กระแสธรรมอันแรกเริ่ม มีอวิชชาเป็นปัจจัยให้เกิด แล้วอวิชชามีได้ด้วยเหตุใด ที่พระพุทธองค์ได้ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย ดังนี้
“การไม่คบสัตบุรุษเป็นไป บริบูรณ์แล้ว ย่อมทําการไม่ได้ฟังพระสัทธรรมให้บริบูรณ์; การไม่ได้ฟังพระสัทธรรม บริบูรณ์แล้ว ย่อมทําความไม่มีสัทธาให้บริบูรณ์; ความไม่มีสัทธาบริบูรณ์แล้ว ย่อมทํา
อโยนิโสมนสิการให้บริบูรณ์; อโยนิโสมนสิการบริบูรณ์แล้ว ย่อมทําความเป็นผู้ไม่มี สติสัมปชัญญะให้บริบูรณ์; ความเป็นผู้ไม่มีสติสัมปชัญญะบริบูรณ์แล้ว ย่อมทําการไม่ สํารวมอินทรีย์ให้บริบูรณ์; การไม่สํารวมอินทรีย์บริบูรณ์แล้ว ย่อมทําทุจริตทั้งหลาย ๓ ประการให้บริบูรณ์; ทุจริตทั้งหลาย ๓ ประการบริบูรณ์แล้ว ย่อมทํานิวรณ์ทั้งหลาย ๕ ประการให้บริบูรณ์; นิวรณ์ทั้งหลาย ๕ ประการบริบูรณ์แล้ว ย่อมทําอวิชชาให้ บริบูรณ์”
:สัตบุรุษ (คนที่เป็นสัมมาทิฐิ, คฤหัสถ์ผู้มีศรัทธาในพระศาสนา, คนที่มีความเห็นชอบตามทำนองคลองธรรม)
:พระสัทธรรม ประกอบด้วย ๑.ปริยัติ (พระวินัย ๒๑,๐๐๐ พระธรรมขันธ์,พระสูตร ๒๑,๐๐๐ พระธรรมขันธ์,พระอภิธรรม ๔๒,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ รวม ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์)
๒.ปฏิบัติ (ศีล,สมาธิ,ปัญญา) ๓.ปฏิเวธ (มรรค 4 คือ โสดาปัตติมรรค สกิทาคามิมรรค อนาคามิมรรค อรหัตมรรค
ผล 4 คือ โสดาปัตติผล สกิทาคามิผล อนาคามิผล อรหัตผล
ที่สุดคือ นิพพาน)
:สัทธา (ความเชื่อ ความเชื่อที่ประกอบด้วยเหตุผล)
:อโยนิโสมนสิการ (ความทําในใจไม่แยบคาย)
:สติสัมปชัญญะ (ความระลึกได้ ความรู้ตัว ความรู้สึกตัวด้วยความรอบคอบไม่เผลอสติ)
:อินทรีย์ (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ)
:ทุจริต ๓ (กายทุจริต หมายถึง ความประพฤติชั่วทางกายมี 3 ประการ ได้แก่ การฆ่าสัตว์ การลักทรัพย์ และการประพฤติผิดในกาม ,
วจีทุจริต หมายถึง ความประพฤติชั่วทางวาจา มี 4 ประการ ได้แก่ การพูดเท็จ การพูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อและพูดส่อเสียด,
มโนทุจริต หมายถึง ความประพฤติชั่วทางใจมี 3 ประการ คือ ความโลภ ความโกรธ ความหลง)
:นิวรณ์ ๕ (๑.กามฉันทะ = ความพอใจในกาม, ความต้องการกามคุณ ๒.พยาบาท = ความคิดร้าย, ความขัดเคืองแค้นใจ
๓.ถีนมิทธะ = ความหดหู่และเซื่องซึม ๔.อุทธัจจกุกกุจจะ = ความฟุ้งซ่านและร้อนใจ, ความกระวนกระวายกลุ้มกังวล ๕.วิจิกิจฉา = ความลังเลสงสัย)
:อวิชชา (ความไม่รู้แจ้ง คือ ความไม่รู้ความเป็นจริงของสิ่งต่างๆ โดยถูกต้อง)
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
