เอครับ บีลูก…
สวัสดีวันท้ายปี
แม่บังเอิญเจอว่าข้อเขียนของ 2 ท่านนี้ มีความคล้าย
……….
ดร.เสรี พงศ์พิศ จากหนังสือ ‘สอนลูกให้คิดเป็น’ เล่าถึงหนังสือ ‘เจ้าชายน้อย’ ว่าประเด็นเรื่อง (theme) ที่สำคัญที่สุดของหนังสือเจ้าชายน้อยคือ
“It is only with the heart that one can see rightly;
What is essential is invisible to the eye”
‘คนเรามองเห็นอย่างถูกต้องได้ด้วยหัวใจเท่านั้น ดวงตาไม่อาจมองเห็นสิ่งที่เป็นแก่นแท้ได้’
ท่านพุทธทาส เขียนกลอนเรื่อง
‘เรียนธรรมะกับเรียนปรัชญา’
แม่ยกมาจากหนังสือเรื่อง’คู่มือมนุษย์’
(ซึ่งใครต่อใครให้แม่มา แม่มีถึง 3 เล่มแต่แม่เพิ่งอ่านจบเป็นครั้งแรกก็วันนี้😅)
เรียนอะไร ถ้าเรียน อย่างปรัชญา
ที่เทียบกับ คำว่า ฟิโลโซฟี
ยิ่งพลาดจาก ธรรมะ ที่ควรมี
เพราะเหตุที่ ยิ่งเรียนไป ยิ่งไม่ซึม
เพราะเรียนอย่าง คำนวณสิ่ง ไม่มีตัว
สมมุติฐาน เอาในหัว อย่างครึ้มครึ่ม อุปมาน อนุมาน สร้านทึมทึม
ผลออกมา งึมงึม งับเอาไป
เรียนธรรมะ มีวิถี วิทยาศาสตร์
มีตัวธรรม ที่สามารถ เห็นชัดใส
ไม่คำนวณ หากแต่มอง ลองด้วยใจ
ส่องลงได้ ตามที่อาจ ฉลาดมอง
จะส่วนเหตุ หรือส่วนผล ยลประจักษ์
เห็นตระหนัก ว่าอะไร อย่างไรสนอง
แก่คำถาม แจ้งถนัด ชัดทำนอง
ตามที่ต้อง ปฏิบัติ ชัดลงไป
ที่แท้ สิ่งสำคัญที่สุดคือการมองด้วยใจ
ดร.เสรี พงศ์พิศ ยังเพิ่มตรงนี้ ที่แม่อยากยกมาให้อ่าน
‘เจ้าชายน้อยพบว่ามีสวนที่เต็มไปด้วยดอกกุหลาบ เขาผิดหวังมากเพราะที่บ้านของตัวเองมีดอกกุหลาบดอกหนึ่ง และเคยเชื่อมาตลอดว่าเป็นดอกเดียวในจักรวาล ที่แท้ก็ยังมีอีกมากมาย เจ้าชายน้อยผิดหวังเสียใจ ร้องไห้ ไม่เข้าใจ’
‘คนเขียนทำให้เราเห็นต่อมา เมื่อเจ้าชายน้อยพบกับหมาจิ้งจอกเขาได้เรียนรู้ว่าดอกกุหลาบของตนเป็นดอกที่น่ารักกว่าดอกกุหลาบใดๆในจักรวาล เพราะเป็นดอกที่ตนเองรัก ความรักทำให้สิ่งที่เรารักหรือผู้ที่เรารักเป็นสิ่งพิเศษ เป็นคนพิเศษเสมอ และความพิเศษนั้นมาจากใจ
ไม่ได้มาจากเหตุผลหรือมาจากสิ่งที่ตาเห็น’
สวัสดีปีใหม่ครับลูก
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
