ผมคิดว่า คำว่า ‘จุดที่ต่ำที่สุดของชีวิต’ นั่นเป็นนิยามที่เราเองสร้างขึ้นจากมุมมองของเราตอนนั้น โดยอ้างอิงจากประสบการณ์ในอดีตที่ผ่านมาของเรา
เหมือนขอบเหวครับ ที่ดูเหมือนจะลึกสุดใจ แต่สุดท้ายแล้ว ขอบเหวนั้น มันก็มีขอบอีกฝั่งให้ปีนขึ้นมาอยู่ดี
เนี่ยครับ ขออนุญาตแคปมาจากการหาในกูเกิล(?)
ถามว่าจะฉุดตัวเองขึ้นมาอย่างไร? ผมมองว่าธรรมชาติของตัวเรามันไม่อาจอยู่นิ่งได้เป็นปกติอยู่แล้วนะ
อยู่นิ่งไม่ได้ที่หมายถึงว่า เราต้องมีการเดิน การขยับ การคิด หรือกระทำอะไรบางอย่าง แน่นอนว่าตัวเราอาจไม่อยากทำอะไรเลยในช่วงหนึ่ง แต่ความไม่อยากกระทำนั้น ก็มีการกระทำอยู่เช่นกัน
ผมคิดว่าเราไม่ต้องคิด ว่าจะ ฉุดตัวเองขึ้น อย่างไร
แต่ลองเริ่มจากใช้ชีวิตตามปกติ นอนให้ตรงเวลา ทำกิจวัตรประจำวันตามเดิม ทานอาหารครบ
หากต้องการพูดคุย ต้องการที่ระบาย สายด่วนกรมสุขภาพจิต 1323 เขาจะสามารถรับฟัง และดูได้ว่าตอนนี้เราเป็นอย่างไร ควรได้รับความช่วยเหลือต่อไปอย่างไรดี
เพราะถ้าดิ่งไปนานๆ ร่างกายก็อาจจะตอบสนองในระยะยาวได้ แต่แน่นอนว่ามันก็มีทางกลับมาได้ในที่สุดครับ
คนรอบข้างไม่สนใจ แต่ตัวเราก็เป็นหนึ่งในคนที่อยู่ใกล้ตัวเราเองมากที่สุด ถ้าพวกเขาไม่สนใจเรา เราก็พยายามอย่าละเลยความสนใจตัวเองก็พอครับ
หวังว่าจะช่วยได้ไม่มากก็น้อย เป็นกำลังใจให้นะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
