เล่าเรื่องเวียดนาม "🇻🇳จุดเริ่มต้น EP 4 🇻🇳"
.
กลับมาอย่างไวเพราะมีเสียงเรียกร้องอยากจะอ่าน และที่สำคัญอยากจะให้เขียนยาวๆกว่านี้ 😅 ก็จะพยายามเล่าให้ยาวเท่าที่ยาวได้แล้วกัน.......
.
รถแท็กซี่วิ่งเข้าในเมืองมากขึ้นมองผ่านกระจกออกไปด้านนอกมีฝนตกลงมาปรอยๆ🌧️ ยิ่งเข้าเมืองรถยิ่งเยอะ เสียงบีบแตรยิ่งเยอะแบบทวีคูณ บีบแบบไม่เว้นวรรคให้หายใจเป็นอีกหนึ่งเอกลักษณ์ของเวียดนาม และข้อดีของรถติดคือได้เห็นบ้านเขาที่ต่างจากบ้านเราผ่านทางการนั่งอยู่ในรถนิ่งๆมองพฤติกรรมผู้คนว่าเขาทำอะไรกันท่ามกลางฝนปรอยๆบวกกับอากาศหนาวๆ
.
🌧️🚌 ฝนตกรถติดเป็นของคู่กันไม่ว่าจะเมืองไหนๆจะกรุงเทพฯหรือ"กรุงฮานอย" ไม่แพ้กันเลยรถขยับช้าๆแต่ในใจกระวนกระวายไม่รู้เหนือใต้ว่ามันจะไปจอดไหนของเมือง สายตาก็เหลือบไปมองตัวเลขบนมิเตอร์แท็กซี่ ตัวเลขวิ่งขึ้นเรื่อยๆจนต้องขยี้ตาตัวเองแล้วได้แต่คิดว่าความเร็วของมิเตอร์มันปกติหรือเปล่า? หรือเราคิดไปเองว่ามันเร็วตามจังหวะหัวใจเรา
.
และแล้วรถแท็กซี่ก็จอดแล้วพี่คนขับก็มาหาเราแล้วบอกภาษากายว่าถึงแล้วนะ ทำมือชี้ไปที่ตึกมีป้ายขึ้นว่า "TOPICA" นั้นคือชื่อบริษัทที่ผมกำลังจะเข้าไปทำงาน เหลือบตาไปมองที่มิเตอร์แท็กซี่อีกครั้ง...และแล้วตัวเลขที่เห็นทำให้ขนลุกพลางสบถในใจว่า เชรดเข้!! อ่านเป็นภาษาไทยเสียงดังฟังชัดว่าได้ว่า ห้าแสนด่ง🤮
.
ตอนนั้นไม่รู้ว่าเยอะแค่ไหนแต่รู้ว่าเยอะแน่นอน🤣 จ่ายเสร็จเปิดประตูลงรถพร้อมด้วยกระเป๋าเดินทางใบกลางๆหนึ่งใบ ความหนาวเริ่มเข้ามาแทรกตามร่างกายจากสภาพอากาศ ณ ตอนนั้น เงยหน้าขึ้นไปเห็นฝนที่ตกลงมาเหมือนมีใครเอาฟ๊อกกี้ฉีดน้ำลงมาเป็นละอองใส่หัวตลอดเวลา
.
ลากกระเป๋าหนักเดินไปหน้าออฟฟิศโทรหา "เขม" คนที่ซึ่งโทรประสานงานคุยกับแท็กซี่ให้ลงมารับเราข้างหน้าออฟฟิศ และทำให้เราได้เห็นที่ทำงาน เห็นแล้วแบบว่า......มันเป็นที่ทำงานจริงๆใช่ไหม😑 พากูมาผิดตึกหรือป่าว
.
🏢 ตัวตึกเป็นตึกแถวติดๆกันหน้าแคบความสูงประมาณ6ชั้น ชั้นแรกภาพที่เห็นคือกำลังก่อสร้างอยู่ และลิฟท์ยังใช้การไม่ได้ต้องเดินขึ้นอย่างเดียว ชั้นที่ทำงานอยู่ชั้น 3 ตัวตึกมีสองฝั่งด้านหน้าติดถนนและมีลิฟท์ติดกับบันไดทางเดินขึ้นลงตึกขั้นอยู่ตรงกลาง
ด้านหลังผมคือ ทางเข้าออฟฟิศ 😅
.
🏬 เดินผ่านเข้าประตูกระจกตรงข้ามกับลิฟท์เป็นห้องใหญ่ๆที่เต็มไปด้วยคนที่นั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์และเสียงคุยดังมาจากทุกสารทิศ "เขม" พามาทำความรู้จักกับเพื่อนๆและหัวหน้าในแผนกพอหอมปากหอมคอเสร็จแล้วได้เวลาไปที่พัก.....
.
🏢 เรื่องของที่พักบอกตรงๆเลยตั้งแต่ตอนที่คุยกับฝ่ายHR เรื่องที่พักคือเรื่องสุดท้ายที่คุยจำได้ลางๆว่าบริษัทมีที่พักให้ฟรีและอยู่ใกล้ๆที่ทำงาน คือรู้แค่นั้นจริงๆ แต่....พอมาถึงจริงไม่เป็นอย่างนั้น "เขม"บอกว่าที่พักจริงๆที่บริษัทหาให้อยู่ไกลจากที่ทำงานต้องนั่งแท็กซี่ไปกลับทุกวันและต้องอยู่กับคนเวียดนามคนอื่นที่ทำงานบริษัทเดียวกัน
.
🏬 เดชะบุญ "เขม" ผู้ซึ่งอยู่เวียดนามมาก่อนเราและได้เจอประสบการณ์อยู่บ้านที่บริษัทจัดหาไว้ให้มาแล้ว ด้วยความสงสารกลัวผมอยู่ไม่ได้🤣🤣เลยพาผมไปอยู่ด้วยซึ่งเป็นห้องพักที่พนักงานคนไทยที่อยู่มาก่อนเรารวมตัวกันเช่าเองระยะทางจากที่พักอยู่ไม่ไกลจากที่ทำงานสามารถเดินเท้าไม่เกิน 10 นาทีถึง "เขม" พาเดินมาเรื่อยๆไปหยุดอยู่บ้านทรงสูง เงยหน้านับได้6ชั้น อยู่ติดคลองแสนแสบ........🤣 พักแค่นี้ก่อนครับ ยิ่งเขียนยิ่งคิดถึง ❤️
ภาพในชั้นที่ผมทำงานอยู่ นั่งกันแน่นๆ
..........ติดตามต่อนะครับ EP.5...........
#เล่าเรื่องเวียดนาม #จุดเริ่มต้น #เวียดนาม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
