กระดาษแผ่นบาง กรีดทุกอย่าง ที่ขวางหน้า
กรีดหน้าตา กรีดท่าทาง ผ่านอักษร
กรีดจนเจ๊ง จนย่อยยับ กรีดทุกตอน
กรีดไม่ผ่อน คลายความเจ็บ ถ้าโดนกรีด
คนเขาบอก แค่วาจา ก็สุดคม
กระดาษข่ม ด้วยอักษร บนแผ่นนั้น
ขีดและเขียน บนกระดาษ ฝังลึกนาน
มันเผาผลาญ ความรู้สึก ได้ทุกวัน
โดนคำพูด ส่อเสียด เกลียดที่สุด
มันยังหยุด และไม่นาน ก็ลืมได้
แต่กระดาษ แผ่นบางนั้น ไม่ไปไหน
คอยตอกย้ำ ถึงลำไส้ ตับไตเรา