ในโลกนี้มีความดีความชั่ว
ผ่านการกระทำของมนุษย์ครับ
แต่โดยตัวของโลกเอง แค่คำว่าโลกเฉยๆจะไม่มีความดีความชั่วครับ ยกตัวอย่างเช่น
จ่าคลั่งที่กราดยิงคนมั่วซั่ว
แล้วโพส facebook ไปด้วย
เป็นความดีหรือความชั่ว
ผอ. โรงเรียน บุกปล้นร้านทองยิงคนตาย
เป็นความดีหรือความชั่ว
แก่นของความดีความชั่วมันยังมีอยู่จริงๆ
แล้วความถูกต้อง กับความถูกใจ
นั่นยังไม่ใช่แก่นของความดีความชั่ว
เป็นแค่ความรู้สึกที่ยังไม่ได้ผ่านการสังเคราะห์
ถูกต้องกับถูกใจ
มันก็คล้ายกับคนเก่งและคนไม่เก่ง
คนเก่งอยู่ในที่ที่ไม่ใช่ก็ไม่เก่ง
คนไม่เก่งอยู่ในที่ที่ตัวเองถนัดก็กลายเป็นคนเก่ง
บางอย่างถูกต้อง แต่ก็ไม่ใช่ความดี
บางอย่างผิดกฎ แต่ไม่ใช่ความชั่ว
อย่างเช่นพนักงานมาสายบ่อยๆ
ผิดกฎบริษัทหลายครั้งจนถูกไล่ออก
แต่เมื่อผู้จัดการรู้ความจริงว่าพนักงานคนนี้
ต้องล้างไตให้แม่ที่บ้าน และฉีดอินซูลินและป้อนข้าวแม่จนมาสายบ่อยๆ
ผู้จัดการก็เลยไม่กล้าตัดใจไล่พนักงานคนนี้ออก
แต่กลับอะลุ่มอล่วยหรือเปลี่ยนเวลาทำงานแทน
เพราะผู้จัดการชั่งน้ำหนักแล้วว่า
สิ่งที่เขาทำเป็นความดี แม้จะผิดกฎบริษัท
นี่เป็นการยกตัวอย่างเฉยๆเท่านั้น
แต่โลกนี้ถ้าปราศจากมนุษย์
จะไม่มีความดีความชั่ว
เป็นแค่พื้นที่ภาชนะ
เป็นไปตามสภาวะของมัน
เมื่อมีผู้อยู่อาศัยมีการล่าเหยื่อ มีการกิน มีการหนี
จึงมีคำว่าชั่วดีเลวเกิดขึ้นมีบาปและบุญ
ผ่านการกระทำของสัตว์ที่มีจิตใจมีสติปัญญา
ความชั่วบางอย่างทำให้เรารู้สึกดี
ความดีบางอย่างทำให้เรารู้สึกลำบาก
คนก็เลยเหมาเอาว่า
รู้สึกดีคือความดี
ถ้ารู้สึกไม่พอใจคือความชั่ว
ทั้ง 2 สภาวะนี้แตกต่างกันโดยใช้มาตรฐานวัดค่าโดยใช้คำว่าไม่เห็นแก่ตัว
สิ่งใดมีความสุขแต่เห็นแก่ตัวสิ่งนั้นไม่ใช่ความดี
สิ่งใดทำแล้วไม่เห็นแก่ตัวทำเพื่อส่วนรวมและผู้อื่นโดยไม่มีอุบายเล่ห์กลแอบแฝง สิ่งนั้นชื่อว่าความดี
ยกเว้น อริยบุคคลผู้หลุดพ้นแล้ว
จะไม่มีคำว่าดีและชั่วเพราะไม่ยึดติดอะไรอีกแล้วทุกๆการกระทำเป็นแค่กิริยา ครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
