหนอน มันคือจุดเชื่อมต่อระหว่างมิติ เราจะเห็นสถานที่เดิม แต่คนละเวลากัน เราอาจจะกำลังเห็นแบบนั้นอยู่ก็ได้ แถมยายยังชอบมองไปตรงจุดที่เคยมีนาฬิกาแขวนไว้อยู่ด้วย
จู่ ๆ คุณตาก็กลับมาถึงบ้านพอดี พิมพ์จึงเอ่ยถามตาว่าคุณตาเคยเห็นเด็กผู้หญิงบ้านข้าง ๆ เราไหมคะ ตาตอบว่าเด็กผู้หญิงอะไร บ้านข้าง ๆ เราทิ้งร้างไปนานแล้ว มันไม่มีคนอยู่ พิมพ์พูดต่อ ว่าหนูเห็นเด็กผู้หญิงคนนั้นจากในรูนี้จริง ๆ นะคะคุณตาโมโหเพราะคิดว่าเด็กทั้งสองพูดโกหก จึงบอกให้ทั้งสองคนช่วยกันดันตู้โชว์มาปิดผนังตรงที่มีรูไว้ แล้วไล่เด็ก ๆ ขึ้นบ้านไปนอน
ตกดึกมาทั้งคู่ได้ยินเสียงโครมครามดังมาจากรู เหมือนมันกำลังผลักตู้นั้นให้ล้มอยู่ ทั้งสองคนรีบวิ่งลงมาดูก็พบว่าตู้โชว์ที่เข็นมาปิดรูไว้ มันล้มลงไปกับพื้นแล้ว ยายได้ยินเสียงเอะอะ จึงลงตามมาดู และถามว่าเกิดอะไรขึ้น พิมพ์จึงบอกว่าตู้มันล้มลงมาค่ะ ทำให้ของแตก ทั้ง 3 จึงช่วยกันเก็บกวาด
Cr.Google
แต่ในขณะที่ทั้งสามคนกำลังช่วยกันเก็บกวาดอยู่นั้น ก็มีเสียงดังออกมาจากรูนั้นอีก พัทและพิมพ์ได้ยินจึงถามยายว่ายายก็ได้ยินใช่ไหมคะ ยายตอบว่า ใช่ ยายได้ยิน ได้ยินมาตลอด ได้ยินทุกคืน ตลอด 15 ปี พิมพ์จึงถามยายว่าทำไมยายถึงไม่บอกหนูทำไมยายถึงบอกว่าไม่ได้ยิน ยายบอกว่าหนูก็รู้ว่าคุณตาเขาไม่เชื่อ แล้วยายจึงเริ่มเล่าเรื่องราวในอดีตให้เด็ก ๆ ฟัง
ตัดภาพมาที่ใหม่แม่ของพิมพ์และพัท ใหม่มีอาการดีขึ้นและฟื้นขึ้นมากลางดึก เธอนึกเป็นห่วงลูกขึ้นมาจึงพยายามจะออกจากโรงพยาบาล แต่คุณหมอได้แจ้งว่าไม่ต้องห่วง ลูก ๆ ของคุณอยู่กับตายายแล้ว ใหม่ได้ยินดังนั้นยิ่งทำให้เธอเกิดความกังวลอย่างหนัก คืนนั้นใหม่จึงหนีออกจากโรงพยาบาลเพื่อไปหาลูกที่บ้านตากับยาย
กลับมาที่พิมพ์และพัท คุณยายได้เล่าเรื่องราวในอดีตเมื่อ 15 ปีก่อนให้พวกเขาฟัง ว่า วันนั้นยายพาแม่ของหนูออกไปธุระข้างนอก แล้วปล่อยพ่อของพิมพ์ไว้กับ ภิณญาที่บ้าน กันสองคน ยายเล่าว่า ภิณญา ชวนพ่อเล่นซ่อนแอบ พ่อจึงบอกให้ภิณญาเป็นคนไปแอบ แล้วพ่อจะเป็นคนหาเอง ภิณญาจึงวิ่งเข้าไปแอบในห้องใต้บรรไดแล้วปิดประตูไว้ แล้วพ่อก็ลืม แถมยังเมาจนหลับไปอีก พิมพ์ถาม แล้วภิณญาตายได้ยังไง ยายตอบ ภิณญาแอบพ่ออยู่นานจนเกิดหิวน้ำขึ้นมาจึงคว้ายาเบื่อหนูมาดื่มเพราะคิดว่าเป็นน้ำหวาน แล้วพอยายกับแม่หนูกลับมาถึงบ้านก็พบว่าภิณญากลายเป็นศพไปแล้ว พอพ่อของหนูตื่นมาเห็นก็เสียใจจึงแย่งปืนจากคุณตาไปยิงตัวตาย
Cr.Google
ในขณะที่ยายกำลังเล่าเรื่องในอดีตอยู่นั้น จู่ ๆ พัทก็อ้วกพุ่งออกมาเป็นเลือด พิมพ์ตกใจจึงบอกให้ยายพาพัทไปโรงพยาบาลกันเถอะ แต่ยายกลับบอกว่าให้พาไปนอนพัก พิมพ์โวยวายว่าพัทเป็นขนาดนี้ยายยังจะให้พัทนอนพักอีกหรอ พาไปโรงพยาบาลเถอะยาย สักพักยายก็ถือแก้วนมมา แล้วสั่งให้พัทกิน ทันใดนั้นยายก็อาการกำเริบเห็นพัทเป็นภิณญาขึ้นมา จึงบังคับและบีบปากให้พัทกินนม พอดีที่ใหม่มาถึงพอดี เธอจึงเข้าไปห้าม เมื่อทุกคนเห็นใหม่ก็ดีใจ พิมพ์โผเข้าไปกอดแม่ด้วยความคิดถึง
ใหม่ต่อว่ายาย และกำลังจะพาลูก ๆ กลับบ้าน แต่ยายก็ขอร้องว่าอย่าไปไหนเลย ใหม่ไม่ฟังเสียงพาลูก ๆ เดินออกจากบ้านไป
คุณตาที่ได้ยืนแอบฟังอยู่หน้าบ้านตั้งนานแล้ว ก็เดินเข้ามาห้ามใหม่กับเด็ก ๆ ว่าอย่าไปเลย ใหม่พูดคุยกับพ่อถึงช่วงเวลาที่เธอไม่อยู่ ว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับลูกของเธอ เธอถามพ่อถึงเรื่องเมื่อ 15 ปีก่อนว่าหนูถามจริงๆ ว่าวันนั้นกฤษแย่งปืนไปจากพ่อจริงรึป่าวคะ ใหม่ถาม ด้วยความสงสัยที่เก็บมานาน พิมพ์กับพัทจึงเอ่ยขึ้น แม่พวกหนูรู้เรื่องภิณญาด้วยนะคะ ใหม่อึ้งไปสักพัก แล้วถามลูก ๆ ว่าพวกหนูรู้เรื่องภิณญาได้ยังไง เด็กๆ ตอบหนูเห็นจากในรูนั้น คุณตาตะคอกใส่หยุดได้แล้ว ลูกแกมันโกหก แล้วทันใดนั้น พัทก็ไอออกมาเป็นเลือดอีกพิมพ์จึงบอกให้แม่รีบพาพัทไปโรงบาลกัน หนูบอกยายแล้ว ยายก็เอาแต่จะให้พัทกินแต่ นม นม นม ใหม่ได้ยินจึงตกใจ เธอสงไสว่าแม่ของเธอกำลังวางยาพัท โดยการใส่ยาเบื่อหนูผสมลงไปในนมให้พัทกินวันละนิด ๆ ทุกวัน พิมพ์จึงขอเอานมมาดื่มเอง แต่ยายรีบพูดห้ามไม่ให้ดื่ม
ในขณะที่พิมพฺกำลังยกแก้วนมดื่มอยู่นั้นแต่แล้วก็มีบางอย่างมาผลักแก้วนมออกจากปากพิมพ์ทำให้แก้วพุ่งกระเด็นไปแตกกระจาย แล้วก็มีเสียงฮัมเพลงดังขึ้น ยายหันไปเห็นผีภิณญายืนอยู่ที่ประตูห้องใต้บรรได ยายกลัวมากจึงยืนช็อคอยู่อย่างงั้้นแล้วร้องวี้ดโวยวาย ใหม่ค่อย ๆ นึกถึง เรื่องราวในอดีต เธอนึกขึ้นได้ว่าแม่ของเธอก็ชอบให้ภิณญากินแต่นมเหมือนพัท ที่แท้ก็เพื่อหวังจะวางยาให้ภิณญาค่อย ๆ ตายไป เพียงเพราะภิณญาเกิดมาผิดปกติ หน้าตาไม่สวยงาม ใหม่นึกขึ้นได้จึงเสียใจถามว่าแม่ทำกับลูกหนูได้ยังไง ใหม่ร้องไห้เสียใจ แล้วเธอก็พาลูก ๆ กลับบ้านไป ….
Cr.Google
เช้าวันต่อมาที่บ้านของใหม่ ทุกคนดีใจที่ได้กลับมาอยู่บ้าน ใหม่เล่าเรื่องของ กฤษให้ลูก ๆ ฟัง พร้อมทั้งเอารูปครอบครัวออกมาให้ลูกดู เธอบอกว่าพ่อรักลูก ๆ มากนะ แต่เขาติดเหล้าไปหน่อย พิมพ์เล่าเรื่องรูที่พวกเธอเห็นให้แม่ฟัง
ใหม่ถามว่าลูกเห็นรูนั่นด้วยหรอ แล้วเธอจึงเริ่มเล่าเรื่องให้ลูกฟังว่าตั้งแต่ที่พ่อยิงตัวตาย คุณตาก็พยายามจะปิดรูนั้น พิมพ์ถามแล้วแม่เคยส่องเข้าไปดูไหมคะ ใหม่ตอบ ไม่ แม่ไม่เคย
Cr.Google
ตัดไปที่บ้านคุณตาคุณยาย ยายได้ยินเสียงออกมาจากรูนั้น จนเธอกลัวและวิ่งลงบรรไดไป ยายลงมาข้างล่าง เธอได้ยินเสียงทุบประตูจากห้องใต้บรรได ยายค่อย ๆ เดินเข้าไปเปิดดู แล้วเธอก็เห็นผีภิณญายืนอยู่ในห้องใต้บรรได แล้วผีภิณญาก็เรียก ยายจ๋า ยายจ๋า หนูกินนมหมดแล้ว หนูเก่งไหมคะ ยายกอดหนูน่อย แล้วผีภิณญาก็เข้ามากอดยายแน่น ยายร้องลั่นด้วยความกลัวมาก แล้วผีภิณญาก็เข้าสิงร่างเธอ คุณตาเห็นแบบนั้นจึงคว้าปืนยิงไปที่ร่างของยาย จนยายเสียชีวิตไป คุณตาเสียใจมาก ที่ยายเสียชีวิต ตานั่งร้องไห้กอดศพยาย ก่อนที่คุณตาจะเอาปืนขึ้นมายิงกรอกปากตัวเอง ….
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
