ใกล้คริสต์มาสและปีใหม่อีกแล้ว
ช่วงเวลานี้ของทุกปีจะชอบนึกย้อนกลับไปสมัยเป็นเด็กประถม ที่เขาว่าคนแก่มักนึกถึงแต่เรื่องเก่าก็คงไม่ผิดนัก
จำได้ว่า รู้จักเทศกาลคริสต์มาสครั้งแรกจากชั่วโมงภาษาอังกฤษ ป.2 คุณครูเล่นใหญ่มาก เอาฉากจำลองพระเยซูประสูติในโรงนามาเล่าให้นักเรียนฟัง พร้อมสอนร้องเพลงง่ายๆ เช่น Jinger Bells และ We wish you a merry christmas (ตัดคำว่า เช่น ออกก็ได้ ก็คงสองเพลงนี้แหละที่ง่ายสุดแล้ว ครูคงไม่สอน O come, all ye faithfull หรอก) เด็กน้อยหอยสังข์ ป.2 อย่างเราก็ได้แต่ร้องคลอๆ ไป ไม่รู้ความหมายสักคำ แต่ร้องได้นะเอออ
จุดพีคของงานก็คือ ครูให้จับสลากแลกหมวกปีใหม่กัน ซึ่งหมวกปีใหม่ที่ว่านี้ ก็คือหมวกทรงกรวยสามเหลี่ยม (แบบพ่อมดแม่มดดิสนีย์ใส่นั่นแหละ) แต่ละบ้านก็จะลงมาช่วยกันทำหมวกที่ว่าให้ลูกๆ เอาไปแลก และอวดกัน พิมพ์นิยมเท่าที่จำได้ก็คือ ใช้กระดาษห่อของขวัญมาทำตัวหมวก บางบ้านเอากระดาษแข็งทำเป็นโครงไว้ก่อน เพราะกระดาษห่อของขวัญมันบางหมวกจะไม่เป็นทรง เสร็จแล้วก็เป็นเรื่องของการประดับประดา ติดสายรุ้งฟรุ้งฟริ้งๆ บ้าง โรยกากเพชรบ้าง ให้สมฐานะนักเรียนโรงเรียนสตรีล้วนชาววัง
ตัดภาพมาที่วันงาน ช่วงของการจับสลาก ทุกสายตาจับจ้องไปที่ .....
"มงกุฎสีทองงงงงงงงง"
ใช่แล้ว มันคือ มงกุฎสีทอง แหกทุกขนบของหมวกปีใหม่ มีเพื่อนคนนึงในห้อง นางชนะเลิศ แม่ตัดกระดาษแข็งติดด้วยกระดาษสีทอง ทำเป็นมงกุฎแบบเจ้าหญิงยุคกลางมาให้จับสลาก แน่ใจว่า แม่เพื่อนคนนั้น ต้องนั่งยิ้มมุมปากพร้อมจิบชาอยู่แน่ๆ เพราะน่าจะรู้ว่า มงกุฎของลูกสาวตัวเองจะต้องเป็นที่หมายปองราวกะมงกุฎนางสาวไทย ซึ่งก็ไม่เกินจริง การจับสลากวันนั้นดุดเดือดมาก เพราะแต่ละคนอยากเป็นเจ้าหญิงมงกุฎทองด้วยกันทั้งสิ้น และแน่นอนว่า ต้องมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น
ซึ่งไม่ใช่ฉัน
ฉันก็คือ หนึ่งในผู้พ่ายแพ้ในสงครามได้หมวกทรงกรวยเหี่ยวๆกลับบ้านฝากแม่แทนของเดิม พร้อมอาฆาตว่าจะให้แม่ทำมงกุฎแบบนั้นบ้าง
ผ่านมาจนหัวหงอก ก็ไม่เคยได้ทำเลย
-จบ-
โฉมหน้าผู้แพ้ในสงครามแย่งชิงมงกุฎ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
