เด็ก ๆ ผมทำประจำเลย จิ๊กเหรียญบาท เหรียญห้าบาทในลิ้นชักโต๊ะทำงานของพ่อไปซื้อการ์ตูนประจำ... เห็นพ่อเงียบ ๆ นึกว่าท่านไม่รู้ก็ได้ใจ จิ๊กจนเหรียญหายไปเยอะ ถ้าท่านไม่รู้ ก็คงจะแกล้งไม่รู้แล้วล่ะ
แต่...วันหนึ่ง ท่านก็เรียกผมไปถามเรื่องเหรียญที่หายไป ท่านเกรงว่าผมจะเอาไปซื้อพวกสิ่งเสพติด (ช่วงนั้น อายุ สิบเอ็ดขวบ) ผมก็สารภาพไปว่า เอาไปซื้อหนังสือการ์ตูน เพราะเงินที่เก็บจากค่าขนม มันไม่พอ เพราะซื้อหลายเล่ม
ท่านไม่ได้ทำโทษอะไร แต่สอนผมว่า ถ้าต้องการอะไร ต้องขนขวายหาเงินเอง อย่าไปเที่ยวขโมยแบบนี้ โตไป มันจะสร้างความเดือดร้อนให้ตัวเอง และคนอื่น ๆ เขา ผมก็ถามว่า แล้วผมจะหาเงินมาได้แบบไหนได้บ้าง ท่านก็บอกว่าก็ต้องทำงานสิ ทำงานสร้างประโยชน์ให้คนอื่น เขาก็จะตอบแทนสิ่งที่เราทำ ด้วยเงิน หรืออย่างอื่นที่เราต้องการ
หลังจากวันนั้น ความคิดของผมก็เริ่มเปลี่ยนไป ผมก็เริ่มเรียนรู้ว่าอะไรคืองาน แล้วเราจะเข้าไปสู่การทำงานเพื่อให้ได้เงินยังไง
เปลี่ยนจากการไปซื้อหนังสือการ์ตูน ไปอ่านหนังสือเกี่ยวกับธุรกิจแทน
ตอนอายุ 13 ก็เป็นวัยที่ผมเริ่มหางานทำตั้งแต่นั้น...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
