นั่นแสดงว่ามนุษย์มีแนวโน้มที่จะนำลักษณะเด่นอย่างหนึ่งมาสร้างมุมมองต่อบุคลิกภาพหรือลักษณะโดยรวมของบุคคลนั้น ซึ่งธอร์นไดค์เรียกปรากฏการณ์นี้ว่า ‘Halo Effect’ แม้เขาจะไม่ใช่คนแรกที่พูดถึงคำนี้ แต่เขาก็ถูกจดจำในฐานะคนที่อธิบายปรากฏการณ์ดังกล่าวพร้อมหลักฐานเชิงประจักษ์คนแรก ๆ โดยใช้คำว่า ‘the halo error’ อย่างเป็นทางการ ในบทความ ‘A Constant Error in Psychological Ratings’ เมื่อปี 1920