ทำยังไง...ผมถึงจะมีความกล้าพอที่จะเข้าไปทักทายเธอนะ
เจอเธออยู่ทุกวัน เราทั้งสองคนรอรถประจำทางในช่วงเวลาเดียวกัน แต่ขึ้นคนละสาย
รถประจำทางสายที่เธอขึ้นประจำจะมาก่อนสายที่ผมไปทำงานเสมอ...
เธอเดินผ่านหน้าผมไป ก่อนที่ผมจะรวบรวมความกล้าพอที่จะทักเธอ
เฮ้อออ.. ชวด...ตลอด
แต่วันนี้ เธอกลับไม่ยอมขึ้นรถประจำทางสายที่เธอขึ้นประจำ แต่กลับรอจนสายที่ผมขึ้นประจำมาถึง...
เธอเดินขึ้นที่ประตูหน้ารถประจำทาง
ส่วนผมก็เดินขึ้นทางประตูหลังรถประจำทาง
ผมไม่กล้าที่จะเดินไปขึ้นประตูเดียวกับเธอ
ทั้ง ๆ ที่ผมมีโอกาสอยู่ใกล้เธอแท้ ๆ
ผมมองเธอจากด้านหลังของรถประจำทางที่ผมโดยสารอยู่ตลอดทาง กลัวเธอจะลงก่อนผม จนผมมาถึงป้ายที่ผมจะต้องต่อรถประจำทางอีกสาย ผมจึงจำต้องลง ทั้ง ๆ ที่ไม่อยากจะลงเลย
สายตาผมก็พยายามมองขึ้นไปบนรถประจำทางคันนั้น เพื่อมองหาเธอ
อ้าวว เธอหายไปไหนกันเนี่ย ก่อนที่ผมจะก้าวลงจากรถประจำทางคันนั้น ก็ยังเห็นอยู่เลยนี่
อย่าบอกว่า...เธอลงมาพร้อมผมนะ
ตอนนี้ ผมรู้สึกว่า มีใครสักคนมองมาทางด้านขวาของผม
ผมเลยค่อย ๆ ชำเลืองไปดู
ภาพที่ผมเห็นก็คือ
เธอคนนั้นกำลังยืนยิ้มที่มุมปากและมองมาทางผม
ผมรู้สึกว่า ตอนนี้เวลารอบ ๆ ตัวผมทำท่าจะหยุดเดินแล้วล่ะ
เออ...ยกเว้นเวลาบนเครื่องตอกบัตรที่ออฟฟิตที่ไม่ได้หยุดตาม
* * *
เพลง คนที่เดินผ่าน
ศิลปิน Yokee Playboy
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
