คือความจริงของสังคม
แต่ไม่ถูกต้องในความชอบธรรมครับ
บางครั้งการทำงาน
เราอาจเจอเหตุการณ์หลายๆอย่างที่เราไม่คาดคิด จริงจังกับงาน ให้เวลากับงานมากเกินไป ช่วยเหลือเพื่อนร่วมงาน
แต่ข้อเสียคือ เป็นคนประจบเจ้านายไม่เป็น
ไม่ชอบเลียแข้งเลียขาใคร เลยอยู่ได้ไม่นานต้องหาที่ทำงานใหม่ ไม่มีมิตรแท้และศัตรูที่ยั่งยืนในชีวิตการทำงาน แต่ละคนต้องการอัพตัวเอง สร้างคะแนนความน่าเชื่อถือ ดีต่อหน้า พอลับหลังก็อีกอย่าง มีประสบการณ์ก็จริง แต่ถ้าไม่รู้จักใคร ไม่มีคนฝาก เปอร์เซ็นที่จะได้งานน้อยมากๆ ไม่ยอมเปิดโอกาศให้คนนอก แต่เปิดโอกาศให้คนใน คิดแล้วก็รู้สุกแย่น่ะ
และสาเหตุใหญ่ก็คือ เกิดขึ้นจากสภาพบังคับ
โดยมีระบบอุปถัมภ์ค้ำชูครับ
สังคมไทยอยู่ในระบบอุปถัมภ์มานาน
มีอยู่ทุกวงการทั้งเอกชนและภาครัฐ
ทั้งธุรกิจขนาดเล็กไปจนถึงธุรกิจขนาดใหญ่
เพราะคำว่าอุปถัมภ์นี่แหละ
จึงทำให้เกิดการคอรัปชั่น
จนพูดกันติดปากว่าค่าของคนอยู่ที่คนของใคร
ทำไมเจ้าสัวถึงถวายเงินให้สถาบัน
ทำไมถึงมีแต่การผูกขาดกินรวบ
ทำไมนายทหารยศใหญ่ถึงมาเล่นการเมือง
เพราะต้นเหตุของปัญหานี้มันเกิดจากความไม่มีเสถียรภาพ ไม่มีการถ่วงดุลอำนาจ
ไม่สามารถเอาเรื่องดำเนินการหรือตรวจสอบได้
การดำเนินการมักจะไปติดที่ตอใหญ่
ด้วยคำว่าค่าของคนอยู่ที่คนของใครนั่นแหละ
การสร้างคอนเนคชั่นเป็นเรื่องที่ดี
แต่บ่อยครั้งมันถูกทำให้เป็นวิธีการที่สกปรก
ไม่เว้นแม้แต่กระทั่งระบอบที่ถูกเอื้อให้คนบางกลุ่มมีไว้หากิน
ดูง่ายๆถ้าตาสีตาสา ต้องไปทำบัตรประชาชนที่อำเภอ ก็จะต้องดำเนินเรื่องรอคิวนาน
แต่ถ้าเป็นเจ้าสัวหมื่นล้านได้สิทธิ์ทันที
ซึ่งผมไม่ได้แต่งเรื่อง ไม่ว่าใครก็คงจะจินตนาการออกได้ว่ามันจะเป็นอย่างนั้น
คุณค่าในสังคมไทยบ้านเรา
เกิดขึ้นจากการสร้างสภาพบังคับไว้เกือบทั้งหมด
โดยจะยกตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุด
คงไม่มีใครไม่รู้จัก ผู้กำกับโจ้ ถุงดำคลุมหัว
เป็นตำรวจหนุ่มไฟแรงเติบโตไว
ร่ำรวยมาจากการจับรถที่นำเข้า แบบหนีภาษี
แล้วนำมาประมูลในประเทศไทย
การจะชนะประมูลก็ต้องมีเส้นสาย
เมื่อซื้อรถได้ ก็นำมาขายต่อในราคามือสอง
ซึ่งทำเป็นระบบมานานจนร่ำรวยที่เห็นตามข่าว
รวมไปถึงการวิ่งเต้นหานาย ชงน้ำชา
ใส่ซองของขวัญประจำปีมากมาย
ไม่ต้องฉลาดมากใครก็รู้ว่าผู้กำกับโจ้ มีคนหนุน
ผมเชื่อว่าต้องมีคนรู้มานานแล้ว
แต่ไม่สามารถทำอะไรได้
เพราะคำว่าค่าของคนอยู่ที่คนของใคร
หากไม่มีการทับซ้อนของผลประโยชน์
ผู้กำกับโจ้จะไม่มีวันถูกจับได้เลย
คำว่าค่าของคนอยู่ที่คนของใคร
มันจึงเป็นสิ่งที่อุบาทว์ด้วยตัวของมันเอง
เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ
ทำให้ความเหลื่อมล้ำทางโอกาสเพิ่มสูงมากขึ้น
หากเราจะพูดให้ถูกต้องว่า
ค่าของคนมันอยู่ที่อะไรกันแน่
ก็คงต้องเอาคำกล่าวของพุทธทาสภิกขุ มาพูด
คุณค่าของคนอยู่ที่ความเป็นมนุษย์
โดยคงความเป็นมนุษย์เอาไว้ให้ได้
คือความไม่เห็นแก่ตัวนั่นเอง
คู่มือมนุษย์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
