เราน่าจะลองศึกษาเรื่องราวของพระสิทธัตถะดูท่านร่ำรอยเงินทอง ยศฐานบรรดาศักดิ์ ท่านทิ้งเรื่องราว ของเงินทองยศฐานบรรดาศักดิ์ ทิ้งเวียงวังไปอยู่ป่า ตากแดดตากฝน ทำไมต้องทำความลำบากให้กับตนเอง สมัยนั้นมันคงไม่มีตำรา Mindsetsอะไร ไปวิเคราะห์วิจารณ์ (ดูเหมือนยุคนั้น คนมันคงโง่ ไม่มีนักวิชาการอะไรมากมายฟุ้งเหมือนสมัยนี้)ท่านก็กระทำของท่าน ทำไปเพื่ออะไร ท่านฉันใบไม้ นอนกับใบหญ้าแห้ง ไม่มีมุ้งชหมอนอะไร ทำไมท่านทำได้ จากเจ้าชาย กลายเป็นคนจน จนไม่มีทรัพย์สมบัติ แล้วจืตท่านได้อะไร เกิดขึ้นมา ฝนตกแดดออกทานก็ ขันติอดทน ทนต่อทุกข์เวทนาที่เกิดขึ้น มีผู้ใหญ่ที่นับถือ บอกให้ฟัง ว่าท่านนั่งพับเพียบปฏิบัติ ไม่ได้นั่งขัดสมาธิ แล้วท่านกระทำไปเพื่ออะไรแก่จิตของท่าน?? อยากจะฟังนักวิเคราะห์วิจารณ์ให้ฟังสักนิดก็ยังดี เผื่อจะได้มีปัญญากับเค้าบ้าง