“อร่อยไหมคะ”
เด็กหญิงแก้มกลม ผมเปีย เอ่ยถามหญิงสาวที่นั่งกินไอติมอยู่ใกล้ๆ
หญิงสาวผมยาวกำลังค่อยๆตักไอติมจากถ้วยแล้วเอาเข้าปากอย่างระมัดระวัง
ต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับเด็กหญิงที่ทั้งกัดและเลียกินไอติมที่ถืออยู่อย่างเอร็ดอร่อย
ราวกับว่าโลก ณ วินาทีนี้ มีแค่เธอและไอติมแท่งนี้เท่านั้น…
“อร่อยจ่ะ” เธอวางช้อนแล้วหันไปตอบเด็กหญิง
“พี่ไม่ชอบกินไอติมแบบแท่งหรอคะ อร่อยนะคะ”
เด็กหญิงละสายตาจากไอติมสุดรักมามองหญิงสาวเพื่อรอฟังคำตอบ
“ชอบจ่ะ จริงๆพี่ชอบกินแบบหนูมากๆ
แต่พอโตขึ้นให้มาถือไอติมกินแบบหนูก็ดูยังไงๆอยู่นะ
ผู้ใหญ่น่ะทำแล้วไม่น่ารักเหมือนหนูหรอก : )”
“ไม่เห็นเข้าใจเลยค่ะ
หนูนึกว่าถ้าเราชอบแบบไหน เราก็ต้องเลือกกินแบบนั้นซะอีก”
“แล้วที่บอกว่าผู้ใหญ่กินแล้วไม่น่ารัก ใครบอกหรอคะว่าไม่น่ารัก
เวลาที่กินไอติม เราต้องดูน่ารักด้วยหรอคะ”
หญิงสาวยิ้มเป็นคำตอบ เพราะความจริงคำถามนี้เธอก็เคยถามตัวเองอยู่เหมือนกัน
“เอาเป็นว่าข้อดีของการกินแบบถ้วยก็คือสะดวกกว่า และไม่ต้องเลอะเทอะไงจ้ะ
ไม่ต้องกลัวเปื้อนเสื้อผ้า ไม่ต้องลำบากวิ่งไปล้างมือ”
หญิงสาวพยายามอธิบายข้อดีของไอติมแบบถ้วยที่คิดว่าเด็กน้อยน่าจะเข้าใจ
แต่หน้าตาของเด็กหญิงแก้มกลมยังงุนงงเช่นเดิม
“ทำไมผู้ใหญ่ขี้กลัวจังคะ
การเป็นผู้ใหญ่มันยากขนาดนั้นเลยหรอคะ”
พูดจบไอติมหยดสุดท้ายก็ถูกเลียจนเกลี้ยงไม้
เด็กหญิงยิ้มร่าอารมณ์ดี สงสัยความหวานของไอติมจะเป็นสาเหตุหนึ่ง : )
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
