หลงทางในชีวิต ผิดทีละนิดไม่รีบกลับเข้าลู่ ชีวิตมุ่งสู่หน้ามือเป็นหลังมือ
เครดิตภาพ: Pixabay by truthseeker08
การหลงทางในชีวิตนั้น ไม่ใช่เหมือนกับว่า ควรเลี้ยวซ้ายกับเลี้ยวขวา มันไม่ชัดเจนอย่างนั้น
แต่มันเป็นการเขวออกจากทางที่ถูกต้อง ทีละเล็ก ทีละน้อย
โดยเราไม่รู้สึกว่าหลง เพราะไม่มีเครื่องวัดที่ละเอียดพอ
ผิดไปวันละ 1 องศา หกเดือนเป็น 180 องศา
ทิศเหนือกลายเป็นทิศใต้เรียบร้อยแล้ว
ที่มันค่อยเป็นค่อยไป นี่แหละอันตราย
ปล่อยทีละเล็กทีละน้อย เรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่
เรื่องที่แก้ไขง่าย กลายเป็นเรื่องที่แก้ไขยาก
ฉะนั้นพระพุทธองค์จึงสรรเสริญ การตั้งอยู่ในความไม่ประมาท
ระลึกอยู่ในความหมายและจุดมุ่งหมายของการกระทำอยู่บ่อยๆ
นี่คือการปฏิบัติต่อเวลาที่ถูกต้อง ปราศจากโทษ
...
พระอาจารย์ชยสาโร
ผู้เขียนขอยกบทธรรมะคำสอนของท่านพระอาจารย์ชยสาโร ซึ่งถือว่าเข้าใจง่ายไม่มีอะไรซับซ้อนจนเกินไป ผู้เขียนอ่านแล้วคิดว่ามีประโยชน์ จึงอยากนำมาแบ่งปันให้อ่านและวิเคราะห์ตีความกันครับ
...
“ชีวิตเหมือนการเดินทาง” ประโยคนี้เป็นข้อเท็จจริงที่เรารับรู้กันดี
แต่ละคนมีเป้าหมายในชีวิตต่างกัน
บางคนมีเป้าหมายชัดเจน และเลือกเส้นทางที่ชัดเจนเพื่อมุ่งสู่เป้าหมายนั้น
ส่วนบางคนยังไม่มีเป้าหมายชัดเจน ทำให้ไม่มีเส้นทางที่แน่นอนในการดำเนินชีวิต
ผู้เขียนขอยกตัวอย่าง “หลง 4 อย่าง” ให้เห็นว่าเราหลงทางกับอะไรกันบ้างในชีวิต
หลงลืมตัวตน (Lost Yourself)
เครดิตภาพ: https://www.hypnosisdownloads.com/fears-phobias/losing-yourself
เริ่มต้นที่ตัวเราเองก่อนเลย กิจวัตรประจำวันของเราสามารถทำให้เราหลงวนอยู่กับการทำอะไรเดิมๆ ซ้ำไป ซ้ำมา หรือจะเรียกว่าชีวิตแบบ Routine ตื่นนอน กินข้าว เดินทางไปทำงานเข้าออกงานให้เป็นเวลา ทำงานวนไป จริงๆมองไปก็เหมือนกับหุ่นยนต์ถูกโปรแกรมให้ทำอะไรเพื่อเป้าหมายของผู้อื่น มีหัวใจจริงแต่อาจไม่มีชีวิตชีวา
มันทำให้เราหลงลืมสิ่งที่เราชอบเรารักไปได้ ลืมความฝันของตัวเอง จนดูเหมือนว่าเราลืมไปว่าเราเป็นใครกันแน่
หลายคนอาจทักท้วงว่า เราจำเป็นต้องทำงานเพื่อคนอื่น เพราะเงินหรือรายได้หรือความมั่นคง ซึ่งต้องยอมรับว่าเป็นความจริง แต่อย่างน้อยฉุกคิดเสียหน่อยว่าสิ่งที่เราต้องการหรือเป้าหมายในชีวิตเราคืออะไรกันแน่ การทำงานเพื่อผู้อื่นก็อาจจะเป็นเส้นทางที่เราเลือกเพื่อสู่จุดนั้นก็เป็นไปได้
...
มหาตมะ คานธี ได้เคยมีคำพูดที่เป็นคำคมซึ่งเกี่ยวกับเรื่องหลงตัวตน นั่นคือ
“Find yourself by losing yourself for others.” – Mahatma Gandhi
<เครดิตภาพ: AZ Quotes>
หลงจากช่วงเปลี่ยนผ่านของชีวิต (Lost in Transition)
เครดิตภาพ: Pixabay by wal_172169
เราทุกคนต่างเคยมีความรู้สึกหลงทางจากการเปลี่ยนผ่าน ไม่ว่าเป็น
• การเปลี่ยนผ่านของวัย ตัวอย่างที่ได้ยินบ่อยๆคือ “ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ” วัยรุ่นที่ต้องกลายเป็นผู้ใหญ่จากเงื่อนไขของเวลา ผ่านไปกะทันหันและเดินทางอย่างไม่หวนคืน ช่องว่างเพียงไม่กี่ปีจากการเรียนเข้าสู่การทำงานต่างทำให้เราหลงทางโซซัดกับการใช้ชีวิต สร้างความฝัน ความรับผิดชอบที่เปลี่ยนแปลงเป็นอย่างมาก
• การเปลี่ยนผ่านของบทบาททางสังคม จากคู่รักที่ต้องกลายมาเป็นพ่อแม่ของใครสักคน จากพนักงานธรรมดาเลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้า ล้วนแต่มีหน้าที่รับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่และตามมากขึ้นเป็นของธรรมดา ช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านดังกล่าวมักเข้ามาหาเราอย่างไม่ทันตั้งตัวเสมอ มันจึงทำให้เราเหนื่อยล้า และสับสนเป็นพิเศษ
หลงติดในโลกวัตถุนิยม (Lost in the Material World)
เครดิตภาพ: หนังสือวัตถุนิยม: Thailand Supernatural Objects
ปฏิเสธไม่ได้ว่าสังคมปัจจุบันอยู่ในยุคทุนนิยมหรือวัตถุนิยม เราต่างหลงกับการสร้างภาพฝันให้ทุกคนอยากได้ อยากมี สิ่งของฟุ่มเฟือยกลายเป็น Lifestyle เท่ๆ ให้คนอื่นได้ชื่นชม ไม่มีก็เข้ากับคนอื่นยาก
ทุนนิยมยังสร้างโลกวัตถุนิยมให้ผู้คนได้มีความสุขกันแบบฉาบฉวย ทำให้เราต่างหลงไปกับการหาข้าวของเครื่องใช้มาก่อร่างสร้างตัวตน วัตถุสิ่งของเหล่านี้ได้กลายเป็นเครื่องแสดงฐานะทางสังคมของมนุษย์ เพื่อประดับความพึงพอใจของตัวเราเอง เป็นเครื่องมือในการพิสูจน์ถึงวิถีชีวิต ความสุข ความสมบูรณ์แบบให้ผู้อื่น
ความอยากได้อยากมีนี้เองเป็นทั้งแรงผลักดันในการทำงานหนักจนหลงลืมเรื่องครอบครัว และต้องเผชิญขวากหนามคอยทิ่มแทงให้เราต้องเหนื่อยในการใช้ชีวิตเพิ่มขึ้น เพราะติดกับดักความฟุ่มเฟือย ติดกับคำว่า “ของมันต้องมี” จนเราไม่เคยพอใจในสิ่งที่เรามีรอบตัว ไขว่คว้าหาสิ่งใหม่อยู่ตลอดเวลา
...
มาดอนน่า ได้เคยมีคำพูดที่เป็นคำคมซึ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ คือ
“We are living in a material world and I’m a material girl.” – Madonna
เครดิตภาพ: AZ Quotes
หลงแข่งขันกับผู้อื่น (Lost in Competition)
เครดิตภาพ: Pixabay by ThomasWolter
เรามักหลงติดอยู่ในกับดักของการแข่งขันชิงดีชิงเด่นกับผู้อื่น แข่งแม้กระทั่งเรื่องการใช้ชีวิต แข่งกันประสบความสำเร็จเพื่อชีวิตสมบูรณ์แบบ จนเราได้กลายเป็นนักวิ่งแข่งระยะไกล โดยมีจุดหมายปลายทางคือ ไม่มีเส้นชัยในสนามนี้ แต่เพียงเพื่อให้ได้รับการถูกเชิดชูว่าเป็นคนประสบความสำเร็จจากคนอื่น
หากว่าเราลองเปลี่ยนมุมมองใหม่ว่า แข่งขันกับตัวเอง ไม่เก็บเรื่องผู้อื่นเอามาเปรียบเทียบ เชื่อว่าจะทำให้เราได้มีสมาธิอยู่กับตัวเอง มีสมาธิแค่สิ่งที่เราต้องทำอยู่ตรงหน้า เพื่อมุ่งสู่เป้าหมายหรือเส้นชัยในชีวิตที่แท้จริงโดยเราเป็นผู้กำหนดเอง
...
Bonnie Blair นักสเก็ตหญิงในตำนานของทีมชาติอเมริกา ได้เคยมีคำพูดที่เป็นคำคมซึ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ คือ
“Even though I enjoy that head-to-head competition part, one of the things that drove me to long track was if I won or if I lost I want to know it's all on my shoulders and it didn't have anything to do with anybody else.” – Bonnie Blair
เครดิตภาพ: AZ Quotes
“การเขวออกจากทางที่ถูกต้อง
ทีละเล็ก ทีละน้อย โดยเราไม่รู้สึกว่าหลง
เพราะไม่มีเครื่องวัดที่ละเอียดพอ
ผิดไปวันละ 1 องศา
หกเดือนเป็น 180 องศา
ทิศเหนือกลายเป็นทิศใต้เรียบร้อยแล้ว”
...
พระอาจารย์ชยสาโร
...
แหล่งที่มา:
เพจธรรมะ โดย พระอาจารย์ชยสาโร/ Dhamma by Ajahn Jarasayo
- 16
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
